Analiza matematyczna 1/Wykład 4: Ciągi liczbowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „\displaystyle ” na „”
m Zastępowanie tekstu – „\displaystyle” na „”
Linia 19: Linia 19:
Przez ciągi liczbowe będziemy rozumieli ciągi o wartościach w
Przez ciągi liczbowe będziemy rozumieli ciągi o wartościach w
<math>\mathbb{R}</math>
<math>\mathbb{R}</math>
(to znaczy w zbiorze liczbowym <math>\displaystyle\mathbb{R}</math> traktowanym jako
(to znaczy w zbiorze liczbowym <math>\mathbb{R}</math> traktowanym jako
przestrzeń metryczna z metryką euklidesową).
przestrzeń metryczna z metryką euklidesową).
Piszemy krótko <math>\displaystyle\{x_n\}\subseteq \mathbb{R}.</math>
Piszemy krótko <math>\{x_n\}\subseteq \mathbb{R}.</math>
}}
}}


Ponieważ w zbiorze liczbowym <math>\displaystyle\mathbb{R}</math> mamy liniowy porządek,
Ponieważ w zbiorze liczbowym <math>\mathbb{R}</math> mamy liniowy porządek,
więc można porównywać ze sobą elementy ciągu. Pozwala to na
więc można porównywać ze sobą elementy ciągu. Pozwala to na
wprowadzenie pojęcia monotoniczności ciągu.
wprowadzenie pojęcia monotoniczności ciągu.
Linia 96: Linia 96:
metrycznej), ale także o ograniczeniu ciągu od dołu i od góry  
metrycznej), ale także o ograniczeniu ciągu od dołu i od góry  
(ponownie jest to konsekwencja faktu, że zbiór liczbowy
(ponownie jest to konsekwencja faktu, że zbiór liczbowy
<math>\displaystyle\mathbb{R}</math> jest liniowo uporządkowany). Mamy zatem następujące
<math>\mathbb{R}</math> jest liniowo uporządkowany). Mamy zatem następujące
definicje.
definicje.


{{definicja|4.3.||
{{definicja|4.3.||


'''(1)''' Mówimy, że ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq \mathbb{R}</math> jest
'''(1)''' Mówimy, że ciąg <math>\{a_n\}\subseteq \mathbb{R}</math> jest
'''''ograniczony''''',
'''''ograniczony''''',
jeśli
jeśli
<math>\displaystyle\exists M\in\mathbb{R}\ \forall n\in\mathbb{N}: |a_n|\le M.</math><br>
<math>\exists M\in\mathbb{R}\ \forall n\in\mathbb{N}: |a_n|\le M.</math><br>
'''(2)''' Mówimy, że ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq \mathbb{R}</math> jest
'''(2)''' Mówimy, że ciąg <math>\{a_n\}\subseteq \mathbb{R}</math> jest
'''''ograniczony z dołu''''',
'''''ograniczony z dołu''''',
jeśli
jeśli
<math>\displaystyle\exists M\in\mathbb{R}\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\ge M.</math><br>
<math>\exists M\in\mathbb{R}\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\ge M.</math><br>
'''(3)''' Mówimy, że ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq \mathbb{R}</math> jest
'''(3)''' Mówimy, że ciąg <math>\{a_n\}\subseteq \mathbb{R}</math> jest
'''''ograniczony z góry''''',
'''''ograniczony z góry''''',
jeśli
jeśli
<math>\displaystyle\exists M\in\mathbb{R}\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\le M.</math><br>
<math>\exists M\in\mathbb{R}\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\le M.</math><br>
}}
}}


Linia 119: Linia 119:
ograniczonością z góry i z dołu.
ograniczonością z góry i z dołu.


{{stwierdzenie|4.4. [O ciągu ograniczonym w <math>\displaystyle\mathbb{R}</math>]||
{{stwierdzenie|4.4. [O ciągu ograniczonym w <math>\mathbb{R}</math>]||
Jeśli
Jeśli
<math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem
<math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem
to
to
<math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest ograniczony wtedy i tylko wtedy,
<math>\{a_n\}</math> jest ograniczony wtedy i tylko wtedy,
gdy
gdy
<math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest ograniczony z dołu i z góry.
<math>\{a_n\}</math> jest ograniczony z dołu i z góry.
}}
}}


Linia 131: Linia 131:
dowolnych przestrzeniach metrycznych.
dowolnych przestrzeniach metrycznych.
Powtórzmy je tutaj dla wygody, przyjmując, że w
Powtórzmy je tutaj dla wygody, przyjmując, że w
<math>\displaystyle\mathbb{R}</math> mamy metrykę euklidesową.
<math>\mathbb{R}</math> mamy metrykę euklidesową.


<span id="definicja_4_5">{{definicja|4.5.||
<span id="definicja_4_5">{{definicja|4.5.||
Linia 137: Linia 137:
'''(1)''' Mówimy, że liczba <math>g</math> jest
'''(1)''' Mówimy, że liczba <math>g</math> jest
'''''granicą''''' ciągu
'''''granicą''''' ciągu
<math>\displaystyle\{x_n\}\subseteq\mathbb{R},</math> jeśli
<math>\{x_n\}\subseteq\mathbb{R},</math> jeśli
<center>
<center>
<math>
<math>
Linia 155: Linia 155:
\end{array}
\end{array}
</math></center>
</math></center>
'''(2)''' Mówimy, że ciąg <math>\displaystyle\{x_n\}</math> jest
'''(2)''' Mówimy, że ciąg <math>\{x_n\}</math> jest
'''''zbieżny''''', jeśli
'''''zbieżny''''', jeśli


Linia 172: Linia 172:
{{definicja|4.6. [Uzupelnij]||
{{definicja|4.6. [Uzupelnij]||


'''(1)''' Mówimy, że ciąg liczbowy <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
'''(1)''' Mówimy, że ciąg liczbowy <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
ma '''''granicę niewłaściwą'''''
ma '''''granicę niewłaściwą'''''
<math>+\infty,</math>
<math>+\infty,</math>
Linia 186: Linia 186:
</center>
</center>


Mówimy wówczas, że ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest
Mówimy wówczas, że ciąg <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest
'''''rozbieżny''''' do
'''''rozbieżny''''' do
<math>+\infty</math>
<math>+\infty</math>
i piszemy
i piszemy
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty.</math><br>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty.</math><br>
'''(2)''' Mówimy, że ciąg liczbowy <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
'''(2)''' Mówimy, że ciąg liczbowy <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
ma
ma
'''''granicę niewłaściwą'''''
'''''granicę niewłaściwą'''''
Linia 205: Linia 205:
</math></center>
</math></center>


Mówimy wówczas, że ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest
Mówimy wówczas, że ciąg <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest
'''''rozbieżny''''' do
'''''rozbieżny''''' do
<math>-\infty</math>
<math>-\infty</math>
Linia 225: Linia 225:
Zwróćmy uwagę na to, że granica niewłaściwa nie jest granicą
Zwróćmy uwagę na to, że granica niewłaściwa nie jest granicą
(w sensie [[AM1 Wykład 4#definicja_4_5|definicji 4.5.]]), gdyż nie jest to
(w sensie [[AM1 Wykład 4#definicja_4_5|definicji 4.5.]]), gdyż nie jest to
element <math>\displaystyle\mathbb{R}</math> (nie jest to liczba rzeczywista).
element <math>\mathbb{R}</math> (nie jest to liczba rzeczywista).
Należy tu również zwrócić uwagę na pewną niekonsekwencję w
Należy tu również zwrócić uwagę na pewną niekonsekwencję w
terminologii.
terminologii.
Linia 242: Linia 242:
<span id="twierdzenie_4_7">{{twierdzenie|4.7. [O granicy iloczynu ciągów ograniczonego i zbieżnego do zera]||
<span id="twierdzenie_4_7">{{twierdzenie|4.7. [O granicy iloczynu ciągów ograniczonego i zbieżnego do zera]||
Jeśli  
Jeśli  
<math>\displaystyle\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> są ciągami takimi, że
<math>\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> są ciągami takimi, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0</math> oraz <math>\displaystyle\{b_n\}</math> jest ograniczony,
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0</math> oraz <math>\{b_n\}</math> jest ograniczony,
to
to
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_nb_n=0.</math>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_nb_n=0.</math>
}}</span>
}}</span>


<span id="twierdzenie_4_7">{{dowod|4.7.||
<span id="twierdzenie_4_7">{{dowod|4.7.||


Niech <math>M>0</math> będzie stałą ograniczającą ciąg <math>\displaystyle\{b_n\}</math>
Niech <math>M>0</math> będzie stałą ograniczającą ciąg <math>\{b_n\}</math>
(która istnieje z założenia), to znaczy
(która istnieje z założenia), to znaczy


Linia 258: Linia 258:
</math></center>
</math></center>


Ustalmy <math>\displaystyle\varepsilon>0.</math>
Ustalmy <math>\varepsilon>0.</math>
Ponieważ <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0,</math> więc
Ponieważ <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0,</math> więc


<center><math>
<center><math>
Linia 275: Linia 275:
</math></center>
</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle\varepsilon>0</math> było dowolne, więc pokazaliśmy, że
Ponieważ <math>\varepsilon>0</math> było dowolne, więc pokazaliśmy, że


<center><math>
<center><math>
Linia 284: Linia 284:


czyli udowodniliśmy, że
czyli udowodniliśmy, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_nb_n=0.</math>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_nb_n=0.</math>
}}</span>
}}</span>


Linia 318: Linia 318:
<span id="twierdzenie_4_9">{{twierdzenie|4.9. [O "arytmetyce" granic ciągów]||
<span id="twierdzenie_4_9">{{twierdzenie|4.9. [O "arytmetyce" granic ciągów]||
Jeśli
Jeśli
<math>\displaystyle\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
<math>\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
są ciągami liczbowymi zbieżnymi oraz <math>c\in\mathbb{R},</math>
są ciągami liczbowymi zbieżnymi oraz <math>c\in\mathbb{R},</math>
to<br>
to<br>
Linia 334: Linia 334:
=\frac{\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n}{\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n}</math>
=\frac{\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n}{\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n}</math>
(o ile
(o ile
<math>b_n\ne 0</math> dla <math>n\in\mathbb{N}</math> oraz <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n\ne 0</math>);<br>
<math>b_n\ne 0</math> dla <math>n\in\mathbb{N}</math> oraz <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n\ne 0</math>);<br>
'''(5)'''
'''(5)'''
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n^{b_n}
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n^{b_n}
Linia 340: Linia 340:
(o ile działania po obu stronach są wykonalne);<br>
(o ile działania po obu stronach są wykonalne);<br>
'''(6)'''
'''(6)'''
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n =a\quad
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n =a\quad
\Longrightarrow\quad
\Longrightarrow\quad
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} |a_n|=|a|</math>;<br>
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} |a_n|=|a|</math>;<br>
'''(7)'''
'''(7)'''
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n =0\quad
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n =0\quad
\Longleftrightarrow\quad
\Longleftrightarrow\quad
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} |a_n|=0.</math>
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} |a_n|=0.</math>
Linia 352: Linia 352:


'''(Ad 1)'''
'''(Ad 1)'''
Niech <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=a</math> oraz <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=b.</math>
Niech <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=a</math> oraz <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=b.</math>
Pokażemy, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n+b_n)=a+b.</math><br>
Pokażemy, że <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n+b_n)=a+b.</math><br>
W tym celu ustalmy <math>\displaystyle\varepsilon>0.</math>
W tym celu ustalmy <math>\varepsilon>0.</math>
Z definicji granicy ciągu zastosowanej do ciągów
Z definicji granicy ciągu zastosowanej do ciągów
<math>\displaystyle\{a_n\}</math> i <math>\displaystyle\{b_n\}</math> wiemy, że
<math>\{a_n\}</math> i <math>\{b_n\}</math> wiemy, że


<center><math>
<center><math>
Linia 381: Linia 381:
</math></center>
</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle\varepsilon>0</math> było dowolnie wybrane, więc pokazaliśmy, że
Ponieważ <math>\varepsilon>0</math> było dowolnie wybrane, więc pokazaliśmy, że


<center><math>
<center><math>
Linia 392: Linia 392:


czyli
czyli
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}(a_n+b_n)=a+b.</math><br>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}(a_n+b_n)=a+b.</math><br>
Analogicznie pokazuje się, że
Analogicznie pokazuje się, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n-b_n)=a-b.</math><br>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n-b_n)=a-b.</math><br>
'''(Ad (3)-(4), (6)-(7))''' Dowody tych części są pozostawione na ćwiczenia
'''(Ad (3)-(4), (6)-(7))''' Dowody tych części są pozostawione na ćwiczenia
(patrz [[Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 4: Ciągi liczbowe#cwiczenie_4_5|ćwiczenie 4.5.]] i [[Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 4: Ciągi liczbowe#cwiczenie_4_6|ćwiczenie 4.6.]]).<br>
(patrz [[Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 4: Ciągi liczbowe#cwiczenie_4_5|ćwiczenie 4.5.]] i [[Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 4: Ciągi liczbowe#cwiczenie_4_6|ćwiczenie 4.6.]]).<br>
Linia 404: Linia 404:


Obliczyć granice ciągów:<br>
Obliczyć granice ciągów:<br>
'''(1)''' <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (-1)^n\frac{2n+1}{3n^2}</math>;<br>
'''(1)''' <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (-1)^n\frac{2n+1}{3n^2}</math>;<br>
'''(2)''' <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(2+\frac{1}{n}\bigg)^{\frac{1}{2^n}}.</math>
'''(2)''' <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(2+\frac{1}{n}\bigg)^{\frac{1}{2^n}}.</math>
}}
}}


Linia 433: Linia 433:
W powyższych rachunkach korzystaliśmy z arytmetyki granic
W powyższych rachunkach korzystaliśmy z arytmetyki granic
(patrz [[#twierdzenie_4_9|twierdzenie 4.9.]](1)--(3)) oraz ze znajomości
(patrz [[#twierdzenie_4_9|twierdzenie 4.9.]](1)--(3)) oraz ze znajomości
granicy <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{1}{n}</math>
granicy <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{1}{n}</math>
(patrz [[AM1 Wykład 3#przyklad_3_21|przykład 3.21.]]).
(patrz [[AM1 Wykład 3#przyklad_3_21|przykład 3.21.]]).
Ponieważ otrzymaliśmy <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} |a_n|=0,</math>
Ponieważ otrzymaliśmy <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} |a_n|=0,</math>
więc korzystając z [[#twierdzenie_4_9|twierdzenie 4.9.]] (7)
więc korzystając z [[#twierdzenie_4_9|twierdzenie 4.9.]] (7)
wnioskujemy, że także <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0.</math><br>
wnioskujemy, że także <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0.</math><br>
<br>
<br>
'''(Ad (2))'''
'''(Ad (2))'''
Linia 473: Linia 473:
[[File:AM1.M04.W.R09.svg|375x375px|thumb|right|Ilustracja do twierdzenia o trzech ciągach]]
[[File:AM1.M04.W.R09.svg|375x375px|thumb|right|Ilustracja do twierdzenia o trzech ciągach]]


Poniższe twierdzenie mówi, że jeśli wyrazy pewnego ciągu <math>\displaystyle\{b_n\}</math> leżą
Poniższe twierdzenie mówi, że jeśli wyrazy pewnego ciągu <math>\{b_n\}</math> leżą
pomiędzy wyrazami dwóch innych ciągów <math>\displaystyle\{a_n\}</math> i <math>\displaystyle\{b_n\}</math>
pomiędzy wyrazami dwóch innych ciągów <math>\{a_n\}</math> i <math>\{b_n\}</math>
(przynajmniej od pewnego miejsca) mających tę samą granicę <math>g</math>
(przynajmniej od pewnego miejsca) mających tę samą granicę <math>g</math>
(właściwą lub niewłaściwą),
(właściwą lub niewłaściwą),
to ciąg <math>\displaystyle\{b_n\}</math> ma tę samą granicę <math>g.</math>
to ciąg <math>\{b_n\}</math> ma tę samą granicę <math>g.</math>


<span id="twierdzenie_4_11">{{twierdzenie|4.11. [O trzech ciągach]||
<span id="twierdzenie_4_11">{{twierdzenie|4.11. [O trzech ciągach]||
Jeśli  
Jeśli  
<math>\displaystyle\{a_n\},\{b_n\},\{c_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> są ciągami takimi, że
<math>\{a_n\},\{b_n\},\{c_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> są ciągami takimi, że
<br>
<br>
<center><math>
<center><math>
Linia 491: Linia 491:
to
to
<center>
<center>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=g.</math>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=g.</math>
</center>
</center>
}}</span>
}}</span>
Linia 499: Linia 499:
Dowód podamy jedynie w przypadku, gdy <math>g\in\mathbb{R}</math>.
Dowód podamy jedynie w przypadku, gdy <math>g\in\mathbb{R}</math>.
Załóżmy, że
Załóżmy, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} c_n=g</math> oraz
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} c_n=g</math> oraz
<math>\exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N: a_n\le b_n\le c_n.</math>
<math>\exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N: a_n\le b_n\le c_n.</math>


Należy pokazać, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=g.</math>
Należy pokazać, że <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=g.</math>
W tym celu ustalmy dowolne <math>\displaystyle\varepsilon>0.</math>
W tym celu ustalmy dowolne <math>\varepsilon>0.</math>
Z definicji granicy ciągu mamy
Z definicji granicy ciągu mamy


Linia 533: Linia 533:
</math></center>
</math></center>


co dowodzi, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=g.</math>
co dowodzi, że <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=g.</math>
}}
}}


Linia 539: Linia 539:


Obliczyć granicę ciągu
Obliczyć granicę ciągu
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} [2+(-1)^n]\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1}.</math>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} [2+(-1)^n]\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1}.</math>


Niech
Niech
Linia 547: Linia 547:
gdzie <math>y_n =2+(-1)^n</math> oraz
gdzie <math>y_n =2+(-1)^n</math> oraz
<math>b_n=\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1}.</math>
<math>b_n=\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1}.</math>
W celu obliczenia <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n</math>
W celu obliczenia <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n</math>
zauważmy, że
zauważmy, że


Linia 553: Linia 553:




\displaystyle\frac{3n^2}{4n^4+3n^4+n^4}  \le  \displaystyle\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1} \le \displaystyle\frac{3n^2+2n^2}{4n^4}</math></center>
\frac{3n^2}{4n^4+3n^4+n^4}  \le  \frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1} \le \frac{3n^2+2n^2}{4n^4}</math></center>


<center><math>
<center><math>
\displaystyle\frac{3n^2}{8n^4} \le  \displaystyle\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1} \le \displaystyle\frac{5n^2}{4n^4}</math></center>
\frac{3n^2}{8n^4} \le  \frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1} \le \frac{5n^2}{4n^4}</math></center>
<center><math>
<center><math>
\displaystyle\frac{3}{8}\frac{1}{n^2} \le  \displaystyle\frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1} \le \displaystyle\frac{5}{4}\frac{1}{n^2}
\frac{3}{8}\frac{1}{n^2} \le  \frac{3n^2+2n}{4n^4+3n+1} \le \frac{5}{4}\frac{1}{n^2}
</math></center>
</math></center>


granica ciągu <math>\displaystyle\frac{3}{8}\frac{1}{n^2}</math> oraz <math>\displaystyle\frac{5}{4}\frac{1}{n^2}
granica ciągu <math>\frac{3}{8}\frac{1}{n^2}</math> oraz <math>\frac{5}{4}\frac{1}{n^2}
</math> wynosi zero. Zbieżności te wynikają z twierdzenia o
</math> wynosi zero. Zbieżności te wynikają z twierdzenia o
granicy iloczynu ciągu
granicy iloczynu ciągu
Linia 578: Linia 578:


i podobnie
i podobnie
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{5}{4}\frac{1}{n^2}=0.</math>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{5}{4}\frac{1}{n^2}=0.</math>


Teraz, korzystając z twierdzenia o trzech ciągach (patrz [[#twierdzenie_4_11|twierdzenie 4.11]]) dostajemy, że  <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=0.</math>
Teraz, korzystając z twierdzenia o trzech ciągach (patrz [[#twierdzenie_4_11|twierdzenie 4.11]]) dostajemy, że  <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=0.</math>


Odnośnie ciągu <math>\displaystyle\{y_n\}</math> zauważmy, że
Odnośnie ciągu <math>\{y_n\}</math> zauważmy, że


<center><math>
<center><math>
Linia 594: Linia 594:
</math></center>
</math></center>


a zatem ciąg <math>\displaystyle\{y_n\}</math> jest ograniczony.
a zatem ciąg <math>\{y_n\}</math> jest ograniczony.


W końcu, korzystając z twierdzenia o iloczynie ciągu zbieżnego do zera i ograniczonego (patrz [[#twierdzenie_4_7|twierdzenie 4.7.]]) dostajemy, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} x_n=0.</math>}}
W końcu, korzystając z twierdzenia o iloczynie ciągu zbieżnego do zera i ograniczonego (patrz [[#twierdzenie_4_7|twierdzenie 4.7.]]) dostajemy, że <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} x_n=0.</math>}}


Kolejne twierdzenie mówi, w jaki sposób nierówności między
Kolejne twierdzenie mówi, w jaki sposób nierówności między
Linia 613: Linia 613:
<span id="twierdzenie_4_13">{{twierdzenie|4.13. [O dwóch ciągach]||
<span id="twierdzenie_4_13">{{twierdzenie|4.13. [O dwóch ciągach]||
Jeśli
Jeśli
<math>\displaystyle\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> są ciągami takimi, że
<math>\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> są ciągami takimi, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=a\in\overline{\mathbb{R}}</math> oraz
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=a\in\overline{\mathbb{R}}</math> oraz
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=b\in\overline{\mathbb{R}},</math>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=b\in\overline{\mathbb{R}},</math>
to
to
prawdziwe są implikacje:<br><br>
prawdziwe są implikacje:<br><br>
'''(1)'''
'''(1)'''
<math>\displaystyle\bigg[a=+\infty\ \wedge\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n\bigg]\ \Longrightarrow
<math>\bigg[a=+\infty\ \wedge\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n\bigg]\ \Longrightarrow
\bigg[b=+\infty\bigg]</math>;<br> <br>
\bigg[b=+\infty\bigg]</math>;<br> <br>
'''(2)'''
'''(2)'''
<math>\displaystyle\bigg[b=-\infty\ \wedge\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n\bigg]\ \Longrightarrow
<math>\bigg[b=-\infty\ \wedge\ \forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n\bigg]\ \Longrightarrow
\bigg[a=-\infty\bigg]</math>;<br><br>
\bigg[a=-\infty\bigg]</math>;<br><br>
'''(3)'''
'''(3)'''
<math>\displaystyle\bigg[\forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n\bigg]\ \Longrightarrow \bigg[a\le
<math>\bigg[\forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n\bigg]\ \Longrightarrow \bigg[a\le
b\bigg]</math>;<br><br>
b\bigg]</math>;<br><br>
'''(4)'''
'''(4)'''
<math>\displaystyle\bigg[a<b\bigg]\ \Longrightarrow \bigg[\exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:
<math>\bigg[a<b\bigg]\ \Longrightarrow \bigg[\exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:
a_n<
a_n<
b_n\bigg].</math>
b_n\bigg].</math>
Linia 635: Linia 635:
{{dowod|4.13. [nadobowiązkowy]||
{{dowod|4.13. [nadobowiązkowy]||
'''(Ad (1))'''
'''(Ad (1))'''
Zakładamy, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty</math> oraz
Zakładamy, że <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty</math> oraz
<math>\displaystyle\forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n.</math><br>
<math>\forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n.</math><br>
Ustalmy dowolne <math>M>0.</math>
Ustalmy dowolne <math>M>0.</math>
Ponieważ <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty,</math> więc
Ponieważ <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty,</math> więc


<center><math>
<center><math>
Linia 668: Linia 668:
</math></center>
</math></center>


a to oznacza, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=+\infty.</math><br>
a to oznacza, że <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=+\infty.</math><br>
'''(Ad (2))''' Dowód analogiczny do dowodu '''(1)'''.<br>
'''(Ad (2))''' Dowód analogiczny do dowodu '''(1)'''.<br>
'''(Ad (3))'''
'''(Ad (3))'''
Niech <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=a\in\overline{\mathbb{R}},\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=b\in\overline{\mathbb{R}}</math>
Niech <math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=a\in\overline{\mathbb{R}},\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n=b\in\overline{\mathbb{R}}</math>
oraz <math>\displaystyle\forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n.</math><br>
oraz <math>\forall n\in\mathbb{N}: a_n\le b_n.</math><br>
"Przypadek <math>1^o.</math>" Niech <math>a,b\in\mathbb{R}.</math>
"Przypadek <math>1^o.</math>" Niech <math>a,b\in\mathbb{R}.</math>


Linia 678: Linia 678:
<math>a>b.</math>
<math>a>b.</math>
Ustalmy
Ustalmy
<math>\displaystyle\varepsilon=\frac{a-b}{2}>0.</math>
<math>\varepsilon=\frac{a-b}{2}>0.</math>
Z definicji granicy ciągu mamy
Z definicji granicy ciągu mamy


<center><math>\begin{align}  
<center><math>\begin{align}  
&& \displaystyle
&&  
\exists N_1\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_1:\ |a_n-a|<\frac{a-b}{2},\\
\exists N_1\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_1:\ |a_n-a|<\frac{a-b}{2},\\
&& \displaystyle
&&  
\exists N_2\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_2:\ |b_n-b|<\frac{a-b}{2},
\exists N_2\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_2:\ |b_n-b|<\frac{a-b}{2},


Linia 692: Linia 692:


<center><math>\begin{align}  
<center><math>\begin{align}  
&& \displaystyle
&&  
\exists N_1\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_1:\ a_n>\frac{a+b}{2},\\
\exists N_1\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_1:\ a_n>\frac{a+b}{2},\\
&& \displaystyle
&&  
\exists N_2\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_2:\ b_n<\frac{a+b}{2},
\exists N_2\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_2:\ b_n<\frac{a+b}{2},


Linia 753: Linia 753:
"Przypadek <math>2^o.</math>"
"Przypadek <math>2^o.</math>"
<math>a=-\infty.</math>
<math>a=-\infty.</math>
Niech <math>\displaystyle\varepsilon=1</math> i <math>M=b-1.</math>
Niech <math>\varepsilon=1</math> i <math>M=b-1.</math>
Z definicji granicy ciągu i granicy niewłaściwej mamy
Z definicji granicy ciągu i granicy niewłaściwej mamy


Linia 790: Linia 790:


Jeśli
Jeśli
<math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem,
<math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem,
to<br>
to<br>
'''(1)'''
'''(1)'''
jeśli <math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest rosnący, to <math>\displaystyle\{a_n\}</math>
jeśli <math>\{a_n\}</math> jest rosnący, to <math>\{a_n\}</math>
ma granicę (właściwą lub niewłaściwą)
ma granicę (właściwą lub niewłaściwą)
oraz
oraz
Linia 805: Linia 805:


'''(2)'''
'''(2)'''
jeśli <math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest malejący, to <math>\displaystyle\{a_n\}</math>
jeśli <math>\{a_n\}</math> jest malejący, to <math>\{a_n\}</math>
ma granicę (właściwą lub niewłaściwą)
ma granicę (właściwą lub niewłaściwą)
oraz
oraz
Linia 821: Linia 821:
{{dowod|4.14. [nadobowiązkowy]||
{{dowod|4.14. [nadobowiązkowy]||
'''(Ad (1))'''
'''(Ad (1))'''
Załóżmy, że <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem rosnącym
Załóżmy, że <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem rosnącym
oraz niech
oraz niech


Linia 829: Linia 829:
</math></center>
</math></center>


(supremum zbioru liczbowego zawsze istnieje i jest elementem <math>\displaystyle\mathbb{R}</math> lub wynosi <math>+\infty,</math>
(supremum zbioru liczbowego zawsze istnieje i jest elementem <math>\mathbb{R}</math> lub wynosi <math>+\infty,</math>
gdyż zbiór jest niepusty).
gdyż zbiór jest niepusty).
Pokażemy, że <math>g</math> jest granicą ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>
Pokażemy, że <math>g</math> jest granicą ciągu <math>\{a_n\}.</math><br>
Rozważmy dwa przypadki:<br>
Rozważmy dwa przypadki:<br>
Przypadek <math>1^o.</math>
Przypadek <math>1^o.</math>
Niech <math>g\in\mathbb{R}.</math>
Niech <math>g\in\mathbb{R}.</math>
Ustalmy dowolne <math>\displaystyle\varepsilon>0.</math>
Ustalmy dowolne <math>\varepsilon>0.</math>
Z własności supremum mamy, że
Z własności supremum mamy, że


Linia 846: Linia 846:
takich indeksów <math>N</math> istnieje nieskończenie wiele, ale nam
takich indeksów <math>N</math> istnieje nieskończenie wiele, ale nam
wystarczy wybór jednego z nich).
wystarczy wybór jednego z nich).
Ponieważ ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest rosnący
Ponieważ ciąg <math>\{a_n\}</math> jest rosnący
oraz <math>\displaystyle\forall n\in N: a_n\le g</math>
oraz <math>\forall n\in N: a_n\le g</math>
(z definicji supremum), więc
(z definicji supremum), więc


Linia 855: Linia 855:
</math></center>
</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle\varepsilon>0</math> był dowolnie wybrany,
Ponieważ <math>\varepsilon>0</math> był dowolnie wybrany,
więc pokazaliśmy, że
więc pokazaliśmy, że


Linia 865: Linia 865:


zatem pokazaliśmy, że
zatem pokazaliśmy, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g.</math><br>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g.</math><br>
Przypadek <math>2^o.</math>
Przypadek <math>2^o.</math>
Niech <math>g=+\infty.</math>
Niech <math>g=+\infty.</math>
Linia 878: Linia 878:
(bo w przeciwnym razie byłoby <math>g\le M</math>, sprzeczność).
(bo w przeciwnym razie byłoby <math>g\le M</math>, sprzeczność).


Ponieważ ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest rosnący, więc
Ponieważ ciąg <math>\{a_n\}</math> jest rosnący, więc


<center><math>
<center><math>
Linia 895: Linia 895:


Zatem w obu przypadkach pokazaliśmy, że
Zatem w obu przypadkach pokazaliśmy, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g.</math><br>
<math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g.</math><br>
'''(Ad (2))''' Dowód jest analogiczny jak dla (1).
'''(Ad (2))''' Dowód jest analogiczny jak dla (1).
}}
}}
Linia 903: Linia 903:
<span id="twierdzenie_4_15">{{twierdzenie|4.15. [O ciągu monotonicznym i ograniczonym]|tw_4_15|
<span id="twierdzenie_4_15">{{twierdzenie|4.15. [O ciągu monotonicznym i ograniczonym]|tw_4_15|
'''(1)'''
'''(1)'''
Jeśli <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem rosnącym i
Jeśli <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem rosnącym i
ograniczonym z góry, to jest on zbieżny.<br>
ograniczonym z góry, to jest on zbieżny.<br>


'''(2)'''
'''(2)'''
Jeśli <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem malejącym i
Jeśli <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> jest ciągiem malejącym i
ograniczonym z dołu, to jest on zbieżny.<br>
ograniczonym z dołu, to jest on zbieżny.<br>
'''(3)'''
'''(3)'''
Linia 917: Linia 917:


'''(Ad (1))'''
'''(Ad (1))'''
Jeśli ciąg <math>\displaystyle\{a_n\}</math> jest rosnący, to z [[#twierdzenie_4_14|twierdzenia 4.14]] (1) wynika, że ma granicę (właściwą lub
Jeśli ciąg <math>\{a_n\}</math> jest rosnący, to z [[#twierdzenie_4_14|twierdzenia 4.14]] (1) wynika, że ma granicę (właściwą lub
niewłaściwą) oraz
niewłaściwą) oraz


Linia 956: Linia 956:
Każdy ciąg
Każdy ciąg
ograniczony
ograniczony
<math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
<math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math>
zawiera podciąg zbieżny.
zawiera podciąg zbieżny.
}}</span>
}}</span>
Linia 965: Linia 965:
<span id="lemat_4_17">{{lemat|4.17.||
<span id="lemat_4_17">{{lemat|4.17.||


Każdy ciąg liczbowy <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> zawiera podciąg monotoniczny.<br>}}</span>
Każdy ciąg liczbowy <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> zawiera podciąg monotoniczny.<br>}}</span>


{{dowod|4.17.||
{{dowod|4.17.||
[Szkic]
[Szkic]
Dla ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> zdefiniujmy następujący zbiór:
Dla ciągu <math>\{a_n\}</math> zdefiniujmy następujący zbiór:
<center>
<center>
<math>
<math>
Linia 984: Linia 984:
Możliwe są dwa przypadki.<br>
Możliwe są dwa przypadki.<br>
Jeśli
Jeśli
<math>\displaystyle\# Z=\infty</math> (to znaczy zbiór <math>Z</math> jest nieskończony), to
<math>\# Z=\infty</math> (to znaczy zbiór <math>Z</math> jest nieskończony), to
możemy z ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> wybrać podciąg rosnący
możemy z ciągu <math>\{a_n\}</math> wybrać podciąg rosnący
(wystarczy, aby podciąg zawierał tylko te elementy ciągu <math>\displaystyle\{a_n\},</math>
(wystarczy, aby podciąg zawierał tylko te elementy ciągu <math>\{a_n\},</math>
których indeksy należą do zbioru <math>Z</math>).<br>
których indeksy należą do zbioru <math>Z</math>).<br>
Jeśli
Jeśli
<math>\displaystyle\# Z<\infty</math> (to znaczy zbiór <math>Z</math> jest skończony), to
<math>\# Z<\infty</math> (to znaczy zbiór <math>Z</math> jest skończony), to
możemy skonstruować podciąg malejący w następujący sposób.
możemy skonstruować podciąg malejący w następujący sposób.
Niech <math>n_1\in\mathbb{N}</math> będzie liczbą większą od wszystkich liczb ze
Niech <math>n_1\in\mathbb{N}</math> będzie liczbą większą od wszystkich liczb ze
Linia 1013: Linia 1013:


Skonstruowany w ten sposób podciąg
Skonstruowany w ten sposób podciąg
<math>\displaystyle\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}</math> jest malejący.
<math>\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}</math> jest malejący.
}}
}}
[[File:AM1.M04.W.R11.mp4|253x253px|thumb|right|Podciąg monotoniczny ciągu]]
[[File:AM1.M04.W.R11.mp4|253x253px|thumb|right|Podciąg monotoniczny ciągu]]
Linia 1019: Linia 1019:


{{dowod|4.16.||
{{dowod|4.16.||
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\in\mathbb{R}</math> będzie ciągiem ograniczonym.
Niech <math>\{a_n\}\in\mathbb{R}</math> będzie ciągiem ograniczonym.
Z [[#lemat_4_17|lematu 4.17. ]] wynika, że możemy z niego wybrać
Z [[#lemat_4_17|lematu 4.17. ]] wynika, że możemy z niego wybrać
podciąg monotoniczny <math>\displaystyle\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}.</math>
podciąg monotoniczny <math>\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}.</math>
Oczywiście podciąg <math>\displaystyle\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}</math> jest także ograniczony,
Oczywiście podciąg <math>\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}</math> jest także ograniczony,
zatem z [[#twierdzenie_4_15|twierdzenia 4.15.]] (3) wynika, że
zatem z [[#twierdzenie_4_15|twierdzenia 4.15.]] (3) wynika, że
podciąg <math>\displaystyle\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}</math> jest zbieżny.
podciąg <math>\{a_{n_k}\}_{k\in\mathbb{N}}</math> jest zbieżny.
}}
}}


<span id="wniosek_4_18">{{wniosek|4.18.||
<span id="wniosek_4_18">{{wniosek|4.18.||


Z każdego ciągu liczbowego <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> można wybrać
Z każdego ciągu liczbowego <math>\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> można wybrać
podciąg posiadający granicę
podciąg posiadający granicę
(właściwą lub niewłaściwą).
(właściwą lub niewłaściwą).
Linia 1036: Linia 1036:
{{dowod|4.18.||
{{dowod|4.18.||


Z [[#lemat_4_17|lematu 4.17. ]] wiemy, że z ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> można wybrać
Z [[#lemat_4_17|lematu 4.17. ]] wiemy, że z ciągu <math>\{a_n\}</math> można wybrać
podciąg monotoniczny.
podciąg monotoniczny.
Jeśli jest on ograniczony, to z [[#twierdzenie_4_15|twierdzenia 4.15.]] wynika, że jest on zbieżny (ma granicę właściwą).
Jeśli jest on ograniczony, to z [[#twierdzenie_4_15|twierdzenia 4.15.]] wynika, że jest on zbieżny (ma granicę właściwą).

Wersja z 10:20, 28 sie 2023

Ciągi liczbowe

<flashwrap>file=AM1.M04.W.R01.swf|width=375|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Ciąg liczbowy

W tym wykładzie zajmujemy się ciągami w zbiorze liczb rzeczywistych. Definiujemy ciąg monotoniczny, ciąg ograniczony, granice niewłaściwe. Poznajemy twierdzenia o granicach ciągów, twierdzenie o związkach granicy z działaniami i porządkiem w , twierdzenie o trzech ciągach, twierdzenie o ciągu monotonicznym i ograniczonym, twierdzenie Bolzano-Weierstrassa.

Definicja 4.1. [ciąg liczbowy]

Przez ciągi liczbowe będziemy rozumieli ciągi o wartościach w (to znaczy w zbiorze liczbowym traktowanym jako przestrzeń metryczna z metryką euklidesową). Piszemy krótko {xn}.

Ponieważ w zbiorze liczbowym mamy liniowy porządek, więc można porównywać ze sobą elementy ciągu. Pozwala to na wprowadzenie pojęcia monotoniczności ciągu.

Definicja 4.2.

(1) Mówimy, że ciąg {an} jest malejący, jeśli n:anan+1.


(2) Mówimy, że ciąg {an} jest silnie malejący, jeśli n:an>an+1.

(3) Mówimy, że ciąg {an} jest rosnący, jeśli n:anan+1.

(4) Mówimy, że ciąg {an} jest silnie rosnący, jeśli n:an<an+1.

(5) Mówimy, że ciąg {an} jest monotoniczny, jeśli jest on malejący lub rosnący.
(6) Mówimy, że ciąg {an} jest silnie monotoniczny, jeśli jest on silnie malejący lub silnie rosnący.

<flash>file=AM1.M04.W.R02.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Ciąg malejący

<flash>file=AM1.M04.W.R03.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Ciąg silnie malejący

<flash>file=AM1.M04.W.R04.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Ciąg rosnący

<flash>file=AM1.M04.W.R05.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Ciąg silnie rosnący

<flashwrap>file=AM1.M04.W.R06.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Ciąg zbieżny do granicy g

W przypadku ciągów liczbowych można mówić nie tylko o ograniczoności ciągu (jak to ma miejsce w dowolnej przestrzeni metrycznej), ale także o ograniczeniu ciągu od dołu i od góry (ponownie jest to konsekwencja faktu, że zbiór liczbowy jest liniowo uporządkowany). Mamy zatem następujące definicje.

Definicja 4.3.

(1) Mówimy, że ciąg {an} jest ograniczony, jeśli M n:|an|M.
(2) Mówimy, że ciąg {an} jest ograniczony z dołu, jeśli M n:anM.
(3) Mówimy, że ciąg {an} jest ograniczony z góry, jeśli M n:anM.

Natychmiastową konsekwencją powyższych definicji jest następujący związek między ograniczonością a ograniczonością z góry i z dołu.

Stwierdzenie 4.4. [O ciągu ograniczonym w ]

Jeśli {an} jest ciągiem to {an} jest ograniczony wtedy i tylko wtedy, gdy {an} jest ograniczony z dołu i z góry.

Pojęcie granicy ciągu pozostaje takie samo jak dla ciągów w dowolnych przestrzeniach metrycznych. Powtórzmy je tutaj dla wygody, przyjmując, że w mamy metrykę euklidesową.

Definicja 4.5.

(1) Mówimy, że liczba g jest granicą ciągu {xn}, jeśli

ε>0 N nN:|xng|<ε

i piszemy

limn+xn=glubxnglubxnn+glubxng

(2) Mówimy, że ciąg {xn} jest zbieżny, jeśli

g:limn+xn=g.

W przypadku ciągów liczbowych wprowadza się także pojęcie granicy niewłaściwej (o której nie ma sensu mówić w dowolnej przestrzeni metrycznej).

Definicja 4.6. [Uzupelnij]

(1) Mówimy, że ciąg liczbowy {an} ma granicę niewłaściwą +, jeśli

MNnN:anM.

Mówimy wówczas, że ciąg {an} jest rozbieżny do + i piszemy limn+an=+.
(2) Mówimy, że ciąg liczbowy {an} ma granicę niewłaściwą , jeśli

MNnN:anM.

Mówimy wówczas, że ciąg {an} jest rozbieżny do i piszemy limn+an=.

<flashwrap>file=AM1.M04.W.R07.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Ciąg rozbieżny do +

<flashwrap>file=AM1.M04.W.R08.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>Ciąg rozbieżny do

Zwróćmy uwagę na to, że granica niewłaściwa nie jest granicą (w sensie definicji 4.5.), gdyż nie jest to element (nie jest to liczba rzeczywista). Należy tu również zwrócić uwagę na pewną niekonsekwencję w terminologii.

Mówiąc o granicy, czasem będziemy dodawać "granica właściwa" lub "granica skończona", aby wyraźnie zaznaczyć, że nie mówimy o granicy niewłaściwej. O ciągu, który ma granicę (właściwą) mówimy, że jest zbieżny. O ciągu, który ma granicę niewłaściwą mówimy, że jest rozbieżny do + lub . O ciągu który nie ma granicy właściwej mówimy, że jest rozbieżny.

Twierdzenie 4.7. [O granicy iloczynu ciągów ograniczonego i zbieżnego do zera]

Jeśli {an},{bn} są ciągami takimi, że limn+an=0 oraz {bn} jest ograniczony, to limn+anbn=0.

Dowód 4.7.

Niech M>0 będzie stałą ograniczającą ciąg {bn} (która istnieje z założenia), to znaczy

n:|bn|M.

Ustalmy ε>0. Ponieważ limn+an=0, więc

N nN:|an|εM.

Zatem dla nN mamy

|anbn|εMM=ε.

Ponieważ ε>0 było dowolne, więc pokazaliśmy, że

ε>0 N:|anbn|ε,

czyli udowodniliśmy, że limn+anbn=0.

Przykład 4.8.

Obliczyć granicę limn+sinnn.

Rozwiązanie

Dla ciągów liczbowych możliwe jest wykonywanie działań na elementach tych ciągów oraz na ich granicach. Poniższe twierdzenie podaje związki, jakie zachodzą między tymi działaniami.

Twierdzenie 4.9. [O "arytmetyce" granic ciągów]

Jeśli {an},{bn} są ciągami liczbowymi zbieżnymi oraz c, to
(1) limn+(an±bn)=limn+an±limn+bn;
(2) limn+(can)=climn+an;
(3) limn+(anbn)=(limn+an)(limn+bn);
(4) limn+anbn=limn+anlimn+bn (o ile bn0 dla n oraz limn+bn0);
(5) limn+anbn=(limn+an)limn+bn (o ile działania po obu stronach są wykonalne);
(6) limn+an=alimn+|an|=|a|;
(7) limn+an=0limn+|an|=0.

Dowód 4.9.

(Ad 1) Niech limn+an=a oraz limn+bn=b. Pokażemy, że limn+(an+bn)=a+b.
W tym celu ustalmy ε>0. Z definicji granicy ciągu zastosowanej do ciągów {an} i {bn} wiemy, że

N1 nN1: |ana|<ε2

oraz

N2 nN2: |bnb|<ε2.

Niech N=max{N1,N2}. Wówczas dla dowolnego nN mamy:

|(an+bn)(a+b)||ana|+|bnb|<ε2+ε2=ε.

Ponieważ ε>0 było dowolnie wybrane, więc pokazaliśmy, że

ε>0 N:|(an+bn)(a+b)|<ε,

czyli limn+(an+bn)=a+b.
Analogicznie pokazuje się, że limn+(anbn)=ab.
(Ad (3)-(4), (6)-(7)) Dowody tych części są pozostawione na ćwiczenia (patrz ćwiczenie 4.5. i ćwiczenie 4.6.).
(Ad (2)) Wynika to od razu z punktu (3) (dlaczego?).
(Ad (5)) Pozostawiamy to bez dowodu.

Przykład 4.10.

Obliczyć granice ciągów:
(1) limn+(1)n2n+13n2;
(2) limn+(2+1n)12n.

Rozwiązanie
Plik:AM1.M04.W.R09.svg
Ilustracja do twierdzenia o trzech ciągach

Poniższe twierdzenie mówi, że jeśli wyrazy pewnego ciągu {bn} leżą pomiędzy wyrazami dwóch innych ciągów {an} i {bn} (przynajmniej od pewnego miejsca) mających tę samą granicę g (właściwą lub niewłaściwą), to ciąg {bn} ma tę samą granicę g.

Twierdzenie 4.11. [O trzech ciągach]

Jeśli {an},{bn},{cn} są ciągami takimi, że

limn+an=limn+cn=goraz
N nN:anbncn,

to

limn+bn=g.

Dowód 4.11.

Dowód podamy jedynie w przypadku, gdy g. Załóżmy, że limn+an=limn+cn=g oraz N nN:anbncn.

Należy pokazać, że limn+bn=g. W tym celu ustalmy dowolne ε>0. Z definicji granicy ciągu mamy

N1 nN:|ang|<ε,czyligε<an<g+ε,N2 nN:|cng|<ε,czyligε<cn<g+ε.

Niech N3=max{N,N1,N2}. Z powyższych nierówności wynika w szczególności, że

nN3:gε<anbncn<g+ε,

zatem

nN3:|bng|<ε,

co dowodzi, że limn+bn=g.

Przykład 4.12.

Obliczyć granicę ciągu limn+[2+(1)n]3n2+2n4n4+3n+1.

Niech xn=[2+(1)n]3n2+2n4n4+3n+1.

Zauważmy, że xn=ynbn, gdzie yn=2+(1)n oraz bn=3n2+2n4n4+3n+1. W celu obliczenia limn+bn zauważmy, że

3n24n4+3n4+n43n2+2n4n4+3n+13n2+2n24n4
3n28n43n2+2n4n4+3n+15n24n4
381n23n2+2n4n4+3n+1541n2

granica ciągu 381n2 oraz 541n2 wynosi zero. Zbieżności te wynikają z twierdzenia o granicy iloczynu ciągu (patrz twierdzenie 4.9. (3)), to znaczy

limn+381n2=limn+38limn+1nlimn+1n=3800=0

i podobnie limn+541n2=0.

Teraz, korzystając z twierdzenia o trzech ciągach (patrz twierdzenie 4.11) dostajemy, że limn+bn=0.

Odnośnie ciągu {yn} zauważmy, że

n:1yn3,

a zatem ciąg {yn} jest ograniczony.

W końcu, korzystając z twierdzenia o iloczynie ciągu zbieżnego do zera i ograniczonego (patrz twierdzenie 4.7.) dostajemy, że limn+xn=0.

Kolejne twierdzenie mówi, w jaki sposób nierówności między wyrazami dwóch ciągów przenoszą się na nierówności między granicami tych ciągów i na odwrót. Mianowicie, jeśli {an} i {bn} są dwoma ciągami mającymi granice (właściwe lub niewłaściwe) oraz wyrazy ciągu {bn} są większe lub równe od wyrazów ciągu {an}, to nierówność ta zachodzi także dla granic ciągów. Na odwrót, jeśli granica ciągu {bn} jest silnie większa od granicy ciągu {an}, to nierówność ta zachodzi także dla wyrazów ciągów {an} i {bn}, przynajmniej od pewnego miejsca.

Twierdzenie 4.13. [O dwóch ciągach]

Jeśli {an},{bn} są ciągami takimi, że limn+an=a oraz limn+bn=b, to prawdziwe są implikacje:

(1) [a=+  n:anbn] [b=+];

(2) [b=  n:anbn] [a=];

(3) [n:anbn] [ab];

(4) [a<b] [N nN:an<bn].

Dowód 4.13. [nadobowiązkowy]

(Ad (1)) Zakładamy, że limn+an=+ oraz n:anbn.
Ustalmy dowolne M>0. Ponieważ limn+an=+, więc

N nN:anM.

Zatem dla dowolnego nN mamy

bnanM.

Ponieważ M>0 było dowolne, więc pokazaliśmy, że

M>0NnN:bnM,

a to oznacza, że limn+bn=+.
(Ad (2)) Dowód analogiczny do dowodu (1).
(Ad (3)) Niech limn+an=a,limn+bn=b oraz n:anbn.
"Przypadek 1o." Niech a,b.

Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że a>b. Ustalmy ε=ab2>0. Z definicji granicy ciągu mamy

N1 nN1: |ana|<ab2,N2 nN2: |bnb|<ab2,

i w szczególności

N1 nN1: an>a+b2,N2 nN2: bn<a+b2,

Niech k=max{N1,N2}. Wówczas dla wyrazów ak i bk mamy

ak>a+b2>bk,

co jest sprzeczne z założeniem. Zatem pokazaliśmy, że ab.

"Przypadek 2o." a=+ lub b=. Wówczas teza wynika z (1) lub (2).

"Przypadek 3o." a= lub b=+. Wówczas zawsze zachodzi nierówność ab.

(Ad (4)) "Przypadek 1o." Niech a,b. Ustalmy ε=ba2. Ponieważ b>a, więc ε>0. Z definicji granicy ciągu mamy

N1nN1: |ana|<ba2,N2nN2: |bnb|<ba2.

Niech N=max{N1,N2}. W szczególności mamy

nN:an<a+b2<bn,

co należało pokazać.

"Przypadek 2o." a=. Niech ε=1 i M=b1. Z definicji granicy ciągu i granicy niewłaściwej mamy

N1nN1:an<b1,N2nN2:|bnb|<1.

Niech N=max{N1,N2}. W szczególności mamy

nN:an<b1<bn,

co należało pokazać.

"Przypadek 3o." b=+. Dowód jest analogiczny jak w przypadku 2o.

Kolejne twierdzenie mówi, iż dla ciągów monotonicznych pojęcie granicy pokrywa się z pojęciem kresu górnego (ewentualnie kresu dolnego) zbioru wartości ciągu (patrz rysunek w twierdzeniu 4.15).

Twierdzenie 4.14.

Jeśli {an} jest ciągiem, to
(1) jeśli {an} jest rosnący, to {an} ma granicę (właściwą lub niewłaściwą) oraz

limn+an=sup{an: n};

(2) jeśli {an} jest malejący, to {an} ma granicę (właściwą lub niewłaściwą) oraz

limn+an=inf{an: n}.


Dowód 4.14. [nadobowiązkowy]

(Ad (1)) Załóżmy, że {an} jest ciągiem rosnącym oraz niech

g =df sup{an: n}

(supremum zbioru liczbowego zawsze istnieje i jest elementem lub wynosi +, gdyż zbiór jest niepusty). Pokażemy, że g jest granicą ciągu {an}.
Rozważmy dwa przypadki:
Przypadek 1o. Niech g. Ustalmy dowolne ε>0. Z własności supremum mamy, że

N:gε<aN

(de facto z własności supremum wynika, że takich indeksów N istnieje nieskończenie wiele, ale nam wystarczy wybór jednego z nich). Ponieważ ciąg {an} jest rosnący oraz nN:ang (z definicji supremum), więc

nN:gε<aNang.

Ponieważ ε>0 był dowolnie wybrany, więc pokazaliśmy, że

ε>0 N nN:|ang|<ε.

zatem pokazaliśmy, że limn+an=g.
Przypadek 2o. Niech g=+. Ustalmy M. Z definicji supremum mamy, że

N:M<aN

(bo w przeciwnym razie byłoby gM, sprzeczność).

Ponieważ ciąg {an} jest rosnący, więc

nN:M<aNan.

Ponieważ M było dowolnie wybrane, więc pokazaliśmy, że

M N nN:M<an.

Zatem w obu przypadkach pokazaliśmy, że limn+an=g.
(Ad (2)) Dowód jest analogiczny jak dla (1).

Plik:AM1.M04.W.R10.mp4
Ciąg rosnący i ograniczony z góry

Twierdzenie 4.15. [O ciągu monotonicznym i ograniczonym]

(1) Jeśli {an} jest ciągiem rosnącym i ograniczonym z góry, to jest on zbieżny.

(2) Jeśli {an} jest ciągiem malejącym i ograniczonym z dołu, to jest on zbieżny.
(3) Ciąg monotoniczny jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy jest ograniczony.

Dowód 4.15.

(Ad (1)) Jeśli ciąg {an} jest rosnący, to z twierdzenia 4.14 (1) wynika, że ma granicę (właściwą lub niewłaściwą) oraz


limn+an=sup{an: n}.

Ponieważ jest on dodatkowo ograniczony, więc


sup{an: n}<+,

zatem granica jest właściwa, czyli ciąg jest zbieżny.
(Ad (2)) Dowód analogiczny jak w (1).
(Ad (3)) Jeśli ciąg jest monotoniczny i ograniczony, to zachodzi założenie jednego z punktów (1) lub (2) (to znaczy jest on malejący i ograniczony lub rosnący i ograniczony). W obu przypadkach wiemy, że ciąg jest zbieżny.
Implikacja w drugą stronę jest zawsze prawdziwa (to znaczy ciąg zbieżny jest ograniczony, nawet bez założenia monotoniczności). Wynika to z twierdzenia 3.25.

Karl Weierstrass (1815-1897)
Zobacz biografię

Twierdzenie 4.16. [Bolzano-Weierstrassa]

Każdy ciąg ograniczony {an} zawiera podciąg zbieżny.

W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat:

Lemat 4.17.

Każdy ciąg liczbowy {an} zawiera podciąg monotoniczny.

Dowód 4.17.

[Szkic] Dla ciągu {an} zdefiniujmy następujący zbiór:

Z =df{n:m [m>nam>an]}.

Możliwe są dwa przypadki.
Jeśli #Z= (to znaczy zbiór Z jest nieskończony), to możemy z ciągu {an} wybrać podciąg rosnący (wystarczy, aby podciąg zawierał tylko te elementy ciągu {an}, których indeksy należą do zbioru Z).
Jeśli #Z< (to znaczy zbiór Z jest skończony), to możemy skonstruować podciąg malejący w następujący sposób. Niech n1 będzie liczbą większą od wszystkich liczb ze zbioru Z. Ponieważ n1∉Z, więc

n2>n1:an2an1.

Dalej konstrukcja ciągu indeksów przebiega indukcyjnie w ten sam sposób. Jeśli wybraliśmy już indeksy n1<<nk, to z definicji zbioru Z i faktu, że nk∉Z wynika, że

nk+1>nk:ank+1ank.

Skonstruowany w ten sposób podciąg {ank}k jest malejący.

Plik:AM1.M04.W.R11.mp4
Podciąg monotoniczny ciągu

Możemy teraz powrócić do dowodu twierdzenia Bolzano-Weierstrassa:

Dowód 4.16.

Niech {an} będzie ciągiem ograniczonym. Z lematu 4.17. wynika, że możemy z niego wybrać podciąg monotoniczny {ank}k. Oczywiście podciąg {ank}k jest także ograniczony, zatem z twierdzenia 4.15. (3) wynika, że podciąg {ank}k jest zbieżny.

Wniosek 4.18.

Z każdego ciągu liczbowego {an} można wybrać podciąg posiadający granicę (właściwą lub niewłaściwą).

Dowód 4.18.

Z lematu 4.17. wiemy, że z ciągu {an} można wybrać podciąg monotoniczny. Jeśli jest on ograniczony, to z twierdzenia 4.15. wynika, że jest on zbieżny (ma granicę właściwą). Jeśli zaś jest nieograniczony, to skoro jest monotoniczny, to granicą jest + lub .