Analiza matematyczna 1/Wykład 5: Obliczanie granic: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 35: | Linia 35: | ||
</math></center> | </math></center> | ||
}}</span> | }}========</span> | ||
W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat | W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat | ||
Linia 43: | Linia 43: | ||
Dla każdego <math>n\ge 3,</math> mamy <math>\displaystyle n!>2^{n-1}.</math> | Dla każdego <math>n\ge 3,</math> mamy <math>\displaystyle n!>2^{n-1}.</math> | ||
}}</span> | }}========</span> | ||
{{dowod| | {{dowod|5.2.|| | ||
'''(Ad (1))'''<br> | '''(Ad (1))'''<br> | ||
''Krok 1.'' Pokażemy, że ciąg <math>\displaystyle\{e_n\}</math> jest rosnący. | ''Krok 1.'' Pokażemy, że ciąg <math>\displaystyle\{e_n\}</math> jest rosnący. | ||
W tym celu dla dowolnego <math>n\in\mathbb{N}</math> obliczymy iloraz: | W tym celu dla dowolnego <math>n\in\mathbb{N}</math> obliczymy iloraz: | ||
<center><math>\frac{e_{n+1}}{e_n} | <center><math>\frac{e_{n+1}}========{e_n} | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n} | \frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}========{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n} | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg) | \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg) | ||
\frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{n+1}} | \frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}========{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{n+1}}======== | ||
</math></center><br> | </math></center><br> | ||
Linia 74: | Linia 74: | ||
<center> | <center> | ||
<math>\frac{e_{n+1}}{e_n} | <math>\frac{e_{n+1}}========{e_n} | ||
\ >\ | \ >\ | ||
\frac{n+1}{n} | \frac{n+1}{n} | ||
Linia 91: | Linia 91: | ||
<center> | <center> | ||
<math>\frac{e_{n+1}}{e_n} | <math>\frac{e_{n+1}}========{e_n} | ||
\ >\ | \ >\ | ||
1 | 1 | ||
Linia 117: | Linia 117: | ||
+\binom{n}{3}\frac{1}{n^3} | +\binom{n}{3}\frac{1}{n^3} | ||
+\ldots | +\ldots | ||
+\binom{n}{n-1}\frac{1}{n^{n-1}} | +\binom{n}{n-1}\frac{1}{n^{n-1}}======== | ||
+\binom{n}{n} \frac{1}{n^n}\\ | +\binom{n}{n} \frac{1}{n^n}\\ | ||
& = & | & = & | ||
Linia 125: | Linia 125: | ||
+\frac{1}{3!}\frac{n(n-1)(n-2)}{n^3} | +\frac{1}{3!}\frac{n(n-1)(n-2)}{n^3} | ||
+\ldots | +\ldots | ||
+\frac{1}{(n-1)!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 2}{n^{n-1}}\\ | +\frac{1}{(n-1)!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 2}{n^{n-1}}========\\ | ||
& & | & & | ||
+\ \frac{1}{n!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 1}{n^n}\\ | +\ \frac{1}{n!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 1}{n^n}\\ | ||
Linia 145: | Linia 145: | ||
<center><math>e_n | <center><math>e_n | ||
\ <\ | \ <\ | ||
1+1+\frac{1}{2^1}+\frac{1}{2^2}+\ldots+\frac{1}{2^{n-1}}. | 1+1+\frac{1}{2^1}+\frac{1}{2^2}+\ldots+\frac{1}{2^{n-1}}========. | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Linia 154: | Linia 154: | ||
<center><math>e_n | <center><math>e_n | ||
\ <\ | \ <\ | ||
1+\frac{1-\frac{1}{2^n}}{1-\frac{1}{2}} | 1+\frac{1-\frac{1}{2^n}}========{1-\frac{1}{2}}======== | ||
\ <\ | \ <\ | ||
1+\frac{1}{1-\frac{1}{2}} | 1+\frac{1}{1-\frac{1}{2}}======== | ||
\ =\ | \ =\ | ||
3. | 3. | ||
Linia 209: | Linia 209: | ||
Wybierzmy z kolei podciąg | Wybierzmy z kolei podciąg | ||
<math>\displaystyle\big\{a_{n_{k_l}}\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_{n_k}\},</math> | <math>\displaystyle\big\{a_{n_{k_l}}========\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_{n_k}\},</math> | ||
który jest monotonicznie | który jest monotonicznie | ||
rosnący do <math>+\infty</math> oraz taki, że | rosnący do <math>+\infty</math> oraz taki, że | ||
Linia 216: | Linia 216: | ||
l | l | ||
\ <\ | \ <\ | ||
a_{n_{k_l}} | a_{n_{k_l}}======== | ||
\quad\</math> oraz <math>\quad | \quad\</math> oraz <math>\quad | ||
a_{n_{k_l}}+1 | a_{n_{k_l}}========+1 | ||
\ \le\ | \ \le\ | ||
a_{n_{k_{l+1}}} | a_{n_{k_{l+1}}========} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Dla każdego <math>l\in\mathbb{N}</math> wyraz <math>a_{n_{k_l}}</math> jest zawarty | Dla każdego <math>l\in\mathbb{N}</math> wyraz <math>a_{n_{k_l}}========</math> jest zawarty | ||
w pewnym przedziale <math>\displaystyle [N_l,N_l+1)</math> o końcach naturalnych | w pewnym przedziale <math>\displaystyle [N_l,N_l+1)</math> o końcach naturalnych | ||
(przy czym ciąg <math>\displaystyle\{N_l\}_l</math> jest silnie rosnący). | (przy czym ciąg <math>\displaystyle\{N_l\}_l</math> jest silnie rosnący). | ||
Linia 232: | Linia 232: | ||
\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l+1}\bigg)^{N_l} | \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l+1}\bigg)^{N_l} | ||
& \le | & \le | ||
&\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{N_l} | &\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{N_l} | ||
& \le | & \le | ||
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{a_{n_{k_l}}} | & \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{a_{n_{k_l}}========} | ||
& \le | & \le | ||
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{N_l+1} | & \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{N_l+1} | ||
& \le | & \le | ||
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l}\bigg)^{N_l+1} \\ | & \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l}\bigg)^{N_l+1} \\ | ||
Linia 254: | Linia 254: | ||
twierdzenia o trzech ciągach ([[Analiza matematyczna 1/Wykład 4: Ciągi liczbowe#twierdzenie_4_11|twierdzenia 4.11.]]) | twierdzenia o trzech ciągach ([[Analiza matematyczna 1/Wykład 4: Ciągi liczbowe#twierdzenie_4_11|twierdzenia 4.11.]]) | ||
wnioskujemy, że | wnioskujemy, że | ||
<math>\displaystyle\lim_{l\rightarrow+\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{a_{n_{k_l}}}=e.</math> | <math>\displaystyle\lim_{l\rightarrow+\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{a_{n_{k_l}}========}=e.</math> | ||
Ponieważ wystartowaliśmy od dowolnego podciągu | Ponieważ wystartowaliśmy od dowolnego podciągu | ||
Linia 261: | Linia 261: | ||
dostajemy, że | dostajemy, że | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_n}\bigg)^{a_n}=e.</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_n}\bigg)^{a_n}=e.</math> | ||
}} | }}======== | ||
Kolejne twierdzenie będzie przydatne przy wyznaczaniu pewnych | Kolejne twierdzenie będzie przydatne przy wyznaczaniu pewnych | ||
Linia 275: | Linia 275: | ||
<math>\displaystyle\forall n\in\mathbb{N}:\ a_n>0</math>), | <math>\displaystyle\forall n\in\mathbb{N}:\ a_n>0</math>), | ||
to<br> | to<br> | ||
'''(1)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n}=a<1,</math> | '''(1)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}========{a_n}=a<1,</math> | ||
to | to | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0</math>;<br> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0</math>;<br> | ||
'''(2)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n}=a>1,</math> | '''(2)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}========{a_n}=a>1,</math> | ||
to | to | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty.</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty.</math> | ||
}}</span> | }}========</span> | ||
==Arytmetyka granic niewłaściwych== | ==Arytmetyka granic niewłaściwych== | ||
Linia 419: | Linia 419: | ||
to | to | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n^{b_n}=+\infty.</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n^{b_n}=+\infty.</math> | ||
}}</span> | }}========</span> | ||
{{dowod| | {{dowod|5.4.|| | ||
'''(Ad (1))''' | '''(Ad (1))''' | ||
Linia 468: | Linia 468: | ||
zatem udowodniliśmy, że | zatem udowodniliśmy, że | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n+b_n)=+\infty.</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n+b_n)=+\infty.</math> | ||
}} | }}======== | ||
{{uwaga|5.5. [Symbole nieoznaczone]|| | {{uwaga|5.5. [Symbole nieoznaczone]|| | ||
Linia 494: | Linia 494: | ||
</math></center> | </math></center> | ||
}} | }}======== | ||
{{przyklad|5.6.|| | {{przyklad|5.6.|| | ||
Linia 500: | Linia 500: | ||
Dla każdego z powyższych symboli nieoznaczonych podamy przykłady | Dla każdego z powyższych symboli nieoznaczonych podamy przykłady | ||
ciągów mających granicę, dających w wyniku wykonania wskazanych działań | ciągów mających granicę, dających w wyniku wykonania wskazanych działań | ||
ciągi o różnych granicach <math>g\in\overline{\mathbb{R}}</math> lub bez granicy. | ciągi o różnych granicach <math>g\in\overline{\mathbb{R}}========</math> lub bez granicy. | ||
<center> | <center> | ||
Linia 567: | Linia 567: | ||
\end{array}</math></center><br><br> | \end{array}</math></center><br><br> | ||
}} | }}======== | ||
==Granice specjalne== | ==Granice specjalne== | ||
Linia 582: | Linia 582: | ||
\forall 0<|x|<\frac{\pi}{2}:\ | \forall 0<|x|<\frac{\pi}{2}:\ | ||
\bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg|<x^2.</math> | \bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg|<x^2.</math> | ||
}}</span> | }}========</span> | ||
<div class="thumb tright"><div style="width:375px;"> | <div class="thumb tright"><div style="width:375px;"> | ||
Linia 588: | Linia 588: | ||
<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R02</div> | <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R02</div> | ||
</div></div> | </div></div> | ||
{{dowod| | {{dowod|5.7.|| | ||
(Dowód nadobowiązkowy) | (Dowód nadobowiązkowy) | ||
'''(Ad (1))''' | '''(Ad (1))''' | ||
Linia 703: | Linia 703: | ||
x^2 | x^2 | ||
\quad\textrm{dla}\ 0<|x|<\frac{\pi}{2}. | \quad\textrm{dla}\ 0<|x|<\frac{\pi}{2}. | ||
</math></center>}} | </math></center>}}======== | ||
Podamy teraz granice pewnych funkcji specjalnych. | Podamy teraz granice pewnych funkcji specjalnych. | ||
Linia 717: | Linia 717: | ||
0 &\quad p<0; | 0 &\quad p<0; | ||
\end{array} | \end{array} | ||
\right.</math>}}</span> | \right.</math>}}========</span> | ||
'''(2)''' | '''(2)''' | ||
jeśli <math>a>1</math> oraz <math>\displaystyle\alpha\ge 0,</math> to | jeśli <math>a>1</math> oraz <math>\displaystyle\alpha\ge 0,</math> to | ||
<math>\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{n^{\alpha}}{a^n}=0</math>; | <math>\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{n^{\alpha}}========{a^n}=0</math>; | ||
<center> | <center> | ||
Linia 787: | Linia 787: | ||
'''(7)''' | '''(7)''' | ||
<math>\displaystyle | <math>\displaystyle | ||
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{\sin\frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}=1</math>. | \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{\sin\frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}=========1</math>. | ||
'''(8)''' | '''(8)''' | ||
Linia 809: | Linia 809: | ||
{{dowod| | {{dowod|5.8.|| | ||
(Dowód nadobowiązkowy) | (Dowód nadobowiązkowy) | ||
Linia 824: | Linia 824: | ||
wynika, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n^p=0.</math><br> | wynika, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n^p=0.</math><br> | ||
'''(Ad (2))''' | '''(Ad (2))''' | ||
Niech <math>\displaystyle c_n=\frac{n^{\alpha}}{a^n}</math> dla <math>n\in\mathbb{N}.</math> | Niech <math>\displaystyle c_n=\frac{n^{\alpha}}========{a^n}</math> dla <math>n\in\mathbb{N}.</math> | ||
Liczymy | Liczymy | ||
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{c_{n+1}}{c_n} | <center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{c_{n+1}}========{c_n} | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{(n+1)^{\alpha}a^n}{a^{n+1}n^{\alpha}} | \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{(n+1)^{\alpha}a^n}{a^{n+1}n^{\alpha}}======== | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{\alpha}\cdot\frac{1}{a} | \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{\alpha}\cdot\frac{1}{a} | ||
Linia 844: | Linia 844: | ||
Policzmy | Policzmy | ||
<center><math>\frac{c_{n+1}}{c_n} | <center><math>\frac{c_{n+1}}========{c_n} | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\frac{|a|}{n+1} | \frac{|a|}{n+1} | ||
Linia 852: | Linia 852: | ||
Z (1) wiemy, że ostatni ciąg dąży do <math>0,</math> zatem | Z (1) wiemy, że ostatni ciąg dąży do <math>0,</math> zatem | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{c_{n+1}}{c_n}=0.</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{c_{n+1}}========{c_n}=0.</math> | ||
Korzystając z Twierdzenia [[#twierdzenie_5_3|twierdzenia 5.3.]] | Korzystając z Twierdzenia [[#twierdzenie_5_3|twierdzenia 5.3.]] | ||
wnioskujemy, że | wnioskujemy, że | ||
Linia 871: | Linia 871: | ||
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a} | \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a} | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\sup_{n\in\mathbb{N}}\sqrt[n]{a} | \sup_{n\in\mathbb{N}}========\sqrt[n]{a} | ||
\ \le\ | \ \le\ | ||
1 | 1 | ||
Linia 904: | Linia 904: | ||
więc z udowodnionej już części dostajemy, że | więc z udowodnionej już części dostajemy, że | ||
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{\sqrt[n]{a}} | <center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{\sqrt[n]{a}}======== | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{a}} | \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{a}}======== | ||
\ =\ | \ =\ | ||
1, | 1, | ||
Linia 946: | Linia 946: | ||
\sqrt[n]{n} | \sqrt[n]{n} | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\sqrt[n]{N_1}\sqrt[n]{\frac{N_1+1}{N_1}\cdot\frac{N_1+2}{N_1+1}\cdot\ldots\cdot\frac{n}{n-1}} | \sqrt[n]{N_1}\sqrt[n]{\frac{N_1+1}{N_1}\cdot\frac{N_1+2}{N_1+1}\cdot\ldots\cdot\frac{n}{n-1}}======== | ||
\ <\ | \ <\ | ||
\eta\cdot\sqrt[n]{\eta^{n-N_1}} | \eta\cdot\sqrt[n]{\eta^{n-N_1}}======== | ||
\ <\ | \ <\ | ||
\eta^2 | \eta^2 | ||
Linia 1012: | Linia 1012: | ||
<center><math>\forall n\in\mathbb{N}:\ | <center><math>\forall n\in\mathbb{N}:\ | ||
\bigg|\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}-1\bigg| | \bigg|\frac{\sin \frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}========-1\bigg| | ||
\ <\ | \ <\ | ||
\frac{1}{n^2}. | \frac{1}{n^2}. | ||
Linia 1022: | Linia 1022: | ||
mamy | mamy | ||
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}-1\bigg) | <center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(\frac{\sin \frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}========-1\bigg) | ||
\ =\ | \ =\ | ||
0, | 0, | ||
Linia 1029: | Linia 1029: | ||
a zatem | a zatem | ||
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}} | <center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\sin \frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}======== | ||
\ =\ | \ =\ | ||
1, | 1, | ||
Linia 1072: | Linia 1072: | ||
co należało dowieść. | co należało dowieść. | ||
}} | }}======== | ||
==Granica górna i granica dolna== | ==Granica górna i granica dolna== | ||
Linia 1094: | Linia 1094: | ||
posiadający granicę | posiadający granicę | ||
(właściwą lub niewłaściwą). | (właściwą lub niewłaściwą). | ||
Takie <math>a\in\overline{\mathbb{R}}</math>, które są granicami jakichś podciągów danego | Takie <math>a\in\overline{\mathbb{R}}========</math>, które są granicami jakichś podciągów danego | ||
ciągu | ciągu | ||
będziemy nazywać punktami skupienia wyjściowego ciągu. | będziemy nazywać punktami skupienia wyjściowego ciągu. | ||
Linia 1103: | Linia 1103: | ||
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem.<br> | Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem.<br> | ||
'''(1)''' | '''(1)''' | ||
Mówimy, że <math>a\in\overline{\mathbb{R}}</math> jest | Mówimy, że <math>a\in\overline{\mathbb{R}}========</math> jest | ||
'''''punktem skupienia''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\},</math> | '''''punktem skupienia''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\},</math> | ||
jeśli istnieje podciąg | jeśli istnieje podciąg | ||
Linia 1115: | Linia 1115: | ||
\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | \liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | \mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ \stackrel{df}{=}\ | \ \stackrel{df}{=}\ | ||
\inf S, | \inf S, | ||
Linia 1121: | Linia 1121: | ||
</center> | </center> | ||
gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br> | gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}========</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br> | ||
'''(3)''' | '''(3)''' | ||
'''''Granicą górną''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> nazywamy | '''''Granicą górną''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> nazywamy | ||
Linia 1129: | Linia 1129: | ||
\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | \limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | \mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ \stackrel{df}{=}\ | \ \stackrel{df}{=}\ | ||
\sup S, | \sup S, | ||
Linia 1135: | Linia 1135: | ||
</center> | </center> | ||
gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>}} | gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}========</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>}}======== | ||
{{przyklad|5.10.|| | {{przyklad|5.10.|| | ||
Linia 1142: | Linia 1142: | ||
<math>\displaystyle\{a_n\},</math> gdzie | <math>\displaystyle\{a_n\},</math> gdzie | ||
<math>\displaystyle a_n=(2+(-1)^n)n\sin\frac{1}{n}.</math> | <math>\displaystyle a_n=(2+(-1)^n)n\sin\frac{1}{n}.</math> | ||
}} | }}======== | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Linia 1150: | Linia 1150: | ||
</div> | </div> | ||
Ponieważ | Ponieważ | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n\sin\frac{1}{n}=\frac{\sin\frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}=1</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n\sin\frac{1}{n}=\frac{\sin\frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}=========1</math> | ||
(patrz [[#twierdzenie_5_8|twierdzenie 5.8.]] (7)), | (patrz [[#twierdzenie_5_8|twierdzenie 5.8.]] (7)), | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n}=3</math> oraz <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n+1}=1,</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n}=3</math> oraz <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n+1}=1,</math> | ||
Linia 1158: | Linia 1158: | ||
<center> | <center> | ||
<math>\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | <math>\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ =\ | \ =\ | ||
1, | 1, | ||
\qquad | \qquad | ||
\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | \mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ =\ | \ =\ | ||
3. | 3. | ||
Linia 1183: | Linia 1183: | ||
jest ciągiem liczbowym, | jest ciągiem liczbowym, | ||
to | to | ||
<math>\displaystyle\{a_n\}</math> ma granicę <math>g\in\overline{\mathbb{R}}</math> | <math>\displaystyle\{a_n\}</math> ma granicę <math>g\in\overline{\mathbb{R}}========</math> | ||
wtedy i tylko wtedy, gdy | wtedy i tylko wtedy, gdy | ||
<math>\displaystyle\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g.</math> | <math>\displaystyle\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g.</math> | ||
}} | }}======== | ||
{{dowod| | {{dowod|5.11.|| | ||
(Dowód nadobowiązkowy)<br> | (Dowód nadobowiązkowy)<br> | ||
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem liczbowym.<br> | Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem liczbowym.<br> | ||
"<math>\displaystyle\Longrightarrow</math>":<br> | "<math>\displaystyle\Longrightarrow</math>":<br> | ||
Jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}},</math> to dla dowolnego podciągu | Jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}}========,</math> to dla dowolnego podciągu | ||
<math>\displaystyle\big\{a_{n_k}\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> także | <math>\displaystyle\big\{a_{n_k}\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> także | ||
<math>\displaystyle\lim\limits_{k\rightarrow +\infty} a_{n_k}=g</math> | <math>\displaystyle\lim\limits_{k\rightarrow +\infty} a_{n_k}=g</math> | ||
Linia 1199: | Linia 1199: | ||
oraz | oraz | ||
<center><math>\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | <center><math>\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ =\ | \ =\ | ||
\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | \mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n | ||
\ =\ | \ =\ | ||
g, | g, | ||
Linia 1209: | Linia 1209: | ||
"<math>\displaystyle\Longleftarrow</math>":<br> | "<math>\displaystyle\Longleftarrow</math>":<br> | ||
Załóżmy teraz, że | Załóżmy teraz, że | ||
<math>\displaystyle\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}}.</math> | <math>\displaystyle\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}}========.</math> | ||
Oznacza to w szczególności, że <math>g</math> jest jedynym punktem | Oznacza to w szczególności, że <math>g</math> jest jedynym punktem | ||
skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br> | skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br> | ||
Linia 1247: | Linia 1247: | ||
Dowód w tych dwóch przypadkach jest podobny do dowodu | Dowód w tych dwóch przypadkach jest podobny do dowodu | ||
przypadku <math>1^o</math> i pozostawiamy go jako ćwiczenie. | przypadku <math>1^o</math> i pozostawiamy go jako ćwiczenie. | ||
}} | }}======== |
Wersja z 13:10, 29 sie 2006
Obliczanie granice
Wykład ten jest kontynuacją poprzedniego wykładu dotyczącego ciągów o wyrazach rzeczywistych. Wykład rozpoczynamy od definicji liczby jako granicy pewnego ciągu. Podajemy twierdzenia o arytmetyce granic niewłaściwych i liczymy pewne granice specjalne. Wprowadzamy pojęcia granicy dolnej i granicy górnej ciągu.
Liczba e
Zajmiemy się teraz pewnym przykładem ciągu zbieżnego, którego granica odgrywa ważną rolę w matematyce.
Twierdzenie 5.1. [Liczba , symbol ]
(1)
Ciąg o wyrazach
jest zbieżny.
Jego granicę oznaczamy przez przy czym
(2) Jeśli jest ciągiem o wyrazach dodatnich takim, że to
W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat którego dowód indukcyjny zostawiamy jako proste ćwiczenie.
Lemat 5.2.
Dla każdego mamy
========
Dowód 5.2.
(Ad (1))
Krok 1. Pokażemy, że ciąg jest rosnący.
W tym celu dla dowolnego obliczymy iloraz:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \ =\ \frac{n+1}{n}\bigg[\frac{n(n+2)}{(n+1)^2}\bigg]^{n+1} \ =\ \frac{n+1}{n}\bigg[1-\frac{1}{(n+1)^2}\bigg]^{n+1}. }

Zobacz biografię
(patrz uwaga 2.16.) z oraz dostajemy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{e_{n+1}}========{e_n} \ >\ \frac{n+1}{n} \bigg(1-\frac{n+1}{(n+1)^2}\bigg) \ =\ \frac{n+1}{n} \bigg(1-\frac{1}{n+1}\bigg) \ =\ \frac{n+1}{n}\cdot\frac{n}{n+1} \ =\ 1. }
Pokazaliśmy zatem, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{e_{n+1}}========{e_n} \ >\ 1 \qquad\forall\ n\ge 1, }
czyli ciąg jest rosnący.
Krok 2. Pokażemy, że ciąg jest ograniczony. Ponieważ jest to ciąg liczb dodatnich, więc wystarczy pokazać, że jest on ograniczony z góry. Korzystając ze wzoru dwumianowego Newtona (patrz twierdzenie 1.40.), mamy
Korzystając z Lematu lematu 5.2., mamy
Korzystając ze wzoru na sumę skończonego ciągu geometrycznego (patrz przyklad 1.12.), dostajemy
Pokazaliśmy zatem, że
czyli, że ciąg jest ograniczony.
Krok 3.
Ponieważ ciąg jest rosnący i ograniczony, więc
korzystając z twiedzenia 4.15. wnioskujemy, że jest on
zbieżny.
(Ad (2)) (Dowód nadobowiązkowy)
Niech oraz Zauważmy, że
Niech będzie dowolnym ciągiem o wyrazach dodatnich takim, że W celu udowodnienia naszego twierdzenia skorzystamy z twierdzenia 3.25.(5). W tym celu weźmy dowolny podciąg ciągu
Wybierzmy z kolei podciąg ciągu który jest monotonicznie rosnący do oraz taki, że
Dla każdego wyraz jest zawarty w pewnym przedziale o końcach naturalnych (przy czym ciąg jest silnie rosnący). Korzystając z monotoniczności funkcji potęgowej oraz funkcji wykładniczej (o podstawie większej od ), mamy
gdzie zbieżności ciągów
i
do liczby
wynikają z faktów, iż są to podciągi ciągów
i mających granicę
Zatem korzystając z
twierdzenia o trzech ciągach (twierdzenia 4.11.)
wnioskujemy, że
Ponieważ wystartowaliśmy od dowolnego podciągu ciągu zatem korzystając z twierdzenia 3.25.(5). dostajemy, że

========
Kolejne twierdzenie będzie przydatne przy wyznaczaniu pewnych granic ciągów. Jego dowód jak i zastosowania pozostawione są na ćwiczenia (patrz zadanie 5.6.).
Twierdzenie 5.3.
Jeśli
jest ciągiem liczbowym o wyrazach dodatnich
(to znaczy
),
to
(1) jeśli
to
;
(2) jeśli
to
Arytmetyka granic niewłaściwych
Analogicznie do twierdzeń o "arytmetyce" granic (twierdzenie 4.9.), można sformułować cały szereg twierdzeń dotyczący "arytmetyki" granic niewłaściwych. Poniższe twierdzenie zbiera informacje dotyczące granicy sumy, różnicy, iloczynu i ilorazu ciągów, gdy przynajmniej jeden z ciągów ma granicę niewłaściwą. Podamy dowód jednego z poniższych punktów. Pozostałe dowody można zrobić analogicznie.
Twierdzenie 5.4. [O "arytmetyce" granic niewłaściwych]
(1)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(2)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(3)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(4)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(5)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i
oraz dla to
(6a)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
oraz dla
to
(6b)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
oraz dla
to
(7a)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
oraz dla
to
(7a)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
oraz dla
to
(8a)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
oraz dla
to
(8b)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
oraz dla
to
(9a)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(9b)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(10)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
(11)
dla to znaczy
jeśli i są ciągami liczbowymi takimi,
że i gdzie
to
Dowód 5.4.
(Ad (1)) Załóżmy, że
Ustalmy dowolne Ponieważ (gdzie ), więc ciąg jest ograniczony od dołu, to znaczy
Ponieważ więc
Zatem dla dowolnego mamy
Ponieważ było wybrane dowolnie, więc pokazaliśmy, że
zatem udowodniliśmy, że

========
Dla pewnych działań na ciągach nie można z góry przewidzieć jaka
jest granica "wynikowa" mimo, że znane są granice
poszczególnych ciągów.
Dla przykładu rozważmy dwa ciągi i rozbieżne do
i zbadajmy ich różnicę
Okazuje się, że w zależności od konkretnych ciągów
i ich różnica może mieć granicę właściwą
lub niewłaściwą lub nie mieć granicy. Mówimy wówczas, że
jest
symbolem nieoznaczonym.
Oznacza to w szczególności, że dla takiego symbolu nie możemy
sformułować twierdzenia analogicznego do twierdzenia 5.4..
Mamy siedem takich symboli nieoznaczonych:
========
Przykład 5.6.
Dla każdego z powyższych symboli nieoznaczonych podamy przykłady ciągów mających granicę, dających w wyniku wykonania wskazanych działań ciągi o różnych granicach lub bez granicy.
========
Granice specjalne
W następnym lemacie podamy pewne nierówności liczbowe przydatne w następnym twierdzeniu.
Lemat 5.7.
Zachodzą następujące nierówności liczbowe:
(1)
(2)
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall 0<|x|<\frac{\pi}{2}:\ \bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg|<x^2.}
========
<flash>file=AM1.M05.W.R02.swf|width=375|height=375</flash>
<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R02Dowód 5.7.
(Dowód nadobowiązkowy) (Ad (1)) Wobec rysunku znajdującego się obok mamy następujące nierówności między polami:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle P_{\triangle OAB} \ <\ P_{\vartriangleleft OAB} \ <\ P_{\triangle OAC}, }
gdzie:
oznacza pole trójkąta
oznacza pole wycinka koła
oznacza pole trójkąta
Podstawiając wzory na poszczególne pola dostajemy:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{1\cdot \sin x}{2} \ <\ \frac{x}{2\pi}\cdot\pi \ <\ \frac{1\cdot\mathrm{tg}\, x}{2}. }
Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \sin x \ <\ x \ <\ \mathrm{tg}\, x \quad\textrm{dla}\ 0<x<\frac{\pi}{2}. }
Zatem dla
nierówność (1) jest udowodniona.
Zauważmy, że dla zachodzi równość, natomiast dla
nierówność jest oczywista, gdyż
Zatem pokazaliśmy nierówność (1) dla dowolnego
(Ad (2))
Powróćmy raz jeszcze do wyprowadzonych w pierwszej części
nierówności
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \sin x \ <\ x \ <\ \mathrm{tg}\, x \quad\textrm{dla}\ 0<x<\frac{\pi}{2}. }
Pierwsza z powyższych nierówności implikuje, że
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 0 \ \le\ 1-\frac{\sin x}{x}. }
Druga z powyższych nierówności implikuje, że
Zatem łącząc dwie otrzymane nierówności dostajemy
przy czym
(gdzie wykorzystaliśmy udowodnioną już nierówność ). Zatem ostatecznie
skąd dostajemy dowodzoną nierówność

========
Podamy teraz granice pewnych funkcji specjalnych. Znajomość tych granic będzie przydatna do rozwiązywania zadań.
Twierdzenie 5.8. [Granice specjalne]
(1)
(2) jeśli oraz to ;
<flash>file=AM1.M05.W.R02.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R02 |
<flash>file=AM1.M05.W.R03.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R03 |
(3) jeśli to ;
(4) jeśli to ;
<flash>file=AM1.M05.W.R04.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R04 |
<flash>file=AM1.M05.W.R05.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R05 |
(5) ;
(6) jeśli to
<flash>file=AM1.M05.W.R06.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R06 |
<flash>file=AM1.M05.W.R07.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R07 |
(7) .
(8)
gdzie jest dowolnym ciągiem takim, że
<flash>file=AM1.M05.W.R08.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R08 |
<flash>file=AM1.M05.W.R09.swf|width=375|height=375</flash> <div.thumbcaption>AM1.M05.W.R09 |
Dowód 5.8.
(Dowód nadobowiązkowy)
(Ad (1)) Gdy to mamy do czynienia z symbolem (z ). Z twierdzenia 5.4. (11) wynika, że
Gdy to ciąg jest stały
Gdy to mamy do czynienia z symbolem
(z ). Z twierdzenia 5.4. (10)
wynika, że
(Ad (2))
Niech dla
Liczymy
Ponieważ więc
Korzystając z twierdzenia 5.3. wnioskujemy,
że
(Ad (3))
Na początku policzmy granicę ciągu gdzie
(gdzie ).
Policzmy
Z (1) wiemy, że ostatni ciąg dąży do zatem
Korzystając z Twierdzenia twierdzenia 5.3.
wnioskujemy, że
Z kolei korzystając z twierdzenia 4.9. (7)
wnioskujemy, że
(Ad (4))
Przypadek
Gdy
Wówczas jest ciągiem niemalejącym i ograniczonym, zatem zbieżnym (z twierdzenia 4.15.) oraz
(patrz twierdzenie 4.14.). Zatem a więc
Pokażemy, że Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że Wówczas przechodząc do granicy w powyższej nierówności dostajemy
sprzeczność z założeniem, że
Zatem i
Przypadek
Gdy
Wówczas więc z udowodnionej już części dostajemy, że
skąd wynika, że
(Ad (5)) Ustalmy dowolny Oznaczmy Ponieważ
zatem
Korzystając z (4), wiemy, że zatem
Niech Wówczas dla dowolnego mamy
czyli
Ponieważ było dowolne, więc pokazaliśmy, że
zatem
(Ad (6))
Gdy to mamy znany nam ciąg geometryczny zbieżny do
zera (patrz przykład 3.22.).
Gdy to ciąg jest ciągiem stałym, którego wszystkie wartości wynoszą zatem
Gdy to dla dowolnej liczby ustalając dla każdego mamy
zatem pokazaliśmy, że
co oznacza, że
Gdy to zauważmy, że
oraz (dla dowolnego ).
Zatem ciąg nie ma granicy
(ani właściwej ani niewłaściwej).
(Ad (7))
Wykorzystamy tu lemat 5.7.
Podstawiając
w nierówności z lematu, mamy
Ponieważ więc korzystając z twierdzenia o dwóch ciągach mamy
a zatem
co należało dowieść.
(Ad (8)) Ponieważ
więc od pewnego miejsca wyrazy ciągu
są w przedziale
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \bigg(\-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg),}
to znaczy
Z lematu 5.7, wnioskujemy zatem, że
Ponieważ mamy więc korzystając z twierdzenia o dwóch ciągach mamy
a zatem
co należało dowieść.

========
Granica górna i granica dolna
<flashwrap>file=AM1.M05.W.R10.swf|size=small</flashwrap>
<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R10Jak już wiemy nie wszystkie ciągi mają granicę. Na przykład ciągi i nie mają granic nawet niewłaściwych. Zauważmy jednak, że z tych ciągów można wybrać podciągi, które mają granice (właściwe lub niewłaściwe) (na przykład i ).
Co więcej, z poprzedniego wykładu (patrz wniosek 4.18.) wiemy, że z każdego ciągu liczbowego można wybrać podciąg posiadający granicę (właściwą lub niewłaściwą). Takie , które są granicami jakichś podciągów danego ciągu będziemy nazywać punktami skupienia wyjściowego ciągu.
Postawmy następującą definicję. Definicja 5.9.
Niech będzie ciągiem.
(1)
Mówimy, że jest
punktem skupienia ciągu
jeśli istnieje podciąg
taki, że
(2)
Granicą dolną ciągu nazywamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ \mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ \stackrel{df}{=}\ \inf S, }
gdzie jest zbiorem punktów skupienia ciągu
(3)
Granicą górną ciągu nazywamy
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ \mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ \stackrel{df}{=}\ \sup S, }
========
Przykład 5.10.
Obliczyć granicę dolną i górną dla ciągu gdzie
========
Ponieważ (patrz twierdzenie 5.8. (7)), oraz zatem jedynymi punktami skupienia ciągu są liczby i Zatem
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ 1, \qquad \mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ 3. }
Dla ciągów zbieżnych zarówno granica górna jak i granica dolna są równe granicy. Okazuje się, że jest również na odwrót, to znaczy jeśli policzymy granicę dolną i granicę górną i okaże się, że są sobie równe, to ten ciąg jest zbieżny. Dokładniej zachodzi następujące twierdzenie.
Twierdzenie 5.11.
Jeśli jest ciągiem liczbowym, to ma granicę wtedy i tylko wtedy, gdy
========
Dowód 5.11.
(Dowód nadobowiązkowy)
Niech będzie ciągiem liczbowym.
"":
Jeśli to dla dowolnego podciągu
ciągu także
(patrz twierdzenie 3.25.).
Zatem jedynym punktem skupienia ciągu jest
oraz
co należało pokazać.
"":
Załóżmy teraz, że
Oznacza to w szczególności, że jest jedynym punktem
skupienia ciągu
Przypadek Załóżmy, że
Należy pokazać, że
Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że
Możemy wówczas skonstruować podciąg ciągu którego elementy nie leżą w przedziale w następujący sposób:
Z Wniosku wniosek 4.18. wiemy, że z tego ciągu można wybrać
podciąg mający granicę
(właściwą lub niewłaściwą).
Oczywiście (dlaczego?)
czyli
Zatem otrzymaliśmy sprzeczność z faktem, że jest jedynym
punktem skupienia ciągu
Przypadek i Załóżmy, że lub
Dowód w tych dwóch przypadkach jest podobny do dowodu
przypadku i pozostawiamy go jako ćwiczenie.

========