SO-1st-2.3-w5.tresc-1.0-Slajd4
Hierarchia pamięci
Dodatkowym elementem komplikującym zarządzanie pamięcią jest jej złożona struktura — począwszy od rejestrów procesora, poprzez pamięć podręczną i główną, a skończywszy na pamięci masowej. W hierarchii pamięci na wyższym poziomie znajdują się szybkie układy o niewielkiej pojemności, a w miarę schodzenia niżej zmniejsza się szybkość, a zwiększa pojemność.
Operowanie zawartością pamięci w takiej złożonej, hierarchicznej strukturze oparte jest na tzw. zasadzie okna , zgodnie z którą dane na wyższym (szybszym, ale mniej pojemnym) poziomie stanowią fragment danych, przechowywanych na niższym poziomie.
Zależnie od architektury, procesor adresuje w pamięci bajty, słowa, podwójne słowa itd., a zatem jednostki stosunkowo niewielkie. Takie jednostki obowiązują w transferze pomiędzy rejestrami procesora a pamięcią podręczną lub główną. Pomiędzy niższymi poziomami w hierarchii pamięci transferowane są większe jednostki:
- linijki rzędu od kilkuset bajtów od kilku kilobajtów pomiędzy pamięcią główną a pamięcią podręczną oraz poszczególnymi poziomami samej pamięci podręcznej,
- bloki (sektory lub ich wielokrotności) rzędu od kilku kilobajtów do kilkudziesięciu kilobajtów pomiędzy pamięcią zewnętrzną, a pamięcią główną.
