Pr-1st-1.1-m07-Slajd32
Problemy związane z wyznaczaniem stanu globalnego
Niestety, asynchroniczne środowisko rozproszone posiada znacząco utrudniające to zadanie cechy:
- brak wspólnego zegara
- asynchronizm przetwarzania
- nieprzewidywalne czasy transmisji (opóźnienia komunikacyjne)
W wyniku tego otrzymane składowe stany lokalne procesów mogą być:
- przestarzałe
- niekompletne
- odpowiadać konfiguracjom niespójnym – reprezentującym stany nieosiągalne, których wystąpienia zewnętrzny, idealny obserwator nigdy nie mógłby stwierdzić.
W tym kontekście jest jasne, że żaden lokalny, rzeczywisty proces dążący do wyznaczenia stanu globalnego przetwarzania rozproszonego nie może w ogólności wyznaczyć chwilowych wartości stanu. Proste i naturalne zwiększenie prędkości transmisji może oczywiście poprawić obraz stanu globalnego w sensie aktualności i kompletności, lecz nie jest wystarczające dla zapewnienia spójności.
Dodatkowym źródłem trudności przy ocenie obrazu stanu globalnego jest relatywizm obserwacji, istotny zwłaszcza przy współbieżnej konstrukcji obrazów przez wiele procesów. Nawet, gdy każdy z utworzonych obrazów jest spójny, mogą one się różnić na tyle, że procesy monitorujące mogą podejmować działania konfliktowe.
