Sw3.6-m2-1.2-Slajd4
Systemy wbudowane(3)
Równanie opisujące dynamikę układu wzmacniacza idealnego w dziedzinie zmiennej czasu opisuje proporcjonalną zależność sygnału wyjściowego y w funkcji sygnału wejściowego x. Współczynnikiem proporcjonalności jest liczba rzeczywista k zwana współczynnikiem wzmocnienia. Odpowiednio przekształcone równanie dynamiki w zapisie operatorowym i wyrażone w formie transmitancji operatorowej ma postać (1). Transmitancja operatorowa obiektu bezinercyjnego równa jest liczbie rzeczywistej k określanej mianem współczynnika wzmocnienia.
Charakterystyka skokowa (czyli odpowiedź układu na wymuszenie w postaci skoku jednostkowego) ma postać prostej równoległej do osi czasu o wartości rzędnej równej współczynnikowi wzmocnienia k.
Charakterystyka amplitudowo-fazowa wynika - jak wiadomo – z zapisu transmitancji widmowej w postaci algebraicznej formy liczby zespolonej G(j ?). Zapis ten zawiera część rzeczywistą P(?) = k oraz Q(?) = 0. Oznacza to, że charakterystyka amplitudowo-fazowa redukuje się do punktu k na osi rzeczywistej.
W rzeczywistości nie istnieją obiekty idealne, można jedynie mówić o obiektach, których charakterystyki są bliskie idealnym. Sta też jako przykład idealnego członu wzmacniającego można wymienić wzmacniacz elektroniczny, ze względu na jego bardzo małą inercję i możliwość utrzymania stałego wzmocnienia w czasie.
