(1)
Ponieważ , więc możemy wybrać takie, że
.
Niech . Korzystając z definicji granicy ciągu, mamy
,
więc w szczególności mamy
,
czyli
Postępując indukcyjnie, dla dowolnego , dostajemy
,
gdzie jest stałą niezależną od .
Zatem pokazaliśmy, że wyrazy naszego ciągu
(począwszy od -tego miejsca)
szacują się od góry przez wyrazy ciągu geometrycznego
, który jest zbieżny do zera (bo ).
Z założenia wiemy, że wyrazy , zatem korzystając z
twierdzenia o trzech ciągach, dostajemy, że
, co należało dowieść.
(2)
Ponieważ , więc możemy wybrać takie, że
.
Niech . Korzystając z definicji granicy ciągu, mamy
,
więc w szczególności mamy
,
czyli
Postępując indukcyjnie, dla dowolnego , dostajemy
,
gdzie jest stałą niezależną od .
Zatem pokazaliśmy, że wyrazy naszego ciągu
(począwszy od -tego miejsca)
szacują się od dołu przez wyrazy ciągu geometrycznego
, który jest rozbieżny do
(bo ).
Zatem korzystając z
twierdzenia o dwóch ciągach, dostajemy, że
, co należało dowieść.
(3)
Niech
dla .
Gdy , to ciąg jest zerowy i jego granica wynosi .
Załóżmy teraz, że .
Liczymy
Zatem korzystając z punktu (1), dostajemy, że
.
W końcu gdy , to zauważmy, że definiując , mamy , zatem możemy wykorzystać już udowodnioną część i wywnioskować, że . Korzystając teraz z twierdzenia 4.9. (7), dostajemy, że .
Zatem dla dowolnego dostaliśmy, że .
(4)
Niech .
Liczymy
Zatem, jeśli , to korzystając z punktu (1), dostajemy, że
.
Jeśli , to korzystając z punktu (2) dostajemy, że
.
Jeśli , to stwierdzamy bezpośrednio, że
.