|
|
Linia 413: |
Linia 413: |
| \right.</math></center> | | \right.</math></center> |
|
| |
|
| | | ; i) ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> jedno rozwiązanie, |
| # ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> jedno rozwiązanie,
| | ; ii) ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> nieskończenie wiele rozwiązań, |
| # ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> nieskończenie wiele rozwiązań,
| | ; iii) nie ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> rozwiązań. |
| # nie ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> rozwiązań.
| |
|
| |
|
| <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> |
Linia 439: |
Linia 438: |
|
| |
|
| Zgodnie z twierdzeniem Kroneckera-Capellego nasz układ | | Zgodnie z twierdzeniem Kroneckera-Capellego nasz układ |
| # ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> jedno rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy
| | ; i) ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> jedno rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy |
|
| |
|
|
| |
|
| <center><math>\displaystyle \rz A =\rz [A|B] = 3. | | <center><math>\displaystyle \textnormal rk A =\textnormal rk [A|B] = 3. |
| </math></center> | | </math></center> |
|
| |
|
|
| |
|
| # ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> nieskończenie wiele rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy
| | ; ii) ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> nieskończenie wiele rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy |
|
| |
|
|
| |
|
| <center><math>\displaystyle \rz A=\rz [A|B] < 3. | | <center><math>\displaystyle \textnormal rk A=\textnormal rk [A|B] < 3. |
| </math></center> | | </math></center> |
|
| |
|
|
| |
|
| # nie ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy
| | ; iii) nie ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy |
|
| |
|
|
| |
|
| <center><math>\displaystyle \rz A< \rz [A|B]. | | <center><math>\displaystyle \textnormal rk A< \textnormal rk [A|B]. |
| </math></center> | | </math></center> |
|
| |
|
Linia 493: |
Linia 492: |
|
| |
|
|
| |
|
| <center><math>\displaystyle \rz [A|B] =\rz A | | <center><math>\displaystyle \textnormal rk [A|B] =\textnormal rk A |
| </math></center> | | </math></center> |
|
| |
|
Linia 508: |
Linia 507: |
| i wynosi <math>\displaystyle 2</math> i układ ma nieskończenie wiele rozwiązań, natomiast | | i wynosi <math>\displaystyle 2</math> i układ ma nieskończenie wiele rozwiązań, natomiast |
| drugi warunek jest spełniony, gdy <math>\displaystyle b-a\neq 2</math> i wówczas układ | | drugi warunek jest spełniony, gdy <math>\displaystyle b-a\neq 2</math> i wówczas układ |
| posiada dokładnie jedno rozwiązanie, ponieważ wtedy <math>\displaystyle \rz [A|B] =\rz | | posiada dokładnie jedno rozwiązanie, ponieważ wtedy <math>\displaystyle \textnormal rk [A|B] =\textnormal rk |
| A=3</math>. Oznacza to, że jeżeli <math>\displaystyle b-a=2</math> i <math>\displaystyle b\neq 3</math>, to układ jest | | A=3</math>. Oznacza to, że jeżeli <math>\displaystyle b-a=2</math> i <math>\displaystyle b\neq 3</math>, to układ jest |
| sprzeczny i nie ma rozwiązań. | | sprzeczny i nie ma rozwiązań. |
Linia 522: |
Linia 521: |
| \right.</math></center> | | \right.</math></center> |
|
| |
|
| | | ; i) ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> dokładnie jedno rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle b-a\neq 2</math>; |
| # ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> dokładnie jedno rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle b-a\neq 2</math>;
| | ; ii) ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> nieskończenie wiele rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle a=1</math> i <math>\displaystyle b=3</math>; |
| # ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> nieskończenie wiele rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle a=1</math> i <math>\displaystyle b=3</math>;
| | ; iii) nie ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle b-a=2</math> i <math>\displaystyle b\neq 3</math>. |
| # nie ma w <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle b-a=2</math> i <math>\displaystyle b\neq 3</math>.
| |
|
| |
|
| </div></div> | | </div></div> |
Zadanie 8.1
Wykazać, że macierz
jest odwracalna i w oparciu o wzór podany w odpowiednim twierdzeniu
z wykładu wyznaczyć .
Wskazówka
Macierz jest odwracalna wtedy i tylko wtedy, gdy .
Rozwiązanie
Aby sprawdzić, czy macierz jest odwracalna, wyliczymy .
Obliczanie wyznacznika macierzy uprościmy odejmując wiersz
pierwszy od wiersza trzeciego naszej macierzy. Otrzymamy wtedy
macierz
Rozwijając teraz jej wyznacznik względem ostatniej kolumny widzimy,
że
Zatem macierz jako macierz o niezerowym wyznaczniku jest
odwracalna. Zgodnie z twierdzeniem z wykładu macierzą odwrotną do
macierzy jest macierz , gdzie
a jest zdefiniowane wzorem
przy czy oznacza macierz powstającą poprzez wykreślenie
-tego wiersza oraz -tej kolumny z macierzy .
W naszym przypadku podstawiając odpowiednie wartości do powyższych wzorów otrzymujemy:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned A_{11}&=\left[\begin{array} {rr}-1& 0\\ 3& 1\end{array} \right],& A_{12}&=\left[\begin{array} {rr} 2& 0\\ 1& 1\end{array} \right],& A_{13}&=\left[\begin{array} {rr} 2&-1\\ 1& 3\end{array} \right],\\ A_{21}&=\left[\begin{array} {rr} 2& 1\\ 3& 1\end{array} \right],& A_{22}&=\left[\begin{array} {rr} 4& 1\\ 1& 1\end{array} \right],& A_{23}&=\left[\begin{array} {rr} 4& 2\\ 1& 3\end{array} \right],\\ A_{31}&=\left[\begin{array} {rr} 2& 1\\-1& 0\end{array} \right],& A_{32}&=\left[\begin{array} {rr} 4& 1\\ 2& 0\end{array} \right],& A_{33}&=\left[\begin{array} {rr} 4& 2\\ 2&-1\end{array} \right]. \endaligned}
a dalej
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \Delta_{11}&=(-1)^{1+1}\det A_{11}=-1,\\ \Delta_{12}&=(-1)^{1+2}\det A_{12}=(-1)\cdot 2=-2,\\ \Delta_{13}&=(-1)^{1+3}\det A_{13}=7,\\ \Delta_{21}&=(-1)^{2+1}\det A_{21}=(-1)\cdot (-1)=1,\\ \Delta_{22}&=(-1)^{2+2}\det A_{22}=3,\\ \Delta_{23}&=(-1)^{2+3}\det A_{23}=(-1)\cdot 10=-10,\\ \Delta_{31}&=(-1)^{3+1}\det A_{31}=1,\\ \Delta_{32}&=(-1)^{3+2}\det A_{32}=(-1)\cdot(- 2) =2,\\ \Delta_{33}&=(-1)^{3+3}\det A_{33}=-8. \endaligned}
Wpisując wyliczone wyżej współczynniki w macierz oraz uwzględniając, że otrzymujemy:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\qedhere”): {\displaystyle \displaystyle A^{-1}= \left[ \begin{array} {rrr} 1 & -1 & -1 \\ 2 & -3 & -2 \\ -7 & 10 & 8 \end{array} \right].\qedhere }
Zadanie 8.2
Stosując twierdzenie Cramera rozwiązać układ równań
Wskazówka
Obliczanie wyznaczników można sobie ułatwić generując zera poprzez dodawanie
do wierszy (kolumn) innych wierszy (kolumn)
pomnożonych przez stosownie dobraną liczbę.
Rozwiązanie
Wypiszmy macierze , , , gdzie macierz powstaje
przez zastąpienie w macierzy kolumny odpowiadającej -tej
niewiadomej przez wektor wyrazów wolnych, tzn.
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned A_1=&\left[ \begin{array} {rrr} 1 & 2 & 1 \\ -2 & -1 & 3 \\ -1 & 3 & -2 \end{array} \right],& A_2=&\left[ \begin{array} {rrr} 3 & 1 & 1 \\ 1 & -2 & 3 \\ 4 & -1 & -2 \end{array} \right],& A_3=&\left[ \begin{array} {rrr} 3 & 2 & 1 \\ 1 & -1 & -2 \\ 4 & 3 & -1 \end{array} \right]. \endaligned}
Zgodnie ze wzorami Cramera,
jeżeli tylko zachodzi warunek , gdzie jest
macierzą współczynników układu, w naszym przypadku daną równością
to rozwiązania układu dane są przez wzory
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x=&\frac{\det A_1}{\det A},& y=&\frac{\det A_2}{\det A},& z=&\frac{\det A_3}{\det A}. \endaligned}
Aby obliczyć odejmijmy najpierw trzy razy drugi wiersz
macierzy od pierwszego a następnie cztery razy drugi wiersz od
trzeciego. Po wykonaniu tych operacji powstaje macierz
której wyznacznik obliczmy rozwijając względem pierwszej kolumny
Ponieważ wyznacznik ten jest różny od zera, nasz układ posiada
dokładnie jedno rozwiązanie. Postępując podobnie jak wyżej, lub
korzystając po prostu ze wzorów podanych w zadaniu 7.7
wyliczymy, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \det A_1&=-28,& \det A_2&=42,& \det A_3&=14. \endaligned}
Po skorzystaniu ze wzorów Cramera otrzymujemy natychmiast, że
rozwiązaniem naszego układu jest:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x&=-2,& y&=3,& z&=1.\qedhere \endaligned}
Zadanie 8.3
W zależności od parametru wyznaczyć rząd odwzorowania
danego wzorem
Wskazówka
Pamiętajmy, że rząd odwzorowania liniowego jest równy rzędowi jego
macierzy w dowolnie ustalonych bazach. Najłatwiej jest znaleźć
macierz w bazie kanonicznej.
Rozwiązanie
Macierzą odwzorowania w bazie kanonicznej jest macierz
Należy wyznaczyć jej rząd w zależności od parametru .
Wykonamy na macierzy proste operacje nie zmieniające jej rzędu, które doprowadzą naszą macierz do postaci ułatwiającej tegoż rzędu obliczenie.
- i) Od wiersza drugiego odejmujemy wiersz pierwszy pomnożony przez .
- ii) Od wiersza trzeciego odejmujemy wiersz pierwszy.
- iii) Ponieważ zamiana kolumn miejscami także nie zmienia rzędu macierzy, zamieniamy na końcu kolumnę drugą i trzecią.
Po tych przekształceniach nasza macierz ma następującą postać:
Widać stąd, że jeżeli i , to rząd naszej
macierzy wynosi . W przeciwnym przypadku, tzn. gdy lub
, rząd naszej macierzy (a zatem i rząd odwzorowania)
wynosi .
Zadanie 8.4
W zależności od wartości parametru rozwiązać układ równań
Wskazówka
Trzeba skorzystać z twierdzenia Kroneckera - Capellego. Zauważmy, że
jeśli wyznacznik macierzy współczynników jest różny od zera, to rząd
tej macierzy wynosi 3 i rząd macierzy uzupełnionej już nie może być
większy.
Rozwiązanie
Macierzą uzupełnioną naszego układu jest macierz
Wypisujemy macierz współczynników naszego układu, którą oznaczamy
literą oraz macierze pomocnicze , oraz
, zastępując w macierzy odpowiednio pierwszą, drugą
i trzecią kolumnę kolumną wyrazów wolnych. Otrzymujemy:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned A &= \left[\begin{array} {rrr} 1&1&-a\\ a&1&a\\ 4&1&4 \end{array} \right],& A_x &= \left[ \begin{array} {rrr} -1&1&-a\\ 4&1&a \\ a&1&4\end{array} \right],\\ A_y&= \left[ \begin{array} {rrr} 1&-1&-a\\ a&4&a \\ 4&a&4\end{array} \right],& A_z&= \left[ \begin{array} {rrr} 1&1&-1\\ a&1&4 \\ 4&1&a\end{array} \right]. \endaligned}
a następnie obliczamy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \det A &= -{a}^{2}+3a+4=-\left(a+1\right)\left( a-4 \right),\\ \det A_x &= 2{a}^{2}-3a-20= \left( 2a+5 \right) \left( a-4 \right),\\ \det A_y &=-{a}^{3}-{a}^{2}+16a+16=-\left(a-4\right)\left(a+4\right)\left(a+1\right),\\ \det A_z &= -{a}^{2}+16=- \left( a-4 \right) \left( a+4 \right). \endaligned}
Dla tych wartości parametru , dla których zachodzi warunek , rozwiązania układu na mocy twierdzenia Cramera dane są
przez wzory
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x=&\frac{\det A_x}{\det A},& y=&\frac{\det A_y}{\det A},& z=&\frac{\det A_z}{\det A}. \endaligned}
Oznacza to, że jeżeli , to układ ma
dokładnie jedno rozwiązanie dane wzorem:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x=&-\frac{2a+5}{a+1},\\ y=&a+4,\\ z=&\frac{a+4}{a+1}. \endaligned}
Jeżeli , to
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \det A &=0& \text{i}&&\det A_z\neq 0 \endaligned}
co oznacza, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \rz A &<3& \text{i}&&\rz B=3, \endaligned}
czyli układ jest sprzeczny. Jeżeli , to
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rz”): {\displaystyle \displaystyle \rz A = \rz B = 2 }
i podstawiając do naszego układu a następnie rozwiązując go
otrzymujemy, że istnieje nieskończenie wiele rozwiązań postaci:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\qedhere”): {\displaystyle \displaystyle x=\frac{5}{3}-\frac{8}{3}z,\quad y=-\frac{8}{3}+\frac{20}{3}z,\quad z\in\mathbb{R}.\qedhere }
Zadanie 8.5
Dla jakich parametrów i z ciała układ równań
- i) ma w jedno rozwiązanie,
- ii) ma w nieskończenie wiele rozwiązań,
- iii) nie ma w rozwiązań.
Wskazówka
Trzeba skorzystać z twierdzenia Kroneckera - Capellego.
Rozwiązanie
Wypiszmy macierz rozszerzoną układu, to jest macierz , gdzie
jest macierzą współczynników, a jest kolumną wyrazów wolnych
(aby sobie ułatwić dalsze obliczenia odkreślamy kolumnę wyrazów
wolnych pionową kreską):
Zgodnie z twierdzeniem Kroneckera-Capellego nasz układ
- i) ma w jedno rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \textnormal rk A =\textnormal rk [A|B] = 3. }
- ii) ma w nieskończenie wiele rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \textnormal rk A=\textnormal rk [A|B] < 3. }
- iii) nie ma w rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \textnormal rk A< \textnormal rk [A|B]. }
Aby zbadać rząd w zależności od parametrów i użyjemy
operacji elementarnych (nie zmieniających rzędu macierzy) do
sprowadzenia jej do postaci schodkowej:
Dodając do wiersza drugiego wiersz pierwszy przemnożony przez
oraz odejmując od wiersza trzeciego wiersz pierwszy przemnożony
przez otrzymujemy
Dodając wiersz drugi do trzeciego otrzymujemy
Widzimy, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \textnormal rk [A|B] =\textnormal rk A }
wtedy i tylko wtedy, gdy
Pierwszy warunek zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy i ,
wówczas rząd macierzy jest równy rzędowi macierzy
i wynosi i układ ma nieskończenie wiele rozwiązań, natomiast
drugi warunek jest spełniony, gdy i wówczas układ
posiada dokładnie jedno rozwiązanie, ponieważ wtedy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \textnormal rk [A|B] =\textnormal rk A=3}
. Oznacza to, że jeżeli i , to układ jest
sprzeczny i nie ma rozwiązań.
Podsumowywując, układ równań
- i) ma w dokładnie jedno rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy ;
- ii) ma w nieskończenie wiele rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy i ;
- iii) nie ma w rozwiązań wtedy i tylko wtedy, gdy i .
Zadanie 8.6
Dany jest układ równań
Wykazać, że układ ma rozwiązanie. Niech
oznacza podprzestrzeń rozwiązań układu jednorodnego skojarzonego
z . Wyznaczyć wymiar podprzestrzeni i zapisać zbiór
wszystkich rozwiązań układu w postaci .
Wskazówka
Należy wyznaczyć rząd macierzy współczynników, a następnie
stwierdzić, że jest on równy rzędowi macierzy uzupełnionej.
Podprzestrzeń będzie jądrem pewnego endomorfizmu przestrzeni
. Jakiego?
Rozwiązanie
Niech będzie macierzą współczynników naszego układu, będzie
wektorem wyrazów wolnych. Zgodnie z twierdzeniem
Kroneckera-Capellego, aby udowodnić, że układ ma jakieś rozwiązania
wystarczy zbadać rząd macierzy współczynników i macierzy
rozszerzonej układu oraz wykazać, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rz”): {\displaystyle \displaystyle \rz A = \rz [A|b]}
.
Wyznaczenie rzędu macierzy można wykonać na parę sposobów. Poza
szczególnymi przypadkami najszybciej zrobimy to stosując algorytm
eliminacji Gaussa do macierzy rozszerzonej (sprowadzając macierz
rozszerzoną do postaci schodkowej). Po wykonaniu odpowiednich
obliczeń otrzymujemy (jedną z wielu możliwych) postać schodkową
macierzy rozszerzonej:
Odczytujemy stąd natychmiast, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rz”): {\displaystyle \displaystyle \rz A=\rz [A|b]=3}
, czyli nasz
układ posiada nieskończenie wiele rozwiązań. Wymiar podprzestrzeni
składającej się ze wszystkich wektorów spełniających
jednorodny układ równań liniowych jest równy Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rz”): {\displaystyle \displaystyle 4-\rz A=4-3=1}
. Aby zapisać zbiór wszystkich rozwiązań układu w
postaci , rozwiązujemy dowolną metodą nasze równanie
o otrzymujemy, że zbiór
stanowi zbiór rozwiązań naszego układu. Wobec tego możemy oczywiście
przyjąć:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x_0=&(-{\frac{22}{7}},0,-{\frac{5}{7}},0)\\ V_0=&\lin\{(\frac {19}{7},0,-\frac {3}{7},1)\}\qedhere \endaligned}
Zadanie 8.7
Dana jest macierz
Znaleźć macierz i rozwiązać układ równań
Wskazówka
Nasz układ równań możemy zapisać w postaci , a dokładniej
Wystarczy teraz obie strony pomnożyć przez .
Rozwiązanie Zapiszmy nasz układ w postaci
, gdzie
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned A&= \left [ \begin{array} {rrr} 1 & 2 & 1 \\ 1 & 1 & 2 \\ 2 &-1 &5\end{array} \right],&X&= \left [ \begin{array} {r} x_1 \\ x_2 \\ x_3\end{array} \right]& B&= \left [ \begin{array} {r} 5 \\ 3 \\ -4\end{array} \right] . \endaligned}
Macierz możemy wyznaczyć posługując się metodą
zaprezentowaną w rozwiązaniu zadania 8.1 lub rozumując jak
w rozwiązaniu zadania 5.5. Po wykonaniu odpowiednich
obliczeń otrzymujemy
Mnożąc teraz równanie
lewostronnie stronami przez otrzymujemy
czyli
Rozwiązaniem naszego równania są liczby
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x&=-5,&y&=4,&z&=2.\qedhere \endaligned}