|
|
Linia 563: |
Linia 563: |
| zbieżne lub jednocześnie rozbieżne. | | zbieżne lub jednocześnie rozbieżne. |
|
| |
|
| {{twierdzenie|7.10. [Kryterium asymptotyczne (ilorazowe, limesowe) zbieżności szeregów]|| | | <span id="twierdzenie_7_10">{{twierdzenie|7.10. [Kryterium asymptotyczne (ilorazowe, limesowe) zbieżności szeregów]|| |
| Jeśli | | Jeśli |
| <math>\displaystyle\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} a_n</math> i <math>\displaystyle\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} b_n</math> są szeregami; | | <math>\displaystyle\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} a_n</math> i <math>\displaystyle\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} b_n</math> są szeregami; |
Linia 575: |
Linia 575: |
| <math>\displaystyle\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} b_n</math> | | <math>\displaystyle\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} b_n</math> |
| jest zbieżny. | | jest zbieżny. |
| }} | | }}</span> |
|
| |
|
| {{dowod|twierdzenia 7.10.|| | | {{dowod|twierdzenia 7.10.|| |
7. Szeregi liczbowe. Kryteria zbieżności
Niniejszy wykład jest kontynuacją poprzedniego wykładu
dotyczącego szeregów liczbowych.
Poznajemy tu dalsze kryteria zbieżności szeregów:
d'Alemberta, Cauchy'ego, Leibniza, Dirichleta
oraz asymptotyczne.
Na zakończenie pokazujemy, że liczna
jest sumą pewnego szeregu.
Na poprzednim wykładzie zostało wprowadzone
pojęcie szeregu (patrz definicja 6.1.).
Podany został warunek konieczny zbieżności szeregów
(patrz Twierdzenie twierdzenie 6.3.) oraz
kryterium porównawcze zbieżności szeregów
(patrz Twierdzenie twierdzenie 6.9.).
Poniżej podane zostaną inne ważne kryteria
(czyli warunki wystarczające) zbieżności szeregów.
Kryteria zbieżności szeregów pozwalają, badając zachowanie się
wyrazów szeregu , wnioskować o zbieżności
(lub rozbieżności) ciągu sum częściowych
(czyli zbieżności szeregu).
7.1. Szeregi o wyrazach nieujemnych
Twierdzenie 7.1. [Kryterium d'Alemberta zbieżności szeregów]
Jeśli
jest szeregiem o wyrazach dodatnich
(to znaczy dla ),
to
(1)
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle\displaystyle \bigg[\exists p<1\ \exists N\in\mathbb{N}\ \ \forall n\ge N:\ \ \frac{a_{n+1}}{a_n}\le p\bigg] \ \ \Longrightarrow\ \ \bigg[}
szereg jest zbieżny
(2)
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle\displaystyle \bigg[\exists N\in\mathbb{N}\ \ \forall n\ge N:\ \ \frac{a_{n+1}}{a_n}\ge 1\bigg] \ \ \Longrightarrow\ \ \bigg[}
szereg jest zbieżny
Dowód twierdzenia 7.1.
(Ad (1))
Warunek dla oznacza, że
Zatem dla mamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle a_n \ \le\ pa_{n-1} \ \le\ p^2 a_{n-2} \ \le\ \ \ldots\ \le\ p^{n-N}a_N \ =\ p^n\frac{a_N}{p^N}. }
Oznaczając mamy
zatem wyrazy szeregu są oszacowane
(od pewnego miejsca) przez
wyrazy szeregu geometrycznego
który jest
zbieżny (gdyż ).
Korzystając z kryterium porównawczego
(patrz twierdzenie 6.9.) wnioskujemy, że szereg
jest zbieżny.
(Ad (2))
Z założenia wiemy, że istnieje takie, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\ge N:\ \frac{a_{n+1}}{a_n} \ \ge\ 1. }
Wówczas dla dowolnego mamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle a_{n+1} \ \ge\ a_n \ \ge\ a_{n-1} \ \ge\ \ldots \ \ge\ a_N, }
czyli
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\ge N:\ a_n \ \ge\ a_N \ >\ 0. }
Zatem oczywiście
i stąd szereg nie spełnia warunku koniecznego
zbieżności szeregów
(patrz twierdzenie 6.3.) czyli jest rozbieżny.

Z powyższego kryterium można wywnioskować jego wersję słabszą,
ale częściej używaną w zastosowaniach. Mówi ona, że dla szeregów
o wyrazach dodatnich, jeśli granica ciągu ilorazów kolejnych wyrazów
szeregu istnieje i jest różna od jeden, to potrafimy
rozstrzygnąć czy szereg jest zbieżny.
Dowód tego wniosku, oparty na twierdzeniu 6.9.
pozostawiamy jako proste (choć nadobowiązkowe) ćwiczenie.
Wniosek 7.2. [Kryterium d'Alemberta zbieżności szeregów]
Przy powyższych założeniach:
(1)
Jeśli
to szereg jest zbieżny.
(2)
Jeśli
to szereg jest rozbieżny.
(3)
Jeśli
to kryterium d'Alemberta nie rozstrzyga czy szereg
jest zbieżny.
Przykład 7.3.
Zbadać zbieżność szeregów:
(1)
(2)
(3)
(4)
Rozwiązanie
(1)
W celu zastosowania kryterium d'Alemberta obliczamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \frac{(n+1)^2+2(n+1)}{3^{n+1}}\cdot\frac{3^n}{n^2+2n} \ = \frac{n^2+4n+3}{3(n^2+2n))}. }
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \frac{1}{3} \ <\ 1, }
czyli korzystając z kryterium a'Alemberta
(patrz wniosek 7.2. (1)),
otrzymujemy, że szereg
jest zbieżny.
(2)
W celu zastosowania kryterium d'Alemberta obliczamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \frac{(n+1)!}{2^{n+1}}\cdot\frac{2^n}{n!} \ =\ \frac{n+1}{2}. }
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ +\infty }
czyli korzystając z kryterium a'Alemberta
(patrz wniosek 7.2. (2)),
otrzymujemy, że szereg
jest rozbieżny.
(3)
W celu zastosowania kryterium d'Alemberta obliczamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \frac{(n+1)^3}{n+2}\cdot\frac{n+1}{n^3} \ =\ \frac{(n+1)^4}{n^3(n+2)}. }
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ 1 }
czyli kryterium d'Alemberta nie rozstrzyga o zbieżności tego
szeregu.
Ale zauważmy, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{n^3}{n+1} \ =\ +\infty }
zatem nie jest spełniony warunek konieczny zbieżności szeregów
(patrz twierdzenie 6.3.),
więc szereg
jest rozbieżny.
(4)
W celu zastosowania kryterium d'Alemberta obliczamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \frac{n+2}{(n+1)^3}\cdot\frac{n^3}{n+1} \ =\ \frac{n^3(n+2)}{(n+1)^4}. }
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ 1 }
czyli kryterium d'Alemberta nie rozstrzyga o zbieżności tego
szeregu.
Zauważmy jednak, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\in\mathbb{N}:\ \frac{n+1}{n^3} \ \le\ \frac{2}{n^2} }
oraz szereg
jest zbieżny
(jako uogólniony szereg harmoniczny
z wykładnikiem ;
patrz przykład 6.15.)
zatem z kryterium porównawczego
(patrz twierdzenie 6.9.)
otrzymujemy, że szereg
jest zbieżny.
Kolejne kryterium zbieżności szeregów bada zachowanie się ciągu
-tych pierwiastków z kolejnych wyrazów
Twierdzenie 7.4. [Kryterium Cauchy'ego zbieżności szeregów]
Jeśli
jest szeregiem o wyrazach nieujemnych
(to znaczy dla ),
to
(1) Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle\displaystyle \bigg[\exists p<1\ \exists N\in\mathbb{N}\ \ \forall n\ge N:\ \ \sqrt[n]{a_n}\le p\bigg] \ \ \Longrightarrow\ \ \bigg[ }
szereg jest zbieżny
(2) dla nieskończenie wielu
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle n\in\mathbb{N}\bigg] \ \ \Longrightarrow\ \ \bigg[ }
szereg
jest zbieżny
Dowód twierdzenia 7.4.
(Ad (1))
Załóżmy, że dla czyli
Zatem wyrazy szeregu są oszacowane
(od pewnego miejsca) przez wyrazy szeregu geometrycznego
który jest zbieżny
(bo ).
Zatem z kryterium porównawczego
(patrz twierdzenie 6.9.),
wynika, że szereg jest zbieżny.
(Ad (2))
Jeśli dla nieskończenie wielu to
także
dla nieskończenie wielu
zatem
czyli nie jest spełniony warunek konieczny
zbieżności szeregów.

Podobnie jak w przypadku kryterium d'Alemberta, tak i w
przypadku kryterium Cauchy'ego podamy słabszą, ale bardziej
praktyczną wersję tego kryterium.
Mówi ona, że istnienie granicy pierwiastków -tego stopnia z
kolejnych wyrazów szeregu różnej od
rozstrzyga o zbieżności tego szeregu.
Wniosek 7.5. [Kryterium Cauchy'ego zbieżności szeregów]
Przy powyższych założeniach:
(1)
Jeśli
to szereg jest zbieżny.
(2)
Jeśli
to szereg jest rozbieżny.
(3)
Jeśli
to kryterium Cauchy'ego nie rozstrzyga czy szereg
jest zbieżny.
Przykład 7.6.
Zbadać zbieżność szeregów:
(1)
(2)
(3)
(4)
Rozwiązanie
(1)
W celu skorzystania z kryterium Cauchy'ego liczymy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\bigg(\frac{n-1}{n}\bigg)^{n^2}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1-\frac{1}{n}\bigg)^n \ =\ \frac{1}{e} }
(patrz na przykład ćwiczenie 5.2.).
Ponieważ
więc korzystając z kryterium Cauchy'ego
(patrz ćwiczenie 7.5.)
otrzymujemy, że szereg
jest zbieżny.
(2)
W celu skorzystania z kryterium Cauchy'ego liczymy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{\bigg(\frac{n+1}{n}\bigg)^{n^2}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(\frac{n+1}{n}\bigg)^n \ =\ e. }
Ponieważ
więc korzystając z kryterium Cauchy'ego
(patrz wniosek 7.5.)
otrzymujemy, że szereg
jest rozbieżny.
(3)
W celu skorzystania z kryterium Cauchy'ego liczymy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{\sqrt{n}}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{\sqrt{\sqrt[n]{n}}} \ =\ 1. }
Zatem kryterium Cauchy'ego nie rozstrzyga o zbieżności tego
szeregu. Widzimy jednak że szereg ten jest uogólnionym szeregiem
harmonicznym z wykładnikiem
(patrz przykład 6.15.),
zatem jest szeregiem rozbieżnym.
(3)
W celu skorzystania z kryterium Cauchy'ego liczymy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{n^2}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{(\sqrt[n]{n})^2} \ =\ 1. }
Zatem kryterium Cauchy'ego nie rozstrzyga o zbieżności tego
szeregu. Widzimy jednak że szereg ten jest uogólnionym szeregiem
harmonicznym z wykładnikiem
(patrz przykład 6.15.),
zatem jest szeregiem zbieżnym.
Zachodzi pewien związek między
kryteriami Cauchy'ego i d'Alemberta.
Będzie on wynikał z następującego lematu
(który pozostawiamy tu bez dowodu).
Lemat 7.7.
Jeśli
jest ciągiem o wyrazach dodatnich,
to
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \liminf\limits_{n\rightarrow+\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ \le\ \liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} \sqrt[n]{a_n} \ \le\ \limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} \sqrt[n]{a_n} \ \le\ \limsup\limits_{n\rightarrow+\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n}. }
Wniosek 7.8.
(1)
Kryterium Cauchy'ego jest silniejsze od kryterium d'Alemberta,
to znaczy jeśli kryterium d'Alemberta rozstrzyga o zbieżności szeregu,
to kryterium Cauchy'ego także rozstrzyga.
Jeszcze inaczej można powiedzieć, że klasa szeregów do której
stosuje się kryterium Cauchy'ego zawiera w sobie klasę szeregów
do których stosuje się kryterium d'Alemberta.
Prosty dowód oparty na powyższym lemacie pozostawiamy jako
ćwiczenie.
(2) Klasa szeregów dla których stosuje się kryterium
Cauchy'ego jest istotnie większa od klasy szeregów, dla których
stosuje sie kryterium d'Alemberta.
Aby to zobaczyć rozważmy szereg
Rysunek AM1.M07.W.R01 (stary numer AM2.1.1)
Ponieważ
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} \displaystyle \frac{3}{2}>1 & \textrm{gdy} & n=2k-1,\\ \\ \displaystyle \frac{2}{3}<1& \textrm{gdy} & n=2k, \end{array} \right. }
zatem kryterium d'Alemberta nie rozstrzyga czy ten szereg jest
zbieżny.
Z kolei
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a_n} \ =\ \frac{1}{2} \ <\ 1, }
zatem z kryterium Cauchy'ego wnioskujemy, że szereg
jest zbieżny.
Lemat 7.7. można wykorzystać do obliczania
granic pewnych ciągów.
Przykład 7.9.
Obliczyć granicę ciągu
gdzie
Rozwiązanie
Wykorzystamy lemat 7.7..
Niech
Obliczmy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{(2n+2)!!}{(n+1)^{n+1}}\cdot\frac{n^n}{(2n)!!} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{2}{\big(1+\frac{1}{n}\big)^n} \ =\ \frac{2}{e}. }
Z lemat 7.7. wynika, że
jeśli istnieje granica
to także granica istnieje i są sobie równe,
to znaczy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{(2n)!!}{n^n}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n} \ =\ \frac{2}{e}. }
Kolejne kryterium, zwane kryterium asymptotycznym
(ilorazowym lub limesowym) jest odmianą kryterium porównawczego
i mówi, że jeśli granica ciągu ilorazów wyrazów dwóch szeregów
istnieje i jest liczbą dodatnią, to oba szeregi są jednocześnie
zbieżne lub jednocześnie rozbieżne.
Twierdzenie 7.10. [Kryterium asymptotyczne (ilorazowe, limesowe) zbieżności szeregów]
Jeśli
i są szeregami;
oraz
to
szereg jest zbieżny
wtedy i tylko wtedy, gdy
szereg
jest zbieżny.
Dowód twierdzenia 7.10.
Ustalmy dowolne
Ponieważ
więc z definicji granicy
czyli
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\ge N:\ \frac{1}{2}gb_n \ \le\ a_n \ \le\ \frac{3}{2}gb_n }
Stosując kryterium porównawcze
(patrz twierdzenie 6.9.),
z pierwszej nierówności powyżej wnioskujemy, że
zbieżność szeregu
implikuje zbieżność szeregu
a z drugiej nierówności powyżej wnioskujemy, że
zbieżność szeregu
implikuje zbieżność szeregu

Przykład 7.11.
Zbadać zbieżność szeregu
Rozwiązanie
Ponieważ wiemy, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}} \ =\ 1 }
(patrz twierdzenie 5.8. (7) o granicach specjalnych)
oraz wiemy już, że szereg harmoniczny
jest rozbieżny,
więc na mocy kryterium asymptotycznego
szereg
jest rozbieżny.
7.2. Szeregi o wyrazach znakozmiennych
W tym rozdziale podamy dwa kryteria dotyczące szeregów, których
wyrazy zmieniają znak.
Twierdzenie 7.12. [Kryterium Dirichleta zbieżności szeregów]
Jeśli
jest szeregiem, którego
ciąg sum częściowych
jest ograniczony,
jest ciągiem malejącym (słabo)
oraz zbieżnym do zera (to znaczy ),
to
szereg
jest zbieżny.
Dowód twierdzenia 7.12.
Oznaczmy przez ciąg sum częściowych szeregu
to znaczy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle S_n \ =\ \sum_{i=1}^{\infty} a_i. }
Z założenia wiemy, że ciąg jest ograniczony,
to znaczy
Ustalmy dowolne
Ponieważ więc
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:\ \lambda_{n+1}<\frac{\varepsilon}{2M} }
Dla mamy
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\begin{array}”): {\displaystyle \begin{array}{ll} & \big|\lambda_{n+1}a_{n+1} +\ldots+ \lambda_{m}a_{m}\big|\\ \le & \lambda_{n+1}|S_n| +(\lambda_{n+1}-\lambda_{n+2})|S_{n+1}| +\ldots +(\lambda_{m-1}-\lambda_m)|S_{m-1}| +\lambda_m|S_m|\\ \le & M \big[ \lambda_{n+1} +(\lambda_{n+1}-\lambda_{n+2}) +(\lambda_{n+2}-\lambda_{n+3}) +\ldots +(\lambda_{m-1}-\lambda_m) +\lambda_m \big]\\ = & 2\lambda_{n+1}M \ <\ 2M\frac{\varepsilon}{2M} \ =\ \varepsilon. \end{array}}
Zatem pokazaliśmy, że szereg
spełnia warunek Cauchy'ego,
a zatem jest zbieżny
(patrz twierdzenie 6.7.).

Szczególną wersją powyższego kryterium jest następujące
kryterium Leibniza dotyczące szeregów naprzemiennych.
Wniosek 7.13. [Kryterium Leibniza zbieżności szeregów]
Jeśli
jest ciągiem malejącym (słabo)
oraz zbieżnym do zera (to znaczy ),
to
szereg
jest zbieżny.
Dowód wniosku 7.13.
Wystarczy przyjąć
Ponieważ ciąg sum częściowych szeregu
jest postaci
a więc jest ograniczony,
zatem możemy zastosować kryterium Dirichleta i wywnioskować, że
szereg jest zbieżny.

Przykład 7.14.
Następujący szereg
zwany szeregiem anharmonicznym:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} \frac{(-1)^n}{n} \ =\ 1-\frac{1}{2}+\frac{1}{3}-\frac{1}{4}+\ldots }
jest zbieżny. Jest to natychmiastowa konsekwencja kryterium
Leibniza.
Założenie, że zbieżność ciągu
do zera jest monotoniczna
(w kryteriach Dirichleta i Leibniza)
jest istotne.
Pokazuje to poniższy przykład.
Przykład 7.15.
Zbadać zbieżność szeregu
Rozwiązanie
Pokażemy, że szereg jest rozbieżny.
Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że szereg jest zbieżny.
Weźmy szereg
Jest on zbieżny
(z kryterium Leibniza; patrz wniosek 7.13.),
Zatem suma obu szeregów jest szeregiem
zbieżnym. Ale suma ta wynosi
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} (-1)^n\frac{2-(-1)^n}{n} +\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} (-1)^{n+1}\frac{2}{n} \ =\ -\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} (-1)^n\frac{(-1)^n}{n} \ =\ -\displaystyle \sum_{n=1}^{\infty} \frac{1}{n} }
i jest szeregiem rozbieżnym
(gdyż jest to szereg harmoniczny),
sprzeczność.
Zauważmy, że
chociaż
to jednak zbieżność ta nie jest monotoniczna.
Zatem nie mogliśmy tu stosować kryterium Leibniza.
7.3. Liczba
Przypomnijmy, że liczba była zdefiniowana
jako granica pewnego ciągu
(patrz twierdzenie 5.1.).
Okazuje się, że liczbę tę można
także otrzymać jako sumę pewnego
szeregu liczbowego.
Dzięki tej własności będziemy także mogli wykazać niewymierność
liczby
Twierdzenie 7.16. [O liczbie ]
(1)
Szereg jest zbieżny oraz
;
(2)
Dowód twierdzenia 7.16.
(Ad (1))
Przypomnijmy, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n. }
Niech
to znaczy jest ciągiem sum częściowych szeregu
Ze wzoru dwumianowego Newtona (patrz twierdzenie 1.40.),
dla dowolnego dostajemy
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} t_n \ \le\ \liminf_{n\rightarrow+\infty}s_n. }
Ustalmy dowolne
Wówczas dla dowolnego mamy
Przechodząc do granicy
z
po obu stronach powyższej nierówności otrzymujemy:
Powyższa nierówność jest prawdziwa dla dowolnego
zatem możemy przejść do granicy z
i dostajemy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} t_n \ \ge\ \limsup_{p\rightarrow+\infty} s_p. }
Zatem ostatecznie
dostajemy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} t_n \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} s_n \ =\ \displaystyle \sum_{k=0}^{\infty}\frac{1}{k!}, }
co należało dowieść.
(Ad (2))
Oczywiście jest ciągiem rosnącym zbieżnym do
zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\in\mathbb{N}:\ e-s_n>0. }
Z pierwszej części dowodu wynika, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\begin{array}”): {\displaystyle \begin{array}{lll} e-s_n & = & \displaystyle \sum_{k=n+1}^{\infty}\frac{1}{k!} \ =\ \frac{1}{(n+1)!} \bigg( 1+\frac{1}{n+2} +\frac{1}{(n+2)(n+3)} +\ldots \bigg)\\ & < & \frac{1}{(n+1)!} \underbrace{\sum_{j=0}^{\infty}\frac{1}{(n+1)^j}}\limits_{\begin{array} {l} \textrm{szereg\ geometryczny}\\ \textrm{o\ sumie}\ \frac{n+1}{n} \end{array} } \ =\ \frac{1}{(n+1)!}\frac{n+1}{n} \ =\ \frac{1}{n!\cdot n}. \end{array}}
Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że
tzn
gdzie oraz
Z powyższego oszacowania wynika w szczególności, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 0 \ <\ \frac{p}{q}-s_q \ <\ \frac{1}{q!q}. }
Niech
Wówczas
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 0 \ <\ a \ <\ \frac{1}{q} \ <\ 1. }
Ale z definicji mamy
czyli
sprzeczność.
