Zio-09-wyk-Slajd9

Ocena Jakości Oprogramowaniem(1)

Z dualnego podejścia do opisywania pozafunkcjonalnych wymagań dla oprogramowania wynika także trudność w definiowaniu dla konkretnych produktów. Zwykle definiowane są w sposób nieformalny, bywa, że są wzajemnie sprzeczne (np. rozproszona architektura systemu i bardzo krótki czas odpowiedzi aplikacji) przez co są trudne w implementacji przez programistów, a co gorsze – równie trudne w weryfikacji przez użytkowników.

W odpowiedzi na te trudności proponowane są miary jakościowe, pozwalające w obiektywny sposób ocenić w jakim stopniu zdefiniowane wymagania zostały spełnione przez stworzone oprogramowanie. Wyróżnić możemy:

• Miary oparte na cechach, które są przede wszystkim zdeterminowane przez sposób w jaki oprogramowanie jest zaprojektowane. To architektura wewnętrzna i zewnętrzna aplikacji określa w jakim stopniu zdefiniowane cechy będą odzwierciedlać postawione przed nią wymagania. Przykładem takiej miary może być np. lista obsługiwanych algorytmów szyfrujących, czy liczba obsługiwanych formatów graficznych/audio/wideo. Dzięki miarom opartym na cechach otrzymujemy jednoznaczną ocenę oprogramowania pod kątem wcześniej zdefiniowanych parametrów.
• Miary wydajnościowe oparte są na określeniu stopnia zgodności aplikacji ze zdefiniowanym projektem aplikacji lub niedoścignionym „ideałem”. Przykładem miary wydajnościowej może być np. czas realizacji operacji wyszukiwania informacji przez aplikację w najlepszym i najgorszym z możliwych przypadków. Miary wydajnościowe, dostarczają cennych informacji w przypadku, gdy dana własność aplikacji zależy od wielu, niezależnych od autorów aplikacji czynników zewnętrznych (np. przepustowość sieci komputerowej, bieżącego obciążenia procesora).

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>