SO-1st-2.3-w12.tresc-1.0-Slajd3
Semafory
Semafor, jako mechanizm synchronizacji procesów, został zaproponowany przez Dijkstrę.
Semafor jest zmienną całkowitą, która z logicznego punktu widzenia (z punktu widzenia aplikacji) przyjmuje wartości nieujemne (≥0) lub — w przypadku semaforów binarnych — logiczne. Zmienna semaforowa musi mieć nadaną początkową wartość (oczywiście nieujemną).
Po nadaniu początkowej wartości zmiennej semaforowej można na niej wykonywać tylko dwa rodzaje operacji:
P — opuszczanie semafora (hol. proberen),
V — podnoszenie semafora (hol. verhogen).
Operacja opuszczania powoduje zmniejszenie wartości zmiennej semaforowej, a operacja podnoszenia jej zwiększenie. Wykonując operację semaforową, proces może zastać zablokowany (przejść w stan oczekiwania). Typowym przypadkiem jest blokowanie w operacji opuszczania semafora. Operacja opuszczania nie zakończy się do czasu, aż wartość zmiennej semaforowej będzie na tyle duża (być może zostanie zwiększona w międzyczasie), że zmniejszenie jej wartości w wyniku tej operacji nie spowoduje przyjęcia wartości ujemnej. W przypadku semaforów dwustronnie ograniczonych blokowanie może wystąpić również w przypadku podnoszenia semafora.
