Sr-5-wyk-1.0-Slajd20
Lokalizowanie jednostek ruchomych
Tradycyjne systemy nazewnicze (takie jak np. system DNS) nie nadają się do zarządzania często zmieniającą się informacją. Sytuacja taka występuje w przypadku realizacji odwzorowań jednostek mobilnych, zmieniających swoje adresy. Założenie o stabilności odwzorowań pozwala w przypadku systemu DNS stosować na szeroką skalę zwielokrotnianie i przechowywanie podręczne, dlatego, że ryzyko niespójności danych jest minimalne.
Zmiana lokalizacji komputera może dotyczyć zmiany adresu przy niezmienionej nazwie. Ta zmiana może być zrealizowana lokalnie przez administratora poprzez modyfikację odpowiedniego rekordu zasobowego. Propagacja takiej zmiany będzie w tym przypadku szybka.
Zmiana lokalizacji komputera wraz ze zmianą jego nazwy jest już większym problemem. Z reguły użytkownicy spodziewają się, że będą mogli korzystać ze starej nazwy bez zmian. Zakłada się więc, że nazwa będzie pełniła rolę identyfikatora, a więc niezmiennej, unikalnej nazwy. Nazwa w systemie DNS nie spełnia jednak tego wymagania – zmienia się wraz ze zmianą lokalizacji, a stara nazwa może być powtórnie wykorzystana.
Przeprowadzenie zmiany nazwy serwera z zachowaniem starej można zrealizować na dwa sposoby. Pierwszy polega na zapisaniu pod starą nazwą nowego adresu. Niestety kolejne zmiany lokalizacji będą wymagały dokonywania modyfikacji zapisów na zdalnym, być może nie kontrolowanym już, serwerze nazw. W efekcie dalsze zmiany będą zbyt wolno propagowane.
Drugie rozwiązanie polega na zmianie starego wpisu, tak aby była dowiązaniem symbolicznym do nowej nazwy. Efektem ubocznym tego rozwiązania jest wydłużenie czasu realizacji tłumaczenia nazwy, ponieważ tłumaczenie to będzie musiało teraz dotyczyć dwóch nazw (starej i nowej). Przy dalszym przemieszczaniu liczba kroków tłumaczenia może jeszcze wzrosnąć.
