Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 15: Krzywe i bryły obrotowe

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 12:50, 9 cze 2020 autorstwa Luki (dyskusja | edycje) (Zastępowanie tekstu - "\ =\" na "=")
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

15. Krzywe i bryły obrotowe

Ćwiczenie 15.1.

(a) Obliczyć długość okręgu o promieniu R: O={(x,y):x2+y2=R}2 trzema sposobami:
(1) wykorzystując opis parametryczny okręgu;
(2) wykorzystując współrzędne biegunowe;
(3) wykorzystując opis okręgu za pomocą wykresu funkcji.

(b) Obliczyć pole koła K={(x,y):x2+y21}2 trzema sposobami:
(1) wykorzystując opis parametryczny okręgu;
(2) wykorzystując współrzędne biegunowe;
(3) obliczając pole pod wykresem funkcji opisującej okrąg.


Wskazówka
Rozwiązanie

(a)
(1) Parametryczne równanie okręgu to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)=R\cos t\\ y=\psi(t)=R\sin t \end{array} \right. \qquad t\in[0,2\pi]. }

(patrz przykład 15.2.). Długość okręgu wynosi:

l(K)=02πφ(t)2+ψ(t)2dt=02π(Rsint)2+(Rcost)2dt=R02πsin2t+cos2tdt=R02πdt=Rt|02π=2πR.

(2) Biegunowy opis okręgu to

r=g(ϑ)=R dla  ϑ[0,2π],

a jego długość wynosi

l(K)=02πR2+0dϑ=R02πdϑ=Rϑ|02π=2πR.

(3) Górna część półokręgu opisana jest wykresem funkcji

f(x)=R2x2 dla  x[R,R],

zatem długość okręgu wynosi

l(K)=2RR1+f(x)2dx=2RR1+(xR2x2)2dx=2RR1+x2R2x2dx=2RRR2R2x2dx=2RRRdxR2x2=2RRdx1(xR)2=|xR=tdx=Rdt|=2R11dt1t2=2Rarcsint|11=2R(π2+π2)=2πR.

<flash>file=Am1.m15.c.r02.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Współrzędne biegunowe

<flash>file=Am1.m15.c.r03.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Półokrąg jako wykres funkcji



(b)
(1) Parametryczne równanie "górnej połowy" okręgu to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)=R\cos t\\ y=\psi(t)=R\sin t \end{array} \right. \qquad t\in[0,\pi]. }

Ponieważ przebiegając z parametrem t od 0 do π, poruszamy się po krzywej niezgodnie z osią Ox, więc we wzorze na pole pojawi się znak minus przed całką. Pole koła równe jest podwojonemu polu obszaru pod wykresem powyższej krzywej:

P=20πψ(t)φ(t)dt=20π(Rsint)(Rsint)dt=2R0πsin2tdt.

Ponieważ

sin2tdt=x214sin(2t)+c,

zatem

P=2R2[t214sin(2t)]0π=2R2π2=πR2.

(2) Biegunowy opis okręgu to

r=g(ϑ)=R dla  ϑ[0,2π].

Pole obszaru ograniczonego tą krzywą wynosi

P=1202π[g(ϑ)]2dϑ=1202πR2dϑ=12R202πdϑ=12R2ϑ|02π=12R22π=πR2.

(3) Górna część półokręgu opisana jest wykresem funkcji

f(x)=R2x2 dla  x[R,R].

Pole koła równe jest podwojonemu polu pod tą krzywą:

P=2RRf(x)dx=2RRR2x2dx.

Ponieważ

R2x2dx=12(xR2x2+R2arctgxR2x2)+c,

więc

P=2[12(xR2x2+R2arctgxR2x2)]RR=R2(π2+π2)=πR2.

Ćwiczenie 15.2.

(a) Obliczyć długość kardioidy, danej opisem biegunowym r(ϑ)=a(1+cosϑ), dla ϑ[0,2π] (gdzie a>0).
(b) Obliczyć pole obszaru ograniczonego lemniskatą o równaniu biegunowym: r2=2a2cos2ϑ, dla ϑ[0,2π] (gdzie a>0).

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 15.3.

Obliczyć długość krzywej zadanej wykresem funkcji f(x)=x w przedziale [0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 15.4.

Obliczyć objętość i pole powierzchni:
(1) kuli o promieniu R>0 w 3 (traktując ją jako bryłę powstałą z obrotu koła dookoła osi Ox)
(2) bryły powstałej z obrotu obszaru pod odcinkiem y=1x dla x[0,1] dookoła osi Ox (czyli stożka)


Wskazówka
Rozwiązanie

<flashwrap>file=AM1.M15.C.R04.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Kardioida

<flashwrap>file=AM1.M15.C.R08.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Stożek powstały z obrotu odcinka dookoła osi Ox

(1) Najpierw policzmy objętość kuli.
Sposób I. Kulę można otrzymać jako bryłę obrotową powstałą z obrotu obszaru pod wykresem funkcji opisującej górny półokrąg f(x)=R2x2 dla x[R,R]. Wówczas objętość tej bryły wynosi:

|Vx|=πRRf(x)2dx=πRR(R2x2)dx=π[R2x13x3]RR=π(R3R33+R3R33)=43πR3.

Sposób II. Kulę można otrzymać jako bryłę obrotową powstałą z obrotu obszaru pod wykresem krzywej opisującej górny półokrąg danej w postaci parametrycznej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)=R\cos t\\ y=\psi(t)=R\sin t \end{array} \right. \quad t\in[0,\pi]. }

Ponieważ przy zmianie t od 0 do π krzywa obiegana jest niezgodnie z kierunkiem osi Ox, więc we wzorze jest znak minus przed całką. Objętość kuli wynosi:

|Vx|=π0πψ(t)2φ(t)dt=π0π(Rsint)2(Rsint)dt=πR30πsin3tdt.

Ponieważ sin3tdt=34cosx+112cos3x+c, zatem

|Vx|=[34cosx+112cos3x]0π=πR3[34112+34112]=43πR3.

Teraz obliczymy pole powierzchni sfery traktowanej jako powierzchnia powstająca z obrotu wykresu funkcji f(x)=R2x2. Korzystając z symetrii, pole powierzchni kuli wynosi

|P|=4π0RR2x21+x2R2x2dx=4π0RRdx=4πRx|0R=4πR2.

Odpowiedź: Objętość kuli wynosi 43πR3, a pole powierzchni 4πR2.

(2) Objętość bryły obrotowej powstałej z obrotu obszaru pod wykresem funkcji f(x)=1x dla x[0,1] wokół osi Ox wynosi:

|Vx|=π01f(x)2dx=π01(1x)2dx=π[xx2+13x3]01=13π.

Jest to dokładnie objętość opisanego stożka.

Rysunek AM1.M15.C.R07 (stary numer AM2.9.24a) Odcinek

Liczymy powierzchnię stożka powstałego z obrotu wykresu funkcji f(x)=1x wokół osi Ox:

|P|=2π01(1x)1dx=2π[x12x2]01=π

Odpowiedź: Objętość stożka wynosi 13π a pole powierzchni π.

Ćwiczenie 15.5.

Obliczyć pole powierzchni i objętość bryły powstałej przez obrót obszaru pod wykresem krzywej f(x)=1x dla x[1,+) wokół osi Ox.


Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 15.6.

Obliczyć objętość bryły powstałej z obrotu obszaru pod cykloidą {x=a(tsint)y=a(1cost) dla t[0,2π] (gdzie a>0)
(1) dookoła osi Ox,
(2) dookoła osi Oy,
(3) dookoła prostej y=2a.


Wskazówka
Rozwiązanie

(1) Zauważmy że powstała bryła składa się z dwóch symetrycznych brył: jedna odpowiadająca parametrom t[0,π], a druga parametrom t[π,2π]. Zatem możemy policzyć objętość jednej z nich i pomnożyć przez 2. Wstawiając do wzoru na objętość bryły obrotowej powstałej z obrotu obszaru pod wykresem "połowy" cykloidy

{x=φ(t)=a(tsint)y=ψ(t)=a(1cost)t[0,π],

dostajemy

|Vx|=2π0πψ(t)2φ(t)dt=2π0πa3(1cost)3dt.

Korzystając z tożsamości trygonometrycznej 1cost=2sin2t2 oraz stosując wzór na zmianę zmiennych w całce, mamy

|Vx|=2πa30π8sin6t2dt=|t2=zdt=2dz|=32πa30πsin6zdz.

Ponieważ

sin6zdz=516z1564sin(2z)+364sin(4z)1192sin(6z)+c,

dostajemy

|Vx|=32πa3[516z1564sin(2z)+364sin(4z)1192sin(6z)]0π=32πa35π16=10π2a3.


Odpowiedź: Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru pod cykloidą dookoła osi Ox wynosi 10π2a3.

<flashwrap>file=AM1.M15.C.R10.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Bryła powstała z obrotu obszaru pod cykloidą dookoła osi Oy

(2) Objętość bryły obrotowej powstałej z obrotu obszaru pod wykresem cykloidy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)=a(t-\sin t)\\ y=\psi(t)=a(1-\cos t) \end{array} \right. \quad } dla  t[0,2π]

dookoła osi Oy, wynosi

|Vy|=2π02πφ(t)ψ(t)φ(t)dt=2π02πa(tsint)a(1cost)a(1cost)dt=2πa302π(tsint)(1cost)2dt=2πa302π(tsint2tcost+2sintcost+tcos2tsintcos2t)dt=2πa3[3t2434cost12cos2t+18cos2t+112cos3t2tsint+14tsin2t]02π=2πa33π2=6π3a3.


<flashwrap>file=AM1.M15.C.R11.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Bryła powstała z obrotu obszaru pod cykloidą dookoła prostej y=2a

<flashwrap>file=AM1.M15.C.R12.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Bryła powstała z obrotu przesuniętego obszaru pod cykloidą dookoła osi Ox

(3) Zauważmy, że jeśli przesuniemy cykloidę o 2a "w dół", to nasza bryła będzie powstanie teraz z obrotu obszaru między cykloidą o prostą o równaniu y=2a w przedziale [0,2πa]. Bryła ta jest różnicą walca (powstałego z obrotu odcinka f(x)=2a w przedziale [0,2πa]) oraz obszaru pod wykresem cykloidy ("pod wykresem" oznacza między osią Ox a wykresem, więc w tym wypadku należałoby powiedzieć "nad wykresem").

Równanie parametryczne przesuniętej cykloidy, to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)=a(t-\sin t)\\ y=\psi(t)=a(1-\cos t)-2a \end{array} \right. \quad } dla  t[0,2π].

Objętość walca, wynosi

|V1|=π02πaf(x)2dt=π02πa(2a)2dt=4πa202πadt=4πa2t|02πa=8π2a3.

Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru pod przesuniętą cykloidą, wynosi

|V2|=π02πψ(t)2φ(t)dt=π02π[a(1cost)2a]2a(1cost)dt=πa302π[1+costcos2tcos3t]dt=π[12t+14sint14sin2t112sin3t]02p=π2a3.

Objętość rozważanej bryły wynosi zatem

|V|=|V1||V2|=8π2a3π2a3=7π2a3.