Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 7: Szeregi liczbowe. Kryteria zbieżności: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 207: Linia 207:
\left\{
\left\{
\begin{array} {lll}
\begin{array} {lll}
1\cdot 3\cdot\ldots\cdot k & \textrm{gdy} & k\ \textrm{jest nieparzyste},\\
1\cdot 3\cdot\ldots\cdot k & \mathrm{gdy} & k\ \mathrm{jest nieparzyste},\\
2\cdot 4\cdot\ldots\cdot k & \textrm{gdy} & k\ \textrm{jest parzyste}.
2\cdot 4\cdot\ldots\cdot k & \mathrm{gdy} & k\ \mathrm{jest parzyste}.
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right.
Linia 573: Linia 573:
\left\{
\left\{
\begin{array} {lll}
\begin{array} {lll}
0      & \textrm{gdy} & n=2k-1,\\
0      & \mathrm{gdy} & n=2k-1,\\
(-1)^k & \textrm{gdy} & n=2k,
(-1)^k & \mathrm{gdy} & n=2k,
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right.

Wersja z 12:20, 18 wrz 2006

7. Szeregi liczbowe. Kryteria zbieżności

Ćwiczenie 7.1.

Zbadać zbieżność szeregów
(1) n=1(n2+1n2+n+1)n2,

(2) n=1(n!)nnn2,
(3) n=1(n+1n)n22n,

(4) n=1en(n+1n)n2.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 7.2.

Zbadać zbieżność szeregów
(1) n=1(n!)3(3n)!,

(2) n=1(2n)!!(2n+1)(2n1)!!,

(3) n=1enn!nn.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 7.3.

Zbadać zbieżność szeregów
(1) n=1sin1ncos1n,

(2) n=1sin21ncosn,

(3) n=11ntg(sin1n).

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 7.4.

Zbadać zbieżność szeregów oraz określić rodzaj zbieżności
(1) n=1(1)nlnn,

(2) n=1cosnπn,

(3) n=1cosnπ2n,

(4) n=1(1)nlnnn.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ponieważ ciąg {lnn} jest rosnący i rozbieżny do +, więc ciąg {1lnn} jest malejący i zbieżny do zera. Zatem możemy zastosować kryterium Leibniza (patrz wniosek 7.13.) i wywnioskować, że szereg n=1(1)nlnn jest zbieżny.

Natomiast dla szeregu modułów n=1|(1)nlnn|=n=11lnn mamy


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle\forall n\in\mathbb{N}:\ \frac{1}{\ln n} \ \ge\ \frac{1}{n} }


(patrz ćwiczenie 6.4. (1)), w którym udowodniono to ze szczegółami). Wobec rozbieżności szeregu harmonicznego, stosując kryterium porównawcze (patrz twierdzenie 6.9.), otrzymujemy, że szereg n=11lnn jest rozbieżny.
Odpowiedź: Szereg n=1(1)nlnn jest warunkowo zbieżny.

(2) Zauważmy, że cosnπ=(1)n dla n.
Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle \sum_{n=1}^{\infty}\frac{\cos n\pi}{n} \ =\ \displaystyle \sum_{n=1}^{\infty}\frac{(-1)^n}{n}. }

Ponieważ ciąg {n} jest rosnący i rozbieżny do +, więc ciąg {1n} jest malejący i zbieżny do zera. Zatem możemy zastosować kryterium Leibniza (patrz wniosek 7.13.) i wywnioskować, że szereg n=1(1)nn jest zbieżny.

Natomiast szereg modułów n=1|(1)nn|=n=11n jest szeregiem harmonicznym rozbieżnym.

Odpowiedź: Szereg n=1cosnπn jest zbieżny warunkowo.

(3) Zauważmy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \cos\frac{n\pi}{2} \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 0 & \mathrm{gdy} & n=2k-1,\\ (-1)^k & \mathrm{gdy} & n=2k, \end{array} \right. }

to znaczy cosnπ2 wynosi 0 dla n-nieparzystych oraz 1 i 1 na przemian dla n-parzystych.

<flash>file=AM1_M07.C.R02.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Wykres funkcji f(x)=cosx oraz ciągu an=cosnπ2

Zatem


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle \sum_{n=1}^{\infty}\cos\frac{n\pi}{2} \ =\ \displaystyle \sum_{k=1}^{\infty}\frac{(-1)^k}{2k}. }



Ponieważ ciąg {2k}k jest rosnący i rozbieżny do +, więc ciąg {12k}k jest malejący i zbieżny do zera. Zatem możemy zastosować kryterium Leibniza (patrz wniosek 7.13.) i wywnioskować, że szereg k=1(1)k2k jest zbieżny.

Natomiast szereg modułów k=1|(1)k2k|=k=112k=2k=11k jest szeregiem harmonicznym rozbieżnym.

Odpowiedź: Szereg n=1cosnπ2n jest zbieżny warunkowo.

(4) W celu zastosowania kryterium Leibniza pokażemy najpierw, że ciąg {lnnn} jest malejący do zera. Aby zbadać monotoniczność, przekształcamy równoważnie nierówność

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \frac{\ln n}{n} \ >\ \frac{\ln (n+1)}{n+1}, }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle (n+1)\ln n \ >\ n\ln (n+1), }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \ln n^{n+1} \ >\ \ln (n+1)^n, }

korzystamy z faktu, że funkcja ln jest silnie rosnąca

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle n^{n+1} \ >\ (n+1)^n }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle n \ >\ \frac{(n+1)^n}{n^n} }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle n \ >\ \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n. }

Ponieważ ciąg {(1+1n)n} jest rosnąco zbieżny do liczby e, zatem powyższa nierówność jest prawdziwa dla dowolnego n3. Łatwo sprawdzić, że jest ona prawdziwa także dla n=2. Zatem pokazaliśmy, że ciąg {lnnn} jest malejący począwszy od drugiego miejsca. Zbadajmy granicę tego ciągu

<flash>file=AM1_M07.C.R03.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Wykres ciągu {lnnn}

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\ln n}{n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \ln n^{\frac{1}{n}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \ln\underbrace{\sqrt[n]{n}}_{\rightarrow 1^+} \ =\ 0. }

Zatem ciąg {lnnn} jest malejąco zbieżny do zera.

Możemy więc stosować kryterium Leibniza (patrz wniosek 7.13.), z którego wynika, że szereg n=1(1)nlnnn jest zbieżny.

Zbadajmy teraz szereg modułów n=1|(1)nlnnn|=n=1lnnn. Ponieważ


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall n\ge 2:\ \frac{\ln n}{n} \ \ge\ \frac{1}{n} }



oraz szereg n=11n jest szeregiem harmonicznym rozbieżnym, więc na mocy kryterium porównawczego (patrz twierdzenie 6.9.) szereg

n=1|(1)nlnnn| jest rozbieżny.
Odpowiedź: Szereg n=1(1)nlnnn jest zbieżny warunkowo.

Ćwiczenie 7.5.

Zbadać zbieżność szeregów:
(1) n=1cosnn,

(2) n=1sinnn,

(3) n=1(1)nsinn3n,

(4) n=1(1)ncosnn2.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 7.6.

Niech n=1an będzie szeregiem liczbowym.
(1) Udowodnić, że jeśli szereg n=1an2 jest zbieżny, to szereg n=1ann jest bezwzględnie zbieżny.
(2) Pokazać, że nie zachodzi implikacja odwrotna w powyższym stwierdzeniu.

Wskazówka
Rozwiązanie