ZSBD-2st-1.2-w7.tresc-1.4-Slajd4
Charakterystyka typów multimediów (1/2)
Podstawowe typy multimediów to obrazy nieruchome, dane wideo, dane audio i złożone obiekty multimedialne.
Obrazy są reprezentowane w postaci 2-wymiarowej tablicy pikseli (ang. pixel – picture element). Wartość przypisana danemu pikselowi reprezentuje jego kolor. Przykładowe liczby bitów przeznaczanych na zapamiętanie koloru to 8 dla obrazów w skali odcieni szarości i 24 dla obrazów kolorowych. Zazwyczaj obrazy są zapisane w postaci skompresowanej w celu redukcji ich rozmiaru. Przykładowe formaty to: GIF i PNG (kompresja bez utraty jakości) i JPEG (kompresja z utratą jakości, wykorzystująca właściwości ludzkiego zmysłu wzroku).
Dane wideo mają postać sekwencji klatek (ang. frame), gdzie każda klatka jest nieruchomym obrazem. Klatki muszą być prezentowane w odpowiednim ustalonym tempie, np. 25 klatek na sekundę. Sekwencja wideo może być podzielona na segmenty. Podstawowy podział to podział na segmenty fizyczne, gdzie każdy segment to sekwencja klatek pochodząca z jednego ujęcia kamery. Innym możliwym podziałem jest podział na segmenty logiczne reprezentujące fragmenty wideo o konkretnym znaczeniu. Dane wideo w postaci nieskompresowanej, ze względu na swój rozmiar, mogą być wykorzystywane jedynie na etapie profesjonalnej obróbki. Udostępniane użytkownikom w postaci cyfrowej są zawsze skompresowane. Kompresja wideo wykorzystuje przestrzenną i czasową nadmiarowość danych. Redukcja nadmiarowości przestrzennej polega na kompresji klatek metodą dla obrazów statycznych (np. JPEG). Redukcja nadmiarowości czasowej opiera się na reprezentacji niektórych klatek poprzez zapamiętanie zmian w stosunku do klatki poprzedzającej lub interpolację klatki z wykorzystaniem jednej klatki poprzedzającej i jednej następującej.
Podstawowe standardy kompresji wideo zostały opracowane przez grupę MPEG (Moving Pictures Experts Group): MPEG-1 zapewniający jakość porównywalną z VHS, wykorzystywany w VCD; MPEG-2 wykorzystywany w DVD i telewizji wysokiej rozdzielczości HDTV; MPEG-4 wykorzystywany w dystrybucji wideo poprzez Internet.
Dane wideo zazwyczaj uzupełnione są o dane audio, tworząc złożony obiekt multimedialny.
