Analiza matematyczna 2/Ćwiczenia 10: Wielowymiarowa całka Riemanna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „.</math>” na „</math>.”
m Zastępowanie tekstu – „,</math>” na „</math>,”
Linia 20: Linia 20:
[[File:AM2.M10.C.R01.svg|375x375px|thumb|right|Podział kostki w <math>\mathbb{R}^2</math>]]
[[File:AM2.M10.C.R01.svg|375x375px|thumb|right|Podział kostki w <math>\mathbb{R}^2</math>]]
Skoro funkcja
Skoro funkcja
<math>f(x,y)=xy</math> jest ciągła na kostce <math>K,</math>
<math>f(x,y)=xy</math> jest ciągła na kostce <math>K</math>,
to całka Riemanna z tej funkcji istnieje. W takim razie wystarczy
to całka Riemanna z tej funkcji istnieje. W takim razie wystarczy
wziąć jakikolwiek normalny ciąg podziałów <math>P_n, n\in \mathbb{N},</math> utworzyć sumę całkową
wziąć jakikolwiek normalny ciąg podziałów <math>P_n, n\in \mathbb{N}</math>, utworzyć sumę całkową
i znaleźć jej granicę przy <math>n\to\infty</math>.
i znaleźć jej granicę przy <math>n\to\infty</math>.


Linia 29: Linia 29:
miała długość <math>\frac{1}{n}</math>. Biorąc iloczyn kartezjański tych
miała długość <math>\frac{1}{n}</math>. Biorąc iloczyn kartezjański tych
małych odcinków, dostajemy podział <math>P_n</math> kwadratu <math>K</math> na kwadraty <math>K_{ij}, \ i,j=1,\ldots,n</math> o
małych odcinków, dostajemy podział <math>P_n</math> kwadratu <math>K</math> na kwadraty <math>K_{ij}, \ i,j=1,\ldots,n</math> o
boku <math>\frac{1}{n},</math> a zatem o objętości <math>v(K_{ij})=\frac{1}{n^2}:</math>
boku <math>\frac{1}{n}</math>, a zatem o objętości <math>v(K_{ij})=\frac{1}{n^2}:</math>


<center>
<center>
Linia 90: Linia 90:
</center>
</center>


Tak więc dla <math>K=[0,1]\times[0,1],</math>
Tak więc dla <math>K=[0,1]\times[0,1]</math>,


<center>
<center>
Linia 258: Linia 258:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Możemy tak dobrać układ współrzędnych w
Możemy tak dobrać układ współrzędnych w
<math>\mathbb{R}^2,</math> że nasz odcinek <math>T</math> jest odcinkiem osi
<math>\mathbb{R}^2</math>, że nasz odcinek <math>T</math> jest odcinkiem osi
<math>Oy,</math> to znaczy <math> T=\{(0,y) :\ y\in[0,a]\}</math>. Weźmy
<math>Oy</math>, to znaczy <math> T=\{(0,y) :\ y\in[0,a]\}</math>. Weźmy
dowolne <math>\varepsilon>0</math>. Odcinek <math>T</math> zawiera się w kostce
dowolne <math>\varepsilon>0</math>. Odcinek <math>T</math> zawiera się w kostce
<math>\bigg[\frac{-\varepsilon}{2a},\frac{\varepsilon}{2a}\bigg]\times[0,a]</math>.
<math>\bigg[\frac{-\varepsilon}{2a},\frac{\varepsilon}{2a}\bigg]\times[0,a]</math>.
Objętość (pole) tej kostki wynosi <math>\varepsilon,</math> a zatem <math>T</math> ma
Objętość (pole) tej kostki wynosi <math>\varepsilon</math>, a zatem <math>T</math> ma
objętość zero.
objętość zero.
</div></div>
</div></div>
Linia 303: Linia 303:
Weźmy teraz wszystkie kostki <math>\{K_i^j, \ i,j\in \mathbb{N}\}</math>.
Weźmy teraz wszystkie kostki <math>\{K_i^j, \ i,j\in \mathbb{N}\}</math>.
Ten zbiór jest przeliczalny (bo dla każdego <math>j</math> mamy przeliczalną
Ten zbiór jest przeliczalny (bo dla każdego <math>j</math> mamy przeliczalną
ilość kostek <math>K_i^j,i\in \mathbb{N},</math> a suma przeliczalnej ilości
ilość kostek <math>K_i^j,i\in \mathbb{N}</math>, a suma przeliczalnej ilości
zbiorów przeliczalnych jest zbiorem przeliczalnym), zatem możemy
zbiorów przeliczalnych jest zbiorem przeliczalnym), zatem możemy
te wszystkie kostki ustawić w ciąg, powiedzmy
te wszystkie kostki ustawić w ciąg, powiedzmy
Linia 376: Linia 376:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Można zacząć od dowodu, że odcinek ma miarę zero w <math>\mathbb{R}^2,</math> a
Można zacząć od dowodu, że odcinek ma miarę zero w <math>\mathbb{R}^2</math>, a
prostokąt ma miarę zero w <math>\mathbb{R}^3</math>.
prostokąt ma miarę zero w <math>\mathbb{R}^3</math>.
</div></div>
</div></div>
Linia 427: Linia 427:


Znaleźć przykład funkcji na odcinku
Znaleźć przykład funkcji na odcinku
<math>[0,1],</math> która jest różna od funkcji ciągłej na zbiorze miary
<math>[0,1]</math>, która jest różna od funkcji ciągłej na zbiorze miary
zero,
zero,
ale która nie jest ciągła w żadnym punkcie.
ale która nie jest ciągła w żadnym punkcie.
Linia 462: Linia 462:
Dirichleta (patrz [[Analiza matematyczna 1/Wykład 14: Całka Riemanna funkcji jednej zmiennej#przyklad_14_9|Analiza matematyczna 1 przykład 14.9.]]).
Dirichleta (patrz [[Analiza matematyczna 1/Wykład 14: Całka Riemanna funkcji jednej zmiennej#przyklad_14_9|Analiza matematyczna 1 przykład 14.9.]]).
Wiemy, że nie jest ona ciągła w żadnym punkcie
Wiemy, że nie jest ona ciągła w żadnym punkcie
przedziału <math>[0,1],</math>
przedziału <math>[0,1]</math>,
a różni się od funkcji ciągłej <math>f</math> tylko na zbiorze miary zero.
a różni się od funkcji ciągłej <math>f</math> tylko na zbiorze miary zero.
</div></div>
</div></div>

Wersja z 09:29, 5 wrz 2023

Wielowymiarowa całka Riemanna

Ćwiczenie 10.1.

Policzyć z definicji następującą całkę

Kxy dxdy,

gdzie K=[0,1]×[0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.2.

Policzyć z definicji całkę

Kx dxdydz,

gdzie K=[0,1]×[0,1]×[0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.3.

Policzyć całkę

K(x+y) dxdydz,

gdzie K=[0,1]×[0,1]×[0,1].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.4.

Wykazać, że zbiór BN o objętości zero jest zbiorem miary zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.5.

Wykazać, że odcinek T2 ma objętość zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.6.

(Zadanie nadobowiązkowe.)
Wykazać, że suma przeliczalnej ilości zbiorów miary zero jest zbiorem miary zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.7.

Wykazać, że prosta w 2 ma miarę zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.8.

Wykazać, że ściana kostki K w N ma miarę zero.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.9.

Znaleźć przykład funkcji na odcinku [0,1], która jest różna od funkcji ciągłej na zbiorze miary zero, ale która nie jest ciągła w żadnym punkcie.

Wskazówka
Rozwiązanie