ZSBD-2st-1.2-w7.tresc-1.4-Slajd12
Systemy rozproszonych multimedialnych baz danych
W kontekście systemów multimedialnych (w tym multimedialnych baz danych) często rozważa się architektury rozproszone. Są dwie główne motywacje dla multimedialnych systemów rozproszonych. Po pierwsze, systemy scentralizowane wymagają olbrzymich pamięci masowych do składowania danych i dużych przepustowości sieci do ich przesyłania. Szczególnie dla baz danych wideo może się okazać, że scentralizowany system udostępniania filmów wideo przy aktualnym stanie technologii i dostępnej infrastruktury dla konkretnego planowanego obciążenia nie będzie mógł zapewnić odpowiedniej jakości usług. Po drugie, często dane multimedialne stanowiące multimedialną bazę danych są naturalnie rozproszone np. gdy poszczególne typy multimediów (audio, wideo, obrazy) są składowane na serwerach dedykowanych do udostępniania konkretnego typu danych.
Zaleta systemów rozproszonych to możliwość zwiększania efektywności i pojemności systemu poprzez dodawanie nowych węzłów. Pozwala to zrównoleglić pracę i rozłożyć obciążenie sieci. Ponadto, w połączeniu z odpowiednim rozmieszczeniem i replikacją danych na poszczególnych węzłach systemu można skrócić ścieżkę między serwerem a użytkownikiem.
Systemy rozproszonych multimedialnych baz danych wymagają jednak rozwiązywania problemów znanych z klasycznych systemów rozproszonych baz danych takich jak:
(a) wybór sposobu rozproszenia (alokacji) danych miedzy serwery,
(b) wybór danych, które maja być replikowane,
(c) integracja danych z różnych serwerów przy przetwarzaniu zapytań,
(d) zarządzanie rozproszonymi transakcjami,
(e) pielęgnacja rozproszonych metadanych.
