Io-4-wyk-Slajd71
Wstrzykiwanie defektów
Zacznijmy od wstrzykiwania defektów – koncepcja tej metody jest bardzo prosta. W pierwszym kroku do artefaktu, który chcemy poddać kontroli jakości dodajemy n defektów.
W drugim kroku przekazujemy tak spreparowany artefakt do kontroli jakości. Inspektorzy, na przykład korzystając z wcześniej przedstawionej procedury, szukają w tym artefakcie defektów.
Po zakończeniu ich pracy dostajemy raport, który zawiera całą listę znalezionych defektów. Przeglądamy tę listę i stwierdzamy, że k spośród wszystkich znalezionych defektów są to defekty przez nas dodane, natomiast m defektów jest zupełnie nowych.
Zakładając, że wykrycie każdego z n przez nas wstawionych defektów jest tak samo trudne jak wykrycie pozostałych, możemy oszacować liczbę wszystkich defektów (nie licząc defektów przez nas wstawionych) na podstawie przedstawionego, prostego wzoru: liczba defektów jest w przybliżeniu równa liczbie nowo wykrytych defektów, m, pomnożonej przez liczbę dodanych przez nas defektów, n, i podzielonej przez liczbie „naszych” defektów, jakie udało się wykryć inspektorom. Oczywiście, ten wzór można stosować, o ile liczba k > 0. Przy k = 0 inspekcję (czy inną formę kontroli jakości) należałoby powtórzyć.
