Pr-1st-1.1-m05-Slajd19

Przykład – model k spośród r

Ostatni z grafów ilustruje zakleszczenie w modelu k spośród r. Zauważmy, że

${{𝒟}}_1=\{P_2,P_4,P_5\}$,
${{𝒟}}_2=\{P_3\}$,
${{𝒟}}_3=\{P_2,P_4\}$,
${{𝒟}}_4=\{P_1,P_2,P_3\}$. 

Modele żądań dla $P_1$, $P_2$, $P_3$ i $P_4$ są zdefiniowane następująco: 1 spośród 3, 1 spośród 1, 2 spośród 2, oraz 2 spośród 3. W rozważanym stanie, proces $P_1$ może być uaktywniony, ale procesy $P_2$, $P_3$ i $P_4$ są zakleszczone. Warto zauważyć, że predykat $deadlock({ℬ})$ jest predykatem stabilnym. Tym samym zajście tego predykatu w pewnej chwili $\tau$, implikuje, że dla każdego ${\tau }^{\prime }\ge \tau$, $deadlock({ℬ})=True$.

Powyższe stwierdzenie jest oczywiście poprawne jeżeli rozważone są wyłącznie procesy tworzące określone przetwarzanie aplikacyjne. W szerszej jednak perspektywie, obejmującej dodatkowo procesy zewnętrzne w stosunku do aplikacji, jak na przykład monitory, możliwe staje się podjęcie działań zmierzających do przywrócenia stanu wolnego od zakleszczenia poprzez zewnętrzne wymuszenie zmiany stanu procesu aplikacyjnego (usunięcia procesu $P_i$ i odzyskanie zasobów będących w jego dyspozycji). Takie podejście wymaga w pierwszej kolejności wykrycia (detekcji) zakleszczenia, co w środowisku rozproszonym nie jest jednak łatwe.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>