Analiza matematyczna 2/Ćwiczenia 10: Wielowymiarowa całka Riemanna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „\displaystyle ” na „”
m Zastępowanie tekstu – „\displaystyle” na „”
Linia 13: Linia 13:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Podzielić <math>K</math> na równe kwadraty (o boku
Podzielić <math>K</math> na równe kwadraty (o boku
<math>\displaystyle\frac{1}{n}</math>) i utworzyć sumę całkową. Zobaczyć do czego zmierza
<math>\frac{1}{n}</math>) i utworzyć sumę całkową. Zobaczyć do czego zmierza
ta suma, gdy <math>n\to\infty.</math>
ta suma, gdy <math>n\to\infty.</math>
</div></div>
</div></div>
Linia 27: Linia 27:
Weźmy następujący podział <math>P_n</math> kostki <math>K.</math> Podzielmy każdy
Weźmy następujący podział <math>P_n</math> kostki <math>K.</math> Podzielmy każdy
z odcinków <math>[0,1]</math> na <math>n</math> równych części. Każda z nich będzie
z odcinków <math>[0,1]</math> na <math>n</math> równych części. Każda z nich będzie
miała długość <math>\displaystyle\frac{1}{n}.</math> Biorąc iloczyn kartezjański tych
miała długość <math>\frac{1}{n}.</math> Biorąc iloczyn kartezjański tych
małych odcinków, dostajemy podział <math>P_n</math> kwadratu <math>K</math> na kwadraty <math>K_{ij}, \ i,j=1,\ldots,n</math> o
małych odcinków, dostajemy podział <math>P_n</math> kwadratu <math>K</math> na kwadraty <math>K_{ij}, \ i,j=1,\ldots,n</math> o
boku <math>\displaystyle\frac{1}{n},</math> a zatem o objętości <math>v(K_{ij})=\frac{1}{n^2}:</math>
boku <math>\frac{1}{n},</math> a zatem o objętości <math>v(K_{ij})=\frac{1}{n^2}:</math>


<center>
<center>
Linia 44: Linia 44:
dolne rogi tych kwadratów, czyli punkty <math>p_{ij}</math> o współrzędnych
dolne rogi tych kwadratów, czyli punkty <math>p_{ij}</math> o współrzędnych
<math>p_{ij}:=(\frac{i}{n},\frac{j}{n}).</math> Wartość funkcji <math>f(x,y)=xy</math> w
<math>p_{ij}:=(\frac{i}{n},\frac{j}{n}).</math> Wartość funkcji <math>f(x,y)=xy</math> w
punktach <math>p_{ij}, i,j=1,\ldots,n</math> jest równa zatem <math>\displaystyle\frac{ij}{n^2}.</math>
punktach <math>p_{ij}, i,j=1,\ldots,n</math> jest równa zatem <math>\frac{ij}{n^2}.</math>


Utwórzmy <math>n</math>-tą sumę całkową:
Utwórzmy <math>n</math>-tą sumę całkową:
Linia 80: Linia 80:


bo
bo
<math>\displaystyle\sum_{i,j=1}^nj=\frac{n(n+1)}{2}.</math>
<math>\sum_{i,j=1}^nj=\frac{n(n+1)}{2}.</math>
A zatem
A zatem


Linia 111: Linia 111:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Podzielić <math>K</math> na równe sześciany (o boku
Podzielić <math>K</math> na równe sześciany (o boku
<math>\displaystyle\frac{1}{n}</math>) i utworzyć sumę całkową. Zobaczyć do czego zmierza
<math>\frac{1}{n}</math>) i utworzyć sumę całkową. Zobaczyć do czego zmierza
ta suma, gdy <math>n\to\infty.</math>
ta suma, gdy <math>n\to\infty.</math>
</div></div>
</div></div>
Linia 144: Linia 144:


Teraz wystarczy zauważyć, że
Teraz wystarczy zauważyć, że
<math>\displaystyle\sum_{i,j,t=1}^ni=n^2\sum{i=1}^ni=n^2\frac{n(n+1)}{2}.</math>
<math>\sum_{i,j,t=1}^ni=n^2\sum{i=1}^ni=n^2\frac{n(n+1)}{2}.</math>
Zatem
Zatem


Linia 172: Linia 172:
</math></center>
</math></center>


Całkę <math>\displaystyle\iiint\limits_Kx\ dxdydz</math> policzyliśmy w
Całkę <math>\iiint\limits_Kx\ dxdydz</math> policzyliśmy w
[[#cw_10_2|ćwiczeniu 10.2]]. Po dokładnie takich samych
[[#cw_10_2|ćwiczeniu 10.2]]. Po dokładnie takich samych
obliczeniach dostajemy też  <math>\displaystyle\iiint\limits_Ky
obliczeniach dostajemy też  <math>\iiint\limits_Ky
dxdydz=\frac{1}{2}.</math> A zatem
dxdydz=\frac{1}{2}.</math> A zatem


Linia 193: Linia 193:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Niech dane będzie <math>\displaystyle\varepsilon>0.</math> Szukamy
Niech dane będzie <math>\varepsilon>0.</math> Szukamy
kostek <math>K_1,K_2,\ldots</math> takich, że
kostek <math>K_1,K_2,\ldots</math> takich, że


Linia 258: Linia 258:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Możemy tak dobrać układ współrzędnych w
Możemy tak dobrać układ współrzędnych w
<math>\displaystyle\mathbb{R}^2,</math> że nasz odcinek <math>T</math> jest odcinkiem osi
<math>\mathbb{R}^2,</math> że nasz odcinek <math>T</math> jest odcinkiem osi
<math>Oy,</math> to znaczy <math> T=\{(0,y) :\ y\in[0,a]\}.</math> Weźmy
<math>Oy,</math> to znaczy <math> T=\{(0,y) :\ y\in[0,a]\}.</math> Weźmy
dowolne <math>\displaystyle\varepsilon>0.</math> Odcinek <math>T</math> zawiera się w kostce
dowolne <math>\varepsilon>0.</math> Odcinek <math>T</math> zawiera się w kostce
<math>\bigg[\frac{-\varepsilon}{2a},\frac{\varepsilon}{2a}\bigg]\times[0,a].</math>
<math>\bigg[\frac{-\varepsilon}{2a},\frac{\varepsilon}{2a}\bigg]\times[0,a].</math>
Objętość (pole) tej kostki wynosi <math>\displaystyle\varepsilon,</math> a zatem <math>T</math> ma
Objętość (pole) tej kostki wynosi <math>\varepsilon,</math> a zatem <math>T</math> ma
objętość zero.
objętość zero.
</div></div>
</div></div>
Linia 275: Linia 275:
Dla każdego ze zbiorów <math>B_j, j\in\mathbb{N}</math> miary zero, znaleźć
Dla każdego ze zbiorów <math>B_j, j\in\mathbb{N}</math> miary zero, znaleźć
pokrycie kostkami o łącznej objętości co najwyżej
pokrycie kostkami o łącznej objętości co najwyżej
<math>\displaystyle\frac{\varepsilon}{2^j}.</math>
<math>\frac{\varepsilon}{2^j}.</math>
</div></div>
</div></div>


Linia 287: Linia 287:


oraz <math>m(B_j)=0, \ j=1,2,3,\ldots</math> Weźmy
oraz <math>m(B_j)=0, \ j=1,2,3,\ldots</math> Weźmy
<math>\displaystyle\varepsilon>0.</math>
<math>\varepsilon>0.</math>
Ponieważ zbiór <math>B_j</math> jest miary zero, istnieje
Ponieważ zbiór <math>B_j</math> jest miary zero, istnieje
przeliczalna ilość kostek <math>K_1^j,K_2^j,\ldots</math> takich, że
przeliczalna ilość kostek <math>K_1^j,K_2^j,\ldots</math> takich, że
Linia 301: Linia 301:
</math></center>
</math></center>


Weźmy teraz wszystkie kostki <math>\displaystyle\{K_i^j, \ i,j\in \mathbb{N}\}.</math>
Weźmy teraz wszystkie kostki <math>\{K_i^j, \ i,j\in \mathbb{N}\}.</math>
Ten zbiór jest przeliczalny (bo dla każdego <math>j</math> mamy przeliczalną
Ten zbiór jest przeliczalny (bo dla każdego <math>j</math> mamy przeliczalną
ilość kostek <math>K_i^j,i\in \mathbb{N},</math> a suma przeliczalnej ilości
ilość kostek <math>K_i^j,i\in \mathbb{N},</math> a suma przeliczalnej ilości
Linia 323: Linia 323:


A zatem
A zatem
dla dowolnego <math>\displaystyle\varepsilon>0</math> zbiór <math>B</math> zawarliśmy w przeliczalnej
dla dowolnego <math>\varepsilon>0</math> zbiór <math>B</math> zawarliśmy w przeliczalnej
sumie kostek o łącznej objętości co najwyżej <math>\displaystyle\varepsilon.</math> To
sumie kostek o łącznej objętości co najwyżej <math>\varepsilon.</math> To
kończy zadanie.
kończy zadanie.
</div></div>
</div></div>
Linia 330: Linia 330:
{{cwiczenie|10.7.||
{{cwiczenie|10.7.||


Wykazać, że prosta w <math>\displaystyle\mathbb{R}^2</math> ma miarę
Wykazać, że prosta w <math>\mathbb{R}^2</math> ma miarę
zero.
zero.
}}
}}
Linia 343: Linia 343:
Możemy ją przedstawić jako przeliczalną sumę odcinków,
Możemy ją przedstawić jako przeliczalną sumę odcinków,
<math>[0,1]\cup [1,2]\cup [-1,0]\cup [2,3]\cup [-2,-1]\cup \ldots</math> W
<math>[0,1]\cup [1,2]\cup [-1,0]\cup [2,3]\cup [-2,-1]\cup \ldots</math> W
zadaniu 10.4 udowodniliśmy, że odcinki w <math>\displaystyle\mathbb{R}^2</math> mają miarę zero, w
zadaniu 10.4 udowodniliśmy, że odcinki w <math>\mathbb{R}^2</math> mają miarę zero, w
[[#cw_10_6|ćwiczenia 10.6]] pokazaliśmy, że suma przeliczalnej ilości zbiorów miary
[[#cw_10_6|ćwiczenia 10.6]] pokazaliśmy, że suma przeliczalnej ilości zbiorów miary
zero jest zbiorem miary zero, a zatem prosta w <math>\displaystyle\mathbb{R}^2</math> ma miarę
zero jest zbiorem miary zero, a zatem prosta w <math>\mathbb{R}^2</math> ma miarę
zero.
zero.


Linia 370: Linia 370:
{{cwiczenie|10.8.||
{{cwiczenie|10.8.||


Wykazać, że ściana kostki <math>K</math> w <math>\displaystyle\mathbb{R}^N</math>
Wykazać, że ściana kostki <math>K</math> w <math>\mathbb{R}^N</math>
ma
ma
miarę zero.
miarę zero.
Linia 376: Linia 376:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Można zacząć od dowodu, że odcinek ma miarę zero w <math>\displaystyle\mathbb{R}^2,</math> a
Można zacząć od dowodu, że odcinek ma miarę zero w <math>\mathbb{R}^2,</math> a
prostokąt ma miarę zero w <math>\displaystyle\mathbb{R}^3.</math>
prostokąt ma miarę zero w <math>\mathbb{R}^3.</math>
</div></div>
</div></div>


Linia 406: Linia 406:
ma miarę zero.
ma miarę zero.
Weźmy dowolne
Weźmy dowolne
<math>\displaystyle\varepsilon>0.</math>
<math>\varepsilon>0.</math>
Wystarczy zauważyć, że
Wystarczy zauważyć, że
<math>K_1</math> zawiera się w kostce
<math>K_1</math> zawiera się w kostce
Linia 421: Linia 421:
</math></center>
</math></center>


o objętości dokładnie <math>\displaystyle\varepsilon.</math>
o objętości dokładnie <math>\varepsilon.</math>
</div></div>
</div></div>



Wersja z 10:21, 28 sie 2023

Wielowymiarowa całka Riemanna

Ćwiczenie 10.1.

Policzyć z definicji następującą całkę

Kxy dxdy,

gdzie K=[0,1]×[0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.2.

Policzyć z definicji całkę

Kx dxdydz,

gdzie K=[0,1]×[0,1]×[0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.3.

Policzyć całkę

K(x+y) dxdydz,

gdzie K=[0,1]×[0,1]×[0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.4.

Wykazać, że zbiór BN o objętości zero jest zbiorem miary zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.5.

Wykazać, że odcinek T2 ma objętość zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.6.

(Zadanie nadobowiązkowe.)
Wykazać, że suma przeliczalnej ilości zbiorów miary zero jest zbiorem miary zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.7.

Wykazać, że prosta w 2 ma miarę zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.8.

Wykazać, że ściana kostki K w N ma miarę zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.9.

Znaleźć przykład funkcji na odcinku [0,1], która jest różna od funkcji ciągłej na zbiorze miary zero, ale która nie jest ciągła w żadnym punkcie.

Wskazówka
Rozwiązanie