Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\math”): {\displaystyle \boxplus: V \times V\ni (a,b)\to a \boxplus b:= ab\in V,<\math><\center> <center><math> \odot: mathbb R \times V\ni (\lambda,a)\to \labmda \odot a:= a^{\lambda}\in V,<\math><\center> Wykazać, że czwórka <math>\displaystyle (V,\mathbb{R} ,\boxplus,\odot )}
jest przestrzenią
wektorową.
Wskazówka
Trzeba sprawdzić wszystkie warunki definicji przestrzeni wektorowej.
Rozwiązanie Wiemy już (zadanie
1.1), że
jest grupą przemienną.
Wystarczy zatem sprawdzić warunki V2) - V5) z definicji przestrzeni
wektorowej. W tym celu ustalmy dowolne oraz .
- Warunek V2):
( v) =& (v^{})
=&( v^{})^{}
=& v^{ }
=& ( ) v.
Uzyskana równość oznacza, że warunek V1) jest spełniony.
- Warunek V3):
( + ) v =& v^{( + )}
=& v^{ } v^{ }
=& v^{ } v^ { }
=& v v .
- Warunek V4):
( u v) =& (uv)
=& (uv)^{}
=& u^{} v^{}
=& ( u)( v)
=&( u) ( v).
- Warunek V5):
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\qedhere”): {\displaystyle \displaystyle 1 \odot v = v^1 =v.\qedhere }
Zadanie 2.2
W zbiorze określamy następujące działania:
{R}^2{R}^2((x_1,x_2),(y_1,y_2))
& (x_1+y_1,x_2 +y_2) {R}^2,
{R}{R}^2(,(x_1,x_2))
& ( x_1, x_2) {R}^2.
Sprawdzić, czy czwórka jest
przestrzenią wektorową. Sprawdzić, czy jej podprzestrzenią jest
- ,
- ,
- .
Wskazówka
Możemy skorzystać z zadania 1.5 i badać tylko warunki dotyczące
mnożenia wektorów przez skalary.
Rozwiązanie Wiemy już (zadanie
1.5), że
jest grupą przemienną. Wystarczy sprawdzić
warunki V2) - V5) z definicji przestrzeni wektorowej. Ustalmy
dowolne oraz . Niech .
- Warunek V2):
( x) &= ( x_1, x_2)
&= ( ( x_1),( x_2))
&= (( )x_1,( ) x_2)
&= ( ) (x_1,x_2)
&= ( ) x.
- Warunek V3):
( +) x&=(( + )x_1,( +)x_2)
&=( x_1+ x_1, x_2 + x_2 )
&=( x_1, x_2)( x_1, x_2)
&=(x_1,x_2) (x_1,x_2)
&= x x .
- Warunek V4):
(x y) &= ((x_1,x_2)(y_1,y_2))
&= (x_1+y_1,x_2 +y_2)
&= ( (x_1+y_1), (x_2+y_2))
&= ( x_1+ y_1, x_2 + y_2)
&= ( x_1, x_2)( y_1, y_2)
&= (x_1,x_2) + (y_1,y_2)
&= x y.
- Warunek V3):
1 x &= 1 (x_1,x_2)
&= (1 x_1,1 x_2)
&= (x_1,x_2)
&= x .
Czwórka jest przestrzenią wektorową.
nie jest podprzestrzenią wektorową, gdyż na przykład , natomiast . Zauważmy, że suma dwóch
wektorów ze zbioru należy do . nie jest podprzestrzenią
wektorową, gdyż na przykład , ale .
Zauważmy, że iloczyn dowolnego wektora ze zbioru przez dowolną
liczbę rzeczywistą znowu należy do . W końcu dla dowolnych
wektorów mamy i . Stąd dla dowolnych liczb rzeczywistych i
otrzymujemy oraz i po dodaniu stronami , co oznacza, że , czyli jest
podprzestrzenią wektorową przestrzeni .
Zadanie 2.3
W zbiorze określamy następujące działania:
{R}^2{R}^2((x_1,x_2),(y_1,y_2))
&(x_1+y_1,x_2 +y_2) {R}^2,
{R}{R}^2(,(x_1,x_2))
& ( x_1,- x_2)
{R}^2.
Sprawdzić, czy czwórka jest
przestrzenią wektorową.
Wskazówka
Możemy skorzystać z zadania 1.5 i badać tylko warunki dotyczące
mnożenia wektorów przez skalary.
Rozwiązanie Zauważmy, że
, czyli nie jest spełniony
warunek V4) z definicji przestrzeni wektorowej. A to oznacza,
że czwórka nie jest przestrzenią
wektorową.
Zadanie 2.4
Niech oraz oznaczają zwykłe dodawanie i mnożenie w ciele
liczb zespolonych. Definiujemy działanie:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\re”): {\displaystyle \displaystyle \odot\colon\mathbb{C} \times \mathbb{C} \ni (\lambda,z ) \to (\re \lambda) \cdot z \in \mathbb{C}. }
Sprawdzić, czy czwórka jest przestrzenią
wektorową.
Wskazówka Ponieważ
jest grupą przemienną pozostaje tylko zbadać
warunki dotyczące mnożenia wektorów przez skalary.
Rozwiązanie Weźmy
=& 2 +{i},& =& 1-{i}.
Wtedy
Dla mamy
natomiast . Tak więc warunek V2)
z definicji przestrzeni wektorowej nie jest spełniony, zatem czwórka
nie jest przestrzenią wektorową.
Zadanie 2.5
Niech będzie dowolną przestrzenią
wektorową i niech oznacza wektor zerowy. Wykazać, że
dla dowolnego wektora i dla dowolnego skalara mamy
- ,
- ,
- .
Wskazówka
- Skorzystajmy z faktu, że i z rozdzielności mnożenia względem
dodawania skalarów.
- Skorzystajmy z faktu, że i z rozdzielności
mnożenia względem dodawania wektorów.
- Skorzystajmy z rozdzielności mnożenia względem dodawania skalarów
oraz z punktu a).
Rozwiązanie
- , zatem (dzięki rozdzielności mnożenia
względem dodawania skalarów) mamy
skąd po dodaniu stronami wektora przeciwnego do
otrzymujemy .
- Tu postępujemy podobnie jak w podpunkcie a), tylko tym razem korzystamy z rozdzielności
mnożenia względem dodawania wektorów. Mamy wtedy
czyli
a stąd
- Mamy
Stąd wnioskujemy, że jest wektorem przeciwnym do
.
Zadanie 2.6
Niech będzie dowolną przestrzenią wektorową i niech
oraz będą jej podprzestrzeniami. Wykazać, że
też jest podprzestrzenią przestrzeni . Wykazać, że jest to
najmniejsza (ze względu na zawieranie) podprzestrzeń przestrzeni
zawierająca i .
Wskazówka
Trzeba sprawdzić wszystkie warunki definicji podprzestrzeni. Aby
dowieść, że jest to najmniejsza (ze względu na zawieranie)
podprzestrzeń przestrzeni zawierająca i trzeba pokazać, że
każda podprzestrzeń zawierająca i zawiera również .
Rozwiązanie Najpierw wykażemy, że
jest podprzestrzenią
przestrzeni . Zauważmy, że musi być zbiorem niepustym,
ponieważ oraz , zatem . Weźmy dowolne
dwa elementy oraz skalar . Z definicji
zbioru znajdziemy takie oraz , że oraz . Stąd
Dzięki temu, że zarówno jak i jest podprzestrzenią, a zatem
zbiorem zamkniętym ze względu na dodawanie wektorów otrzymujemy, że
co oznacza, że .
Podobnie
i dzięki temu, że oraz mamy .
Niech teraz będzie dowolną podprzestrzenią przestrzeni
zawierającą i . Wtedy dla dowolnych wektorów mamy , a więc także , a stąd .
Zadanie 2.7
Niech będzie dowolną przestrzenią wektorową i niech
oraz będą jej podprzestrzeniami. Wykazać, że zbiór jest
podprzestrzenią przestrzeni wtedy i tylko wtedy, gdy lub
Wskazówka
W dowodzie implikacji
jest podprzestrzenią
przestrzeni lub Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \ W \subset U}
spróbujmy rozumowania nie wprost.
Rozwiązanie Przypuśćmy, że
jest podprzestrzenią
przestrzeni i że oraz . Weźmy oraz . Wtedy, na mocy
założenia, . Oznacza to, że lub . Przypuśćmy, że zachodzi pierwsza z tych możliwości. Wtedy
co pozostaje w sprzeczności z wyborem
. Jeśli natomiast , to otrzymujemy
i znów mamy sprzeczność z wyborem wektora . Dowód implikacji
w jedną stronę jest zakończony.
Załóżmy, że . Wtedy jest
podprzestrzenią przestrzeni . Jeżeli , to jest także podprzestrzenią przestrzeni .
Zadanie 2.8
Niech będzie dowolną przestrzenią
wektorową oraz niech będzie zbiorem niepustym. W zbiorze
wprowadzamy działanie wewnętrzne
oraz mnożenie przez skalary w następujący sposób:
f g X x & f(x) + g(x) V, f,g V^X.
( f) X x & f(x) V,
{K},f V^X .
Wykazać, że jest przestrzenią
wektorową.
Dowód
Komentarz
W szczególności, jeśli , to okaże się, że
przestrzenią wektorową jest czwórka , a jeśli dodatkowo jako weźmiemy
zbiór , gdzie jest liczbą naturalną
dodatnią, to natychmiast otrzymamy, że przestrzenią wektorową jest
z działaniami określonymi
następująco:
(x_1, x_2,..., x_n) + (y_1, y_2, ..., y_n) & = (x_1+y_1,
x_2+y_2,..., x_n+y_n),
(x_1, x_2, ..., x_n) & = ( x_1,
x_2, ..., x_n).

Wskazówka
Możemy skorzystać z zadania 1.6| i badać tylko
warunki dotyczące mnożenia wektorów przez skalary.
Rozwiązanie Na podstawie rozwiązania zadania
1.6| stwierdzamy,
że jest spełniony warunek V1) z definicji przestrzeni wektorowej.
Pozostaje nam wykazać, że są spełnione warunki V2) - V5). Oto dowody poszczególnych warunków:
- Warunek V2): Weźmy dowolne oraz dowolne odwzorowanie
. Wystarczy pokazać, że dla każdego zachodzi
równość
Weźmy zatem dowolny element . Wychodząc od lewej strony
mamy
( f))(x) &= ( f)(x)
&= ( f(x))
&= ( ) f(x)
&= (( ) f)(x),
co, wobec dowolności wyboru elementu , kończy dowód.
- Warunek V3): Weźmy dowolne oraz dowolne
odwzorowanie . Wystarczy pokazać, że dla każdego zachodzi równość
Weźmy zatem dowolny element . Wychodząc od lewej strony
mamy
(( +) f)(x) &= ( +) f(x)
&= ( f(x)) + ( f(x) )
&= ( f)(x) + ( f)(x)
&= (( f ) ( f))(x),
co kończy dowód.
- Warunek V4): Weźmy dowolne oraz dowolne odwzorowania
. Trzeba pokazać, że dla dowolnego
Po ustaleniu dowolnego elementu
postępujemy podobnie jak dotychczas i otrzymujemy
( (f g))(x) &= ((f g))(x)
&= (f(x) + g(x))
&=( f(x)) + ( g(x))
&= ( f)(x) +( g)(x)
&= (( f) ( g))(x).
- Warunek V5): Weźmy dowolne odwzorowanie i dowolny element
. Wtedy
co należało wykazać.
Zadanie 2.9
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem liczb
rzeczywistych i niech oznacza standardowe dodawanie w grupie
addytywnej . Dla liczby zespolonej oraz elementu definiujemy iloczyn
Wykazać, że jest przestrzenią
wektorową.
Wskazówka
Można skorzystać z zadania 1.5 i wówczas wystarczy
sprawdzić warunki V2)-V5) z definicji przestrzeni wektorowej.
Rozwiązanie Na mocy zadania
1.5 wiemy, że jeżeli
jest grupą przemienną, to ze standardowo wprowadzonym
dodawaniem w iloczynie kartezjańskim jest także grupą przemienną.
Aby wykazać, że jest przestrzenią
wektorową pozostaje zatem sprawdzić, że spełnione są warunki V2) -
V5) z definicji przestrzeni wektorowej.
Ustalmy dowolne dwie liczby zespolone
&= + {i} , & &= + {i}
oraz dwa wektory , należące do przestrzeni .
- Warunek V2): Zauważmy, że z definicji mnożenia liczb
zespolonych wynika, że
( ) &= ( - ) + (
+ ){i},
zatem
( ) (u,v)
&= (( - )u-( + )v,
( - )v+( + )u).
Z drugiej strony
((u,v))
&= ( u - v, v + u )
&= (( u- v)-( v+ u),
( v+ u)+( u- v))
&= (( - )u-( + )v,
( - )v+( + )u).
- Warunek V3):
(+)(u,v)&=((+)+{i}(+))(u,v)
&=((+)u-(+ )v,(+)v +(+)u)
&=( u- v, v+ u)+( u- v, v+ u)
&=( (u,v)) + ( (u,v)) .
- Warunek V4):
((u,v)+(w,z))&= (u+w, v+z)
&=((u+w)-(v+z),(v+z)+(u+w))
&=( u- v, v+ u)+( w- z, z+ w)
&=((u,v))+( (w,z)).
- Warunek V5): Korzystając z tego, że oraz dla każdego wektora w przestrzeni wektorowej widzimy, że
1 (u,v) & = (1 u - 0 v, 1 v + 0 u)
& = (u,v).
Zadanie 2.10
Niech i niech
P =& f{R}^Szablon:R : f jest wielomianem ,
U_n =& f{R}^Szablon:R : f jest wielomianem stopnia n,
W_n =& f{R}^Szablon:R : f jest wielomianem stopnia nie
większego niż n.
Wykazać, że jest podprzestrzenią wektorową
przestrzeni z działaniami określonymi
w zadaniu Uzupelnic zad_2_8|. Sprawdzić czy dla dowolnego
- jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni ,
- jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni .
Wskazówka Wystarczy sprawdzić, czy dla dowolnych
i
suma oraz iloczyn należą do . Zastanówmy się też
jaki może być stopień
wielomianu będącego sumą dwóch wielomianów tego samego stopnia.
Rozwiązanie
Zauważmy, że suma dwóch wielomianów jest wielomianem, podobnie
iloczyn wielomianu przez liczbę. Elementami są wszystkie funkcje stałe i tylko takie, a więc
jest podprzestrzenią
wektorową przestrzeni . Natomiast dla ustalonego weźmy
wielomiany i dane wzorami:
f(x) &= x^n +1,& g(x) &= -x^n .
Wtedy dla wszystkich , a zatem nie
jest wielomianem stopnia , czyli dla żadnego zbiór
nie jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni . Łatwo
widać, że jest zamknięta ze względu na dodawanie i mnożenie
przez skalary. Jest tak, ponieważ przy ustalonym każdy
wielomian stopnia co najwyżej można jednoznacznie zapisać
(dopisując w razie potrzeby jednomiany z zerowymi
współczynnikami) w postaci:
gdzie są liczbami rzeczywistymi, przy
czym dla wielomianu zerowego a jeżeli
stopień wynosi i , to
Z drugiej strony każdy wielomian, który daje się przedstawić
w powyższej postaci jest stopnia co najwyżej . Teraz jeżeli
i są wielomianami należącymi do zbioru , to
f(x) &= a_n x^n + a_{n-1}x^{n-1}+ ... +a_1x + a_0,
g(x) &= b_n x^n + b_{n-1}x^{n-1}+ ... +b_1x + b_0 {i wówczas} (f+g)(x)&=f(x)+g(x)
&= (a_n+b_n) x^n +(a_{n-1}+b_{n-1})x^{n-1}+ ... +(a_1+b_1)x +
a_0+b_0
jest wielomianem stopnia nie większego niż . Weźmy teraz . Mamy
i znów otrzymujemy wielomian stopnia nie większego niż .