Zio-3-wyk-Slajd3
CMM: Capability Maturity Model
Omawiając korzenie standardu ISO wskazałem na rolę admirała Hymena Rickovera. Model CMMI ma jeszcze silniejsze związki z armią amerykańską. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku Departament Obrony (DoD) USA wydał wiele pieniędzy na nieudane przedsięwzięcia informatyczne. Analizując tę sytuację, urzędnicy doszli do wniosku, że wiele przedsięwzięć trafiało do organizacji, które nie były merytorycznie przygotowane do ich realizacji. Aby temu zaradzić powołano pod koniec lat 80-tych na Carnegie-Mellon University w Pittsburgu Instytut Inżynierii oprogramowania – Software Engineering Institute (w skrócie SEI). Pod koniec 1993 roku SEI opracował model dojrzałości znany jako CMM (od Capability Maturity Model). W 2000 roku SEI wprowadził zmodyfikowany model dojrzałości zwany CMMI (od CMM Integration).
Można powiedzieć, że w omawianym na poprzednim wykładzie standardzie ISO 9001:2000 mamy dwa poziomy: nie spełniający wymagań ISO 9001:2000 i spełniający te wymagania. W modelu CMMI tych poziomów jest pięć. Pierwszy poziom to poziom początkowy. Na tym poziomie są wszystkie firmy, które nie spełniają wymagań związanych z wyższymi poziomami. A zatem znalezienie się na pierwszym poziomie CMMI jest bardzo łatwe. Drugi poziom CMMI jest zwany Zarządzanym (w starym modelu CMM nazywał się Powtarzalny ). Na tym poziomie znajdują się najważniejsze praktyki dotyczące zarządzania przedsięwzięciem informatycznym. Trzeci poziom, Zdefiniowany , dotyczy całej organizacji i prezentuje bardziej zaawansowane praktyki. Poziom czwarty, Zarządzany ilościowo , zawiera zaawansowane praktyki analizy danych dotyczących efektywności procesów wytwarzania oprogramowania bazujące na statystycznej kontroli procesów (Statistical Process Control, w skrócie SPC). Najwyższy, piąty, poziom nazywa się Optymalizujący – organizacje znajdujące się na tym poziomie potrafią w systematyczny sposób przygotować się do zmian (np. zmian związanych z rozwojem technologii wytwarzania oprogramowania).
