SO-1st-2.3-w5.tresc-1.0-Slajd5
Przestrzeń adresowa
Pamięć postrzegana jest najczęściej jako tablica bajtów, indeksowana przez adresy. Taki jest obraz pamięci zarówno na poziomie architektury komputera, jak i na poziomie systemu operacyjnego, czy też procesu działającego w systemie. Poszczególne komórki pamięci mogą być jednak inaczej identyfikowane na poziomie architektury, a inaczej na poziomie systemu operacyjnego. Te same komórki pamięci mogą być nawet różnie identyfikowane w poszczególnych procesach. Adresy, które identyfikują poszczególne komórki pamięci na poziomie architektury komputera, tworzą fizyczną przestrzeń adresową. Adresy fizyczne przekazywane są szyną adresową magistrali systemowej do układów elektronicznych pamięci. W szczególnym przypadku takimi samymi adresami można się posługiwać na poziomie systemu operacyjnego, ale takie podejście wprowadza sporo ograniczeń, szczególnie uciążliwych w konstrukcji systemów wielozadaniowych. Rozróżnianie przestrzeni fizycznej i logicznej oznacza, że w kontekście procesu komórka pamięci jest inaczej identyfikowana, niż to wynika z jej fizycznego adresu, co wymaga odpowiedniego przekształcenia adres logicznego na fizyczny, zwanego transformacją adresu . Za transformację odpowiada układ ściśle współpracujący z procesorem — jednostka zarządzania pamięcią (ang. memory management unit — MMU).
