Sr-5-wyk-1.0-Slajd24
Lokalizacja oparta na siedzibie
Metoda lokalizacji oparta na wskaźnikach naprowadzających może doprowadzić do niedostępności zasobu jeżeli któryś ze wskaźników na ścieżce przestanie być dostępny. W takich sytuacjach można się wspierać (jako metodą awaryjną) wprowadzeniem siedziby (stanowiska macierzystego, ang. home location ) dla każdej jednostki. Jest to miejsce, pod którym zawsze można uzyskać informację o aktualnej lokalizacji jednostki.
Rozwiązanie oparte na siedzibie zastosowano w systemie Mobile IP umożliwiającym komunikację z przemieszczającymi się komputerami. Dla każdego mobilnego komputera przewidziano program komunikacyjny (agent siedziby), dostępny zawsze pod tym samym adresem IP. Klient komunikuje się najpierw z agentem (1), próbując uzyskać aktualny adres serwera. Agent odpowiada (2) wysyłając adres serwera. Dalsza komunikacja (3-4) odbywa się już bezpośrednio pomiędzy klientem a serwerem. Wadą tego rozwiązania w przypadku stosowania w sieciach na szeroką skalę jest konieczność przeprowadzenia dodatkowej wymiany komunikatów z siedzibą, która może być zlokalizowana w zupełnie innym miejscu niż właściwy serwer.
Inną wadą metody opartej na siedzibie jest konieczność zapewnienia niezmiennej lokalizacji siedziby i ciągłości jej istnienia. Brak dostępu do siedziby pociąga bowiem za sobą brak dostępu do docelowego komputera. Trwała zmiana lokalizacji komputera nadal wymaga utrzymywania siedziby, być może w odległym miejscu. Pewnym rozwiązaniem jest tu zastosowanie tradycyjnej usługi nazewniczej do lokalizacji siedziby. Ponieważ lokalizacja siedziby rzadko ulega zmianie, klienci mogą sobie tą informację przechowywać podręcznie, nie tracąc na wydajności.
