Analiza matematyczna 1/Wykład 15: Krzywe i bryły obrotowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 16: Linia 16:
zbiór punktów
zbiór punktów


<center><math> \displaystyle  K
<center>
<math> \displaystyle  K
\ =\
\ =\
\big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\},
\big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\},
</math></center>
</math>
</center>


gdzie <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi,\psi\colon[a,b]\longrightarrow\mathbb{R}</math> są dwiema funkcjami
gdzie <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi,\psi\colon[a,b]\longrightarrow\mathbb{R}</math> są dwiema funkcjami
ciągłymi. Piszemy:
ciągłymi. Piszemy:


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
K=K(\varphi,\psi):\
K=K(\varphi,\psi):\
\left\{
\left\{
Linia 33: Linia 36:
\right.
\right.
\qquad t\in[a,b].
\qquad t\in[a,b].
</math></center>
</math>
</center>


Powyższe równanie nazywamy też
Powyższe równanie nazywamy też
Linia 132: Linia 136:
Łamaną <math> \displaystyle  p</math> łączącą punkty:
Łamaną <math> \displaystyle  p</math> łączącą punkty:


<center><math> \displaystyle  \big(\varphi(t_0),\psi(t_0)\big),
<center>
<math> \displaystyle  \big(\varphi(t_0),\psi(t_0)\big),
\ \ldots,\
\ \ldots,\
\big(\varphi(t_n),\psi(t_n)\big)
\big(\varphi(t_n),\psi(t_n)\big)
</math></center>
</math>
</center>


nazywamy
nazywamy
Linia 147: Linia 153:
Długością krzywej <math> \displaystyle  K</math> nazywamy liczbę:
Długością krzywej <math> \displaystyle  K</math> nazywamy liczbę:


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
\sup_p l(p),
\sup_p l(p),
</math></center>
</math>
</center>


gdzie supremum jest brane po wszystkich łamanych wpisanych w
gdzie supremum jest brane po wszystkich łamanych wpisanych w
Linia 192: Linia 200:
to znaczy istnieje podział
to znaczy istnieje podział


<center><math> \displaystyle  a
<center>
<math> \displaystyle  a
\ =\
\ =\
t_0
t_0
Linia 203: Linia 212:
\ =\
\ =\
b
b
</math></center>
</math>
</center>


taki, że <math> \displaystyle  p</math> jest łamaną o wierzchołkach
taki, że <math> \displaystyle  p</math> jest łamaną o wierzchołkach
<math> \displaystyle  \displaystyle (x_i,y_i)</math> dla <math> \displaystyle  i=0,\ldots,n,</math> gdzie
<math> \displaystyle  \displaystyle (x_i,y_i)</math> dla <math> \displaystyle  i=0,\ldots,n,</math> gdzie


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 216: Linia 227:
\right.
\right.
\qquad i\in\left\{0,\ldots,n\right\}.
\qquad i\in\left\{0,\ldots,n\right\}.
</math></center>
</math>
</center>


Długość łamanej <math> \displaystyle  p</math> wyraża się wzorem:
Długość łamanej <math> \displaystyle  p</math> wyraża się wzorem:


<center><math> \displaystyle  l(p)
<center>
<math> \displaystyle  l(p)
\ =\
\ =\
\sum_{i=1}^n
\sum_{i=1}^n
\sqrt{\big(x_i-x_{i-1}\big)^2+\big(y_i-y_{i-1}\big)^2}.
\sqrt{\big(x_i-x_{i-1}\big)^2+\big(y_i-y_{i-1}\big)^2}.
</math></center>
</math>
</center>


Ponieważ <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi,\psi\in C^1\big([a,b];\mathbb{R}\big),</math>
Ponieważ <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi,\psi\in C^1\big([a,b];\mathbb{R}\big),</math>
Linia 230: Linia 244:
(patrz [[Analiza matematyczna 1/Wykład 9: Pochodna funkcji jednej zmiennej#twierdzenie_9_37|twierdzenie 9.37.]]) mamy
(patrz [[Analiza matematyczna 1/Wykład 9: Pochodna funkcji jednej zmiennej#twierdzenie_9_37|twierdzenie 9.37.]]) mamy


<center><math> \displaystyle  x_i-x_{i-1}
<center>
<math> \displaystyle  x_i-x_{i-1}
\ =\
\ =\
\varphi(t_i)-\varphi(t_{i-1})
\varphi(t_i)-\varphi(t_{i-1})
\ =\
\ =\
\varphi'(\tau_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),</math></center>
\varphi'(\tau_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),</math>
<center><math> \displaystyle  y_i-y_{i-1}
</center>
<center>
<math> \displaystyle  y_i-y_{i-1}
\ =\
\ =\
\psi(t_i)-\psi(t_{i-1})
\psi(t_i)-\psi(t_{i-1})
\ =\
\ =\
\psi'(\tau^*_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),</math></center>
\psi'(\tau^*_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),</math>
</center>
gdzie
gdzie
<center><math>\tau_i\in \left(t_{i-1},t_i\right),\quad i=1,\ldots n,\quad \tau^*_i\in \left(t_{i-1},t_i\right),\quad i=1,\ldots n.</math></center>
<center>
<math>\tau_i\in \left(t_{i-1},t_i\right),\quad i=1,\ldots n,\quad \tau^*_i\in \left(t_{i-1},t_i\right),\quad i=1,\ldots n.</math>
</center>


Zatem
Zatem


<center><math> \displaystyle  l(p)
<center>
<math> \displaystyle  l(p)
\ =\
\ =\
\sum_{i=1}^n
\sum_{i=1}^n
\sqrt{\varphi'(\tau_i)^2+\psi'(\tau^*_i)^2}\cdot\left(t_i-t_{i-1}\right).
\sqrt{\varphi'(\tau_i)^2+\psi'(\tau^*_i)^2}\cdot\left(t_i-t_{i-1}\right).
</math></center>
</math>
</center>


Ponieważ <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi',\psi'\in C\big([a,b];\mathbb{R}\big)</math>
Ponieważ <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi',\psi'\in C\big([a,b];\mathbb{R}\big)</math>
Linia 256: Linia 278:
Definiujemy
Definiujemy


<center><math> \displaystyle  M \ =\
<center>
<math> \displaystyle  M \ =\
\sup_{t\in[a,b]}\varphi'(t),
\sup_{t\in[a,b]}\varphi'(t),
\qquad
\qquad
Linia 262: Linia 285:
\ =\
\ =\
\sup_{t\in[a,b]}\psi'(t),
\sup_{t\in[a,b]}\psi'(t),
</math></center>
</math>
</center>


<center><math> \displaystyle  m \ =\
<center>
<math> \displaystyle  m \ =\
\displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\varphi'(t),
\displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\varphi'(t),
\qquad
\qquad
m^* \ =\
m^* \ =\
\displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\psi'(t).
\displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\psi'(t).
</math></center>
</math>
</center>


Zatem
Zatem


<center><math> \displaystyle  \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a)
<center>
<math> \displaystyle  \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a)
\ \le\
\ \le\
l(p)
l(p)
\ \le\
\ \le\
\sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a).
\sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a).
</math></center>
</math>
</center>


Ponieważ powyższa nierówność zachodzi dla dowolnej
Ponieważ powyższa nierówność zachodzi dla dowolnej
Linia 285: Linia 313:
łamanych dostajemy
łamanych dostajemy


<center><math> \displaystyle  \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a)
<center>
<math> \displaystyle  \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a)
\ \le\
\ \le\
l(K)
l(K)
\ \le\
\ \le\
\sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a),
\sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a),
</math></center>
</math>
</center>


a zatem krzywa <math> \displaystyle  K</math> jest prostowalna.
a zatem krzywa <math> \displaystyle  K</math> jest prostowalna.
Linia 320: Linia 350:
Zdefiniujmy:
Zdefiniujmy:


<center><math> \displaystyle  K(t)
<center>
<math> \displaystyle  K(t)
\ \ \stackrel{df}{=}\ \
\ \ \stackrel{df}{=}\ \
\bigg\{\big(\varphi(\tau),\psi(\tau)\big):\ \tau\in[a,t]\bigg\},
\bigg\{\big(\varphi(\tau),\psi(\tau)\big):\ \tau\in[a,t]\bigg\},
</math></center>
</math>
</center>


oraz
oraz


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
s(t) \ \ \stackrel{df}{=}\ \
s(t) \ \ \stackrel{df}{=}\ \
l\big(K(t)\big)\quad </math> (długośćkrzywejK(t)) <math> \displaystyle  .
l\big(K(t)\big)\quad </math> (długośćkrzywejK(t)) <math> \displaystyle  .
</math></center>
</math>
</center>


W szczególności <math> \displaystyle  s(b)=l(K).</math>
W szczególności <math> \displaystyle  s(b)=l(K).</math>
Linia 342: Linia 376:
Wówczas
Wówczas


<center><math> \displaystyle  s'(t)
<center>
<math> \displaystyle  s'(t)
\ =\
\ =\
\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}
\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}
\qquad\forall\  t\in[a,b].
\qquad\forall\  t\in[a,b].
</math></center>
</math>
</center>


}}
}}
Linia 356: Linia 392:
w dowodzie [[#twierdzenie_15_7|twierdzenia 15.7.]], dostajemy:
w dowodzie [[#twierdzenie_15_7|twierdzenia 15.7.]], dostajemy:


<center><math> \displaystyle  \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2}\cdot h
<center>
<math> \displaystyle  \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2}\cdot h
\ \le\
\ \le\
s(t_0+h)-s(t_0)
s(t_0+h)-s(t_0)
\ \le\
\ \le\
\sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}\cdot h,
\sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}\cdot h,
</math></center>
</math>
</center>


gdzie
gdzie


<center><math> \displaystyle  M_h
<center>
<math> \displaystyle  M_h
\ =\
\ =\
\sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t),
\sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t),
Linia 372: Linia 411:
\ =\
\ =\
\sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t),
\sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t),
</math></center>
</math>
</center>


<center><math> \displaystyle  m_h
<center>
<math> \displaystyle  m_h
\ =\
\ =\
\inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t),
\inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t),
Linia 381: Linia 422:
\ =\
\ =\
\displaystyle\inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t).
\displaystyle\inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t).
</math></center>
</math>
</center>


Dzielimy wszystkie strony
Dzielimy wszystkie strony
Linia 387: Linia 429:
przez <math> \displaystyle  h,</math> dostając:
przez <math> \displaystyle  h,</math> dostając:


<center><math> \displaystyle  \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2}
<center>
<math> \displaystyle  \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2}
\ \le\
\ \le\
\frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h}
\frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h}
\ \le\
\ \le\
\sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}.
\sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}.
</math></center>
</math>
</center>


Ponieważ funkcje <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi'</math> i <math> \displaystyle  \displaystyle\psi'</math> są ciągłe,
Ponieważ funkcje <math> \displaystyle  \displaystyle\varphi'</math> i <math> \displaystyle  \displaystyle\psi'</math> są ciągłe,
więc dostajemy
więc dostajemy


<center><math> \displaystyle  \aligned  
<center>
<math> \displaystyle  \aligned  
M_h  &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\
M_h  &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\
m_h  &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\
m_h  &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\
M_h^* &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0),\\
M_h^* &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0),\\
m_h^* &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0).
m_h^* &  \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0).
\endaligned</math></center>
\endaligned</math>
</center>


Z powyższych oszacowań oraz z twierdzenia o trzech ciągach dostajemy:
Z powyższych oszacowań oraz z twierdzenia o trzech ciągach dostajemy:


<center><math> \displaystyle  s'(t_0)
<center>
<math> \displaystyle  s'(t_0)
\ =\
\ =\
\lim_{h\rightarrow 0}\frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h}
\lim_{h\rightarrow 0}\frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h}
\ =\
\ =\
\sqrt{\varphi'(t_0)^2+\psi'(t_0)^2}.
\sqrt{\varphi'(t_0)^2+\psi'(t_0)^2}.
</math></center>
</math>
</center>


}}
}}
Linia 420: Linia 468:
Wówczas długość krzywej wyraża się wzorem
Wówczas długość krzywej wyraża się wzorem


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
\int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau.
\int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau.
</math></center>
</math>
</center>


W szczególności, jeśli krzywa zadana jest wykresem funkcji
W szczególności, jeśli krzywa zadana jest wykresem funkcji
Linia 429: Linia 479:
to
to


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
\int\limits_a^b\sqrt{1+f'(t)^2}\,dt.
\int\limits_a^b\sqrt{1+f'(t)^2}\,dt.
</math></center>
</math>
</center>


}}</span>
}}</span>
Linia 438: Linia 490:
{{dowod|twierdzenia 15.11.||
{{dowod|twierdzenia 15.11.||


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
s(b)
s(b)
Linia 447: Linia 500:
\ =\
\ =\
\int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau.
\int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau.
</math></center>
</math>
</center>


W drugim przypadku krzywą zadaną przez funkcję <math> \displaystyle  f</math>
W drugim przypadku krzywą zadaną przez funkcję <math> \displaystyle  f</math>
możemy zapisać w postaci parametrycznej
możemy zapisać w postaci parametrycznej


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 461: Linia 516:
\qquad
\qquad
t\in[a,b]
t\in[a,b]
</math></center>
</math>
</center>


i od razu otrzymujemy drugi ze wzorów.
i od razu otrzymujemy drugi ze wzorów.
Linia 471: Linia 527:
krzywej zadanej w postaci biegunowej:
krzywej zadanej w postaci biegunowej:


<center><math> \displaystyle  r
<center>
<math> \displaystyle  r
\ =\
\ =\
g(\vartheta)
g(\vartheta)
\qquad
\qquad
\vartheta\in[\alpha,\beta].
\vartheta\in[\alpha,\beta].
</math></center>}}</span>
</math>
</center>}}</span>


Przedstawmy tę krzywą
Przedstawmy tę krzywą
w postaci parametrycznej:
w postaci parametrycznej:


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 488: Linia 547:
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right.
</math></center>
</math>
</center>


Liczymy
Liczymy


<center><math>\begin{array}{lll}\displaystyle
<center>
<math>\begin{array}{lll}\displaystyle
\quad
\quad
x'(\vartheta)^2+y'(\vartheta)^2& = &
x'(\vartheta)^2+y'(\vartheta)^2& = &
Linia 508: Linia 569:
g'(\vartheta)^2
g'(\vartheta)^2
+g(\vartheta)^2,
+g(\vartheta)^2,
\end{array}</math></center>
\end{array}</math>
</center>


Zatem
Zatem


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}
\sqrt{g(\vartheta)^2+g'(\vartheta)^2}\,d\vartheta.
\sqrt{g(\vartheta)^2+g'(\vartheta)^2}\,d\vartheta.
</math></center>
</math>
</center>


{| border="0" align="center" cellspacing="10"
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
Linia 559: Linia 623:
Liczymy współrzędne punktu <math> \displaystyle  M(x,y)</math>:
Liczymy współrzędne punktu <math> \displaystyle  M(x,y)</math>:


<center><math> \displaystyle  x
<center>
<math> \displaystyle  x
\ = \
\ = \
OF
OF
Linia 568: Linia 633:
\ =\
\ =\
at-a\sin t
at-a\sin t
</math></center><br>
</math>
</center><br>


<center><math> \displaystyle  y
<center>
<math> \displaystyle  y
\ = \
\ = \
FM
FM
Linia 579: Linia 646:
\ =\
\ =\
a-a\cos t.
a-a\cos t.
</math></center>
</math>
</center>


Zatem
Zatem


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 593: Linia 662:
t\in [0,2\pi]
t\in [0,2\pi]
\quad( </math> lub <math> \displaystyle  \ t\in\mathbb{R}).
\quad( </math> lub <math> \displaystyle  \ t\in\mathbb{R}).
</math></center>
</math>
</center>


</div></div>
</div></div>
Linia 601: Linia 671:
Obliczyć długość łuku cykloidy:
Obliczyć długość łuku cykloidy:


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 610: Linia 681:
\qquad
\qquad
t\in [0,2\pi].
t\in [0,2\pi].
</math></center>
</math>
</center>


}}
}}
Linia 616: Linia 688:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


<center><math>\begin{array}{lll} \displaystyle  \sqrt{x'(t)^2+y'(t)^2}
<center>
<math>\begin{array}{lll} \displaystyle  \sqrt{x'(t)^2+y'(t)^2}
&=&
&=&
\sqrt{a^2(1-\cos t)^2+a^2\sin^2 t}
\sqrt{a^2(1-\cos t)^2+a^2\sin^2 t}
Linia 627: Linia 700:
\ =\
\ =\
2a\sin\frac{t}{2}.\end{array}
2a\sin\frac{t}{2}.\end{array}
</math></center>
</math>
</center>


Zatem
Zatem


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_0^{2\pi}
\displaystyle\int\limits_0^{2\pi}
Linia 641: Linia 716:
\ =\
\ =\
8a.
8a.
</math></center>
</math>
</center>


</div></div>
</div></div>
Linia 649: Linia 725:
Obliczyć długość łuku asteroidy:
Obliczyć długość łuku asteroidy:


<center><math> \displaystyle  x^{\frac{2}{3}}+y^{\frac{2}{3}}
<center>
<math> \displaystyle  x^{\frac{2}{3}}+y^{\frac{2}{3}}
\ =\
\ =\
a^{\frac{2}{3}}
a^{\frac{2}{3}}
</math></center>
</math>
</center>


}}
}}
Linia 676: Linia 754:




<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 685: Linia 764:
\qquad
\qquad
t\in [0,2\pi].
t\in [0,2\pi].
</math></center>
</math>
</center>


Liczymy
Liczymy


<center><math> \displaystyle  \sqrt{x'(t)^2+y'(t)^2}
<center>
<math> \displaystyle  \sqrt{x'(t)^2+y'(t)^2}
\ =\
\ =\
3a\sin t\cos t
3a\sin t\cos t
\qquad\forall\  t\in[0,2\pi].
\qquad\forall\  t\in[0,2\pi].
</math></center>
</math>
</center>


Zatem
Zatem


<center><math> \displaystyle  l(K)
<center>
<math> \displaystyle  l(K)
\ =\
\ =\
4\displaystyle\int\limits_0^{\frac{\pi}{2}}3a\sin t\cos t\,dt
4\displaystyle\int\limits_0^{\frac{\pi}{2}}3a\sin t\cos t\,dt
\ =\
\ =\
6a.
6a.
</math></center>
</math>
</center>


</div></div>
</div></div>
Linia 710: Linia 794:
Niech <math> \displaystyle  K</math> będzie krzywą klasy <math> \displaystyle  C^1</math>:
Niech <math> \displaystyle  K</math> będzie krzywą klasy <math> \displaystyle  C^1</math>:


<center><math> \displaystyle  K
<center>
<math> \displaystyle  K
\ =\
\ =\
\big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\},
\big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\},
</math></center>
</math>
</center>


Przypuśćmy, że określona jest funkcja ciągła
Przypuśćmy, że określona jest funkcja ciągła
Linia 727: Linia 813:
końcowy na obliczanie takiej całki:
końcowy na obliczanie takiej całki:


<center><math> \displaystyle  \displaystyle\int\limits_K f(x,y)\,ds
<center>
<math> \displaystyle  \displaystyle\int\limits_K f(x,y)\,ds
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_a^b
\displaystyle\int\limits_a^b
f\big(\varphi(t),\psi(t)\big)\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt
f\big(\varphi(t),\psi(t)\big)\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt
</math></center>
</math>
</center>


Tę całkę stosuje się w fizyce na przykład do obliczania masy i
Tę całkę stosuje się w fizyce na przykład do obliczania masy i
Linia 742: Linia 830:
to masa tego pręta wyraża się wzorem
to masa tego pręta wyraża się wzorem


<center><math> \displaystyle  m
<center>
<math> \displaystyle  m
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_K
\displaystyle\int\limits_K
\varrho(x,y)\,ds.
\varrho(x,y)\,ds.
</math></center>
</math>
</center>


Współrzędne środka ciężkości pręta
Współrzędne środka ciężkości pręta
<math> \displaystyle  \displaystyle (x_0,y_0)</math> możemy policzyć ze wzorów
<math> \displaystyle  \displaystyle (x_0,y_0)</math> możemy policzyć ze wzorów


<center><math> \displaystyle  \aligned x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K x\cdot \varrho(x,y)\,ds\\
<center>
<math> \displaystyle  \aligned x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K x\cdot \varrho(x,y)\,ds\\
x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K y\cdot \varrho(x,y)\,ds.
x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K y\cdot \varrho(x,y)\,ds.
\endaligned</math></center>
\endaligned</math>
</center>


{{przyklad|15.17.||
{{przyklad|15.17.||
Linia 765: Linia 857:
Masa krzywej o gęstości <math> \displaystyle  \displaystyle\varrho</math> dana jest wzorem
Masa krzywej o gęstości <math> \displaystyle  \displaystyle\varrho</math> dana jest wzorem


<center><math> \displaystyle  m
<center>
<math> \displaystyle  m
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_K \varrho(x,y)\,ds
\displaystyle\int\limits_K \varrho(x,y)\,ds
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_K y^2\,ds.
\displaystyle\int\limits_K y^2\,ds.
</math></center>
</math>
</center>


Stosując wzór na całkę krzywoliniową oraz korzystając z
Stosując wzór na całkę krzywoliniową oraz korzystając z
parametryzacji półokręgu:
parametryzacji półokręgu:


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
K=K(\varphi,\psi):\
K=K(\varphi,\psi):\
\left\{
\left\{
Linia 784: Linia 879:
\right.
\right.
\qquad t\in[0,\pi],
\qquad t\in[0,\pi],
</math></center>
</math>
</center>


mamy
mamy


<center><math> \displaystyle  m
<center>
<math> \displaystyle  m
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_0^{\pi}R^2\sin^2 t\sqrt{(-R\sin t)^2+(R\cos t)^2}\,dt
\displaystyle\int\limits_0^{\pi}R^2\sin^2 t\sqrt{(-R\sin t)^2+(R\cos t)^2}\,dt
Linia 797: Linia 894:
\ =\
\ =\
\frac{R^3\pi}{2}.
\frac{R^3\pi}{2}.
</math></center>
</math>
</center>


'''Odpowiedź:'''
'''Odpowiedź:'''
Linia 817: Linia 915:
punkcie <math> \displaystyle  \displaystyle (1,1),</math> to
punkcie <math> \displaystyle  \displaystyle (1,1),</math> to


<center><math> \displaystyle  \varrho(x,t)
<center>
<math> \displaystyle  \varrho(x,t)
\ =\
\ =\
c\sqrt{x^2+y^2}
c\sqrt{x^2+y^2}
\quad </math> oraz <math> \displaystyle  \quad
\quad </math> oraz <math> \displaystyle  \quad
\varrho(1,1)=c\sqrt{2}=\sqrt{2},
\varrho(1,1)=c\sqrt{2}=\sqrt{2},
</math></center>
</math>
</center>


stąd <math> \displaystyle  c=1.</math>
stąd <math> \displaystyle  c=1.</math>
Parametryzacją odcinka jest na przykład
Parametryzacją odcinka jest na przykład


<center><math> \displaystyle   
<center>
<math> \displaystyle   
K=K(\varphi,\psi):\
K=K(\varphi,\psi):\
\left\{
\left\{
Linia 836: Linia 937:
\right.
\right.
\qquad t\in[0,1],
\qquad t\in[0,1],
</math></center>
</math>
</center>


zatem masa wynosi
zatem masa wynosi


<center><math> \displaystyle  m
<center>
<math> \displaystyle  m
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_K\sqrt{x^2+y^2}\,ds
\displaystyle\int\limits_K\sqrt{x^2+y^2}\,ds
Linia 851: Linia 954:
\ =\
\ =\
1.
1.
</math></center>
</math>
</center>


Pierwszą współrzędną środka ciężkości liczymy
Pierwszą współrzędną środka ciężkości liczymy
ze wzoru
ze wzoru


<center><math> \displaystyle  x_0
<center>
<math> \displaystyle  x_0
\ =\
\ =\
\frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K x\cdot \varrho(x,y)\,ds
\frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K x\cdot \varrho(x,y)\,ds
Linia 867: Linia 972:
\ =\
\ =\
\frac{2}{3}.
\frac{2}{3}.
</math></center>
</math>
</center>


Z symetrii zadania wynika, że <math> \displaystyle  y_0=\frac{2}{3}.</math>
Z symetrii zadania wynika, że <math> \displaystyle  y_0=\frac{2}{3}.</math>
Linia 893: Linia 999:
krzywymi:
krzywymi:


<center><math> \displaystyle  y=f_1(x)
<center>
<math> \displaystyle  y=f_1(x)
\quad </math> i <math> \displaystyle  \quad
\quad </math> i <math> \displaystyle  \quad
y=f_2(x)
y=f_2(x)
\quad x\in[a,b],
\quad x\in[a,b],
</math></center>
</math>
</center>


to pole tego trapezu wynosi:
to pole tego trapezu wynosi:


<center><math> \displaystyle  |P|
<center>
<math> \displaystyle  |P|
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_a^b\big[f_1(x)-f_2(x)\big]\,dx
\displaystyle\int\limits_a^b\big[f_1(x)-f_2(x)\big]\,dx
</math></center>
</math>
</center>


'''Uzasadnienie:'''
'''Uzasadnienie:'''
Linia 916: Linia 1026:
parametrycznej
parametrycznej


<center><math> \displaystyle  K:\
<center>
<math> \displaystyle  K:\
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 925: Linia 1036:
\qquad
\qquad
</math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta],
</math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta],
</math></center>
</math>
</center>


wynosi
wynosi


<center><math> \displaystyle  |P|
<center>
<math> \displaystyle  |P|
\ =\
\ =\
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}\psi(t)\varphi'(t)\,dt.
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}\psi(t)\varphi'(t)\,dt.
</math></center>
</math>
</center>


'''Uzasadnienie:'''
'''Uzasadnienie:'''
Linia 956: Linia 1070:
<math> \displaystyle  AB</math> daną w postaci biegunowej
<math> \displaystyle  AB</math> daną w postaci biegunowej


<center><math> \displaystyle  r
<center>
<math> \displaystyle  r
\ =\
\ =\
g(\vartheta),
g(\vartheta),
\quad
\quad
\vartheta\in[\vartheta_1,\vartheta_2],
\vartheta\in[\vartheta_1,\vartheta_2],
</math></center>
</math>
</center>


to pole tego obszaru wynosi:
to pole tego obszaru wynosi:


<center><math> \displaystyle  |P|
<center>
<math> \displaystyle  |P|
\ =\
\ =\
\frac{1}{2}\displaystyle\int\limits_{\vartheta_1}^{\vartheta_2}\big[g(\vartheta)\big]^2\,d\vartheta.
\frac{1}{2}\displaystyle\int\limits_{\vartheta_1}^{\vartheta_2}\big[g(\vartheta)\big]^2\,d\vartheta.
</math></center>
</math>
</center>


'''Uzasadnienie:'''
'''Uzasadnienie:'''
Linia 975: Linia 1093:
Oznaczając przez <math> \displaystyle  P_{ABC}</math> pole trójkąta krzywoliniowego, mamy
Oznaczając przez <math> \displaystyle  P_{ABC}</math> pole trójkąta krzywoliniowego, mamy


<center><math> \displaystyle  P_{ABC} \approx
<center>
<math> \displaystyle  P_{ABC} \approx
\frac{1}{2}\cdot g(\vartheta)\cdot g(\vartheta)\cdot\sin\Delta\vartheta
\frac{1}{2}\cdot g(\vartheta)\cdot g(\vartheta)\cdot\sin\Delta\vartheta
\approx
\approx
\frac{1}{2} g(\vartheta)^2\Delta\vartheta
\frac{1}{2} g(\vartheta)^2\Delta\vartheta
</math></center>
</math>
</center>


(dla małych kątów <math> \displaystyle  \displaystyle\Delta\vartheta</math> zachodzi
(dla małych kątów <math> \displaystyle  \displaystyle\Delta\vartheta</math> zachodzi
Linia 1000: Linia 1120:
Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej
Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej


<center><math> \displaystyle  K:\ y=f(x),
<center>
<math> \displaystyle  K:\ y=f(x),
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ x\in[a,b]
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ x\in[a,b]
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:
wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:


<center><math> \displaystyle  |P|
<center>
<math> \displaystyle  |P|
\ =\
\ =\
2\pi
2\pi
Linia 1012: Linia 1135:
\big[f(x)\big]
\big[f(x)\big]
\sqrt{1+f'(x)^2}\,dx.
\sqrt{1+f'(x)^2}\,dx.
</math></center>
</math>
</center>


Wzór ten pozostawiamy bez uzasadnienia.<br>
Wzór ten pozostawiamy bez uzasadnienia.<br>
Linia 1019: Linia 1143:
Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej
Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej


<center><math> \displaystyle  K:\
<center>
<math> \displaystyle  K:\
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 1027: Linia 1152:
\right.,
\right.,
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta]
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta]
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:
wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:


<center><math> \displaystyle  |P|
<center>
<math> \displaystyle  |P|
\ =\
\ =\
2\pi
2\pi
Linia 1037: Linia 1164:
\big[\psi(t)\big]
\big[\psi(t)\big]
\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt.
\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt.
</math></center>
</math>
</center>


}}</span>
}}</span>
Linia 1063: Linia 1191:
obszaru "pod krzywą"
obszaru "pod krzywą"


<center><math> \displaystyle  K:\ y=f(x),
<center>
<math> \displaystyle  K:\ y=f(x),
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ x\in[a,b]
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ x\in[a,b]
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:
wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:


<center><math> \displaystyle  |V_x|
<center>
<math> \displaystyle  |V_x|
\ =\
\ =\
\pi
\pi
\displaystyle\int\limits_a^b
\displaystyle\int\limits_a^b
f(x)^2\,dx.
f(x)^2\,dx.
</math></center>
</math>
</center>


'''Uzasadnienie:'''
'''Uzasadnienie:'''
Weźmy podział odcinka <math> \displaystyle  \displaystyle [a,b]</math>:
Weźmy podział odcinka <math> \displaystyle  \displaystyle [a,b]</math>:


<center><math> \displaystyle  P:\
<center>
<math> \displaystyle  P:\
a
a
\ =\
\ =\
Linia 1091: Linia 1224:
\ =\
\ =\
b
b
</math></center>
</math>
</center>


oraz podzielmy bryłę na "plasterki",
oraz podzielmy bryłę na "plasterki",
Linia 1109: Linia 1243:
obszaru "pod krzywą"
obszaru "pod krzywą"


<center><math> \displaystyle  K:\
<center>
<math> \displaystyle  K:\
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 1117: Linia 1252:
\right.,
\right.,
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta]
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta]
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:
wokół osi <math> \displaystyle  Ox</math>:


<center><math> \displaystyle  |V_x|
<center>
<math> \displaystyle  |V_x|
\ =\
\ =\
\pi
\pi
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}
\psi(t)^2\varphi'(t)\,dt.
\psi(t)^2\varphi'(t)\,dt.
</math></center>
</math>
</center>


'''Uzasadnienie:'''
'''Uzasadnienie:'''
Linia 1155: Linia 1293:
obszaru "pod krzywą"
obszaru "pod krzywą"


<center><math> \displaystyle  K:\ y=f(x)
<center>
<math> \displaystyle  K:\ y=f(x)
\quad </math> dla <math> \displaystyle    x\in[a,b]
\quad </math> dla <math> \displaystyle    x\in[a,b]
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Oy</math>:
wokół osi <math> \displaystyle  Oy</math>:


<center><math> \displaystyle  |V_y|
<center>
<math> \displaystyle  |V_y|
\ =\
\ =\
2\pi
2\pi
\displaystyle\int\limits_a^b
\displaystyle\int\limits_a^b
x\,f(x)\,dx.
x\,f(x)\,dx.
</math></center>
</math>
</center>


'''Uzasadnienie:'''
'''Uzasadnienie:'''
Weźmy podział odcinka <math> \displaystyle  \displaystyle [a,b]</math>:
Weźmy podział odcinka <math> \displaystyle  \displaystyle [a,b]</math>:


<center><math> \displaystyle  P:\
<center>
<math> \displaystyle  P:\
a
a
\ =\
\ =\
Linia 1183: Linia 1326:
\ =\
\ =\
b
b
</math></center>
</math>
</center>


oraz podzielmy bryłę na "cylindry"
oraz podzielmy bryłę na "cylindry"
Linia 1200: Linia 1344:
obszaru "pod krzywą"
obszaru "pod krzywą"


<center><math> \displaystyle  K:\
<center>
<math> \displaystyle  K:\
\left\{
\left\{
\begin{array} {l}
\begin{array} {l}
Linia 1208: Linia 1353:
\right.,
\right.,
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta]
\quad </math> dla <math> \displaystyle  \ t\in[\alpha,\beta]
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Oy</math>:
wokół osi <math> \displaystyle  Oy</math>:


<center><math> \displaystyle  |V_y|
<center>
<math> \displaystyle  |V_y|
\ =\
\ =\
2\pi
2\pi
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}
\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}
\varphi(t)\psi(t)\varphi'(t)\,dt.
\varphi(t)\psi(t)\varphi'(t)\,dt.
</math></center>
</math>
</center>


}}</span>
}}</span>
Linia 1242: Linia 1390:
koła
koła


<center><math> \displaystyle  x^2+(y-a)^2
<center>
<math> \displaystyle  x^2+(y-a)^2
\ \le\
\ \le\
r^2
r^2
\qquad
\qquad
(0<r<a)
(0<r<a)
</math></center>
</math>
</center>


wokół osi <math> \displaystyle  Ox.</math>}}
wokół osi <math> \displaystyle  Ox.</math>}}
Linia 1253: Linia 1403:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


<center><math>\begin{array}{lll} \displaystyle  
<center>
<math>\begin{array}{lll} \displaystyle  
|V_x|
|V_x|
& = &
& = &
Linia 1272: Linia 1423:
\ =\
\ =\
2\pi^2 ar^2,
2\pi^2 ar^2,
\end{array}</math></center>
\end{array}</math>
</center>


gdzie wykorzystano następującą całkę:<br>
gdzie wykorzystano następującą całkę:<br>


<center><math> \displaystyle  \aligned  
<center>
<math> \displaystyle  \aligned  
(\star)\quad
(\star)\quad
I
I
Linia 1286: Linia 1439:
r^2\underbrace{\int\frac{dx}{\sqrt{r^2-x^2}}}_{I_1}
r^2\underbrace{\int\frac{dx}{\sqrt{r^2-x^2}}}_{I_1}
-\underbrace{\int\frac{x^2 dx}{\sqrt{r^2-x^2}}}_{I_2}.
-\underbrace{\int\frac{x^2 dx}{\sqrt{r^2-x^2}}}_{I_2}.
\endaligned</math></center>
\endaligned</math>
</center>


<center><math> \displaystyle  I_1
<center>
<math> \displaystyle  I_1
\ =\
\ =\
\arcsin\frac{x}{|r|}+c.
\arcsin\frac{x}{|r|}+c.
</math></center>
</math>
</center>


Teraz liczymy całkę <math> \displaystyle  I</math> inaczej:
Teraz liczymy całkę <math> \displaystyle  I</math> inaczej:


<center><math>\begin{array}{lll} \displaystyle
<center>
<math>\begin{array}{lll} \displaystyle
I& = &\int\sqrt{r^2-x^2}\,dx
I& = &\int\sqrt{r^2-x^2}\,dx
\ \begin{array}{c}\textrm{części}\\=\end{array} x\sqrt{r^2-x^2}
\ \begin{array}{c}\textrm{części}\\=\end{array} x\sqrt{r^2-x^2}
Linia 1303: Linia 1460:
+\underbrace{\int\frac{x^2}{\sqrt{r^2-x^2}}\,dx}_{=I_2}=
+\underbrace{\int\frac{x^2}{\sqrt{r^2-x^2}}\,dx}_{=I_2}=
x\sqrt{r^2-x^2}+I_2.
x\sqrt{r^2-x^2}+I_2.
\end{array}</math></center>
\end{array}</math>
</center>


Porównując to z <math> \displaystyle  \displaystyle (\star),</math>
Porównując to z <math> \displaystyle  \displaystyle (\star),</math>
otrzymujemy:
otrzymujemy:


<center><math> \displaystyle  r^2I_1-I_2
<center>
<math> \displaystyle  r^2I_1-I_2
\ =\
\ =\
x\sqrt{r^2-x^2}+I_2,
x\sqrt{r^2-x^2}+I_2,
</math></center>
</math>
</center>


stąd
stąd


<center><math> \displaystyle  2I_2
<center>
<math> \displaystyle  2I_2
\ =\
\ =\
r^2I_1-x\sqrt{r^2-x^2}
r^2I_1-x\sqrt{r^2-x^2}
Linia 1321: Linia 1482:
r^2\arcsin\frac{x}{r}
r^2\arcsin\frac{x}{r}
-x\sqrt{r^2-x^2},
-x\sqrt{r^2-x^2},
</math></center>
</math>
</center>


zatem
zatem


<center><math> \displaystyle  I_2
<center>
<math> \displaystyle  I_2
\ =\
\ =\
\frac{r^2}{2}\arcsin\frac{x}{r}
\frac{r^2}{2}\arcsin\frac{x}{r}
-\frac{x}{2}\sqrt{r^2-x^2}.
-\frac{x}{2}\sqrt{r^2-x^2}.
</math></center>
</math>
</center>


Wstawiając do <math> \displaystyle  \displaystyle (\star),</math> otrzymujemy:
Wstawiając do <math> \displaystyle  \displaystyle (\star),</math> otrzymujemy:


<center><math> \displaystyle  \aligned  
<center>
<math> \displaystyle  \aligned  
I
I
& = &
& = &
Linia 1342: Linia 1507:
\frac{r^2}{2}\arcsin\frac{x}{r}
\frac{r^2}{2}\arcsin\frac{x}{r}
+\frac{x}{2}\sqrt{r^2-x^2}+c.
+\frac{x}{2}\sqrt{r^2-x^2}+c.
\endaligned</math></center>
\endaligned</math>
</center>


</div></div>
</div></div>

Wersja z 10:40, 26 sie 2006

Krzywe i bryły obrotowe

W tym wykładzie wprowadzamy pojęcie krzywej i krzywej zwyczajnej. Definiujemy długość krzywej i krzywą prostowalną. Dowodzimy, że krzywa zwyczajna klasy C1 jest prostowalna. Wyprowadzamy wzór na długość krzywej i liczymy długości cykloidy i asteroidy. W drugiej części wykładu podajemy wzory na pola powierzchni i objętości brył obrotowych.

Długość krzywej

Definicja 15.1.

Niech <a<b<+. Krzywą nazywamy zbiór punktów

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K \ =\ \big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\}, }

gdzie φ,ψ:[a,b] są dwiema funkcjami ciągłymi. Piszemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K=K(\varphi,\psi):\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right. \qquad t\in[a,b]. }

Powyższe równanie nazywamy też

równaniem parametrycznym krzywej.

<flash>file=AM1.M15.W.R01.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R01

<flash>file=Am1.M15.W.R02.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>Am1.M15.W.R02.swf

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R03.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R03

Przykład 15.2.

Zapiszmy parametryczne równanie okręgu o promieniu R>0 w 2. Jeśli jako parametr t przyjmiemy kąt jaki tworzy promień poprowadzony do punktu (x,y) na okręgu, to łatwo widzimy (patrz rysunek), że x=cost i y=sint. Zatem następująca krzywa:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=R\cos t\\ y=R\sin t \end{array} \right. \qquad t\in[0,2\pi] } opisuje okrąg.

Definicja 15.3.

Mówimy, że punkt (x,y)K jest punktem wielokrotnym krzywej K, jeśli

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \exists t_1,t_2\in(a,b):\ t_1\ne t_2\quad\land\quad (x,y)=\big(\varphi(t_1),\psi(t_1)\big)=\big(\varphi(t_2),\psi(t_2)\big). }

Krzywą K nazywamy zwyczajną, jeśli nie zawiera punktów wielokrotnych, to znaczy

[(φ(t1),ψ(t1))=(φ(t2),ψ(t2)), t1t2][(t1=t2)(t1=a  t2=b)].

<flash>file=AM1.M15.W.R04.swf|width=250|height=250</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R04

Definicja 15.4.

Niech

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle a \ =\ t_0 \ <\ t_1 \ <\ \ldots \ <\ t_n \ =\ b }

będzie podziałem przedziału [a,b]. Łamaną p łączącą punkty:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \big(\varphi(t_0),\psi(t_0)\big), \ \ldots,\ \big(\varphi(t_n),\psi(t_n)\big) }

nazywamy łamaną wpisaną w krzywą K. Przez l(p) oznaczamy długość łamanej p (to znaczy sumę długości odcinków

wchodzących w skład łamanej).

Definicja 15.5.

Długością krzywej K nazywamy liczbę:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \sup_p l(p), }

gdzie supremum jest brane po wszystkich łamanych wpisanych w

K.


<flashwrap>file=AM1.M15.W.R05.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R05

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R06.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R06

Definicja 15.6.

Jeśli l(K)<+ to mówimy, że krzywa K jest prostowalna.

Twierdzenie 15.7.

Niech φ,ψ:[a,b] będą klasy C1 oraz niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą zwyczajną.
Wówczas krzywa K jest prostowalna.

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R07.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R07

Dowód twierdzenia 15.7.

(Dowód nadobowiązkowy.)
Niech p będzie dowolną łamaną wpisaną w krzywą K, to znaczy istnieje podział

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle a \ =\ t_0 \ <\ t_1 \ <\ \ldots \ <\ t_n \ =\ b }

taki, że p jest łamaną o wierzchołkach (xi,yi) dla i=0,,n, gdzie

{xi = φ(ti)yi = ψ(ti)i{0,,n}.

Długość łamanej p wyraża się wzorem:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(p) \ =\ \sum_{i=1}^n \sqrt{\big(x_i-x_{i-1}\big)^2+\big(y_i-y_{i-1}\big)^2}. }

Ponieważ φ,ψC1([a,b];), więc z twierdzenia o wartości średniej (patrz twierdzenie 9.37.) mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x_i-x_{i-1} \ =\ \varphi(t_i)-\varphi(t_{i-1}) \ =\ \varphi'(\tau_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),}

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle y_i-y_{i-1} \ =\ \psi(t_i)-\psi(t_{i-1}) \ =\ \psi'(\tau^*_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),}

gdzie

τi(ti1,ti),i=1,n,τi*(ti1,ti),i=1,n.

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(p) \ =\ \sum_{i=1}^n \sqrt{\varphi'(\tau_i)^2+\psi'(\tau^*_i)^2}\cdot\left(t_i-t_{i-1}\right). }

Ponieważ φ,ψC([a,b];) i przedział [a,b] jest zwarty, więc funkcje φ,ψ są ograniczone.
Definiujemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle M \ =\ \sup_{t\in[a,b]}\varphi'(t), \qquad M^* \ =\ \sup_{t\in[a,b]}\psi'(t), }

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle m \ =\ \displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\varphi'(t), \qquad m^* \ =\ \displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\psi'(t). }

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a) \ \le\ l(p) \ \le\ \sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a). }

Ponieważ powyższa nierówność zachodzi dla dowolnej łamanej p wpisanej w krzywą K, więc przechodząc do supremum po wszystkich takich łamanych dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a) \ \le\ l(K) \ \le\ \sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a), }

a zatem krzywa K jest prostowalna.

Uwaga 15.8.

W powyższym twierdzeniu (jak i twierdzeniach następnych) zakładamy, że krzywa jest klasy C1. W zastosowaniach okaże się jednak, że często będziemy mieli do czynienia z krzywymi, które są tylko ciągłe, zwyczajne oraz "kawałkami" klasy C1, to znaczy krzywą można otrzymać jako "sklejenie" kilku krzywych klasy C1 (przy sklejaniu początek następnej krzywej jest końcem poprzedniej). Wszystkie wypowiadane tu twierdzenia dla krzywych klasy C1, stosują się także do krzywych kawałkami klasy C1.

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R08.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R08

Definicja 15.9.

Niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą. Zdefiniujmy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K(t) \ \ \stackrel{df}{=}\ \ \bigg\{\big(\varphi(\tau),\psi(\tau)\big):\ \tau\in[a,t]\bigg\}, }

oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle s(t) \ \ \stackrel{df}{=}\ \ l\big(K(t)\big)\quad } (długośćkrzywejK(t)) .

W szczególności s(b)=l(K).

Twierdzenie 15.10.

Niech φ,ψ:[a,b] będą klasy C1 oraz niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą zwyczajną.
Wówczas

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle s'(t) \ =\ \sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2} \qquad\forall\ t\in[a,b]. }

Dowód twierdzenia 15.10.

(Dowód nadobowiązkowy.)
Niech t0,t0+h[a,b]. Analogicznie do ostatniego oszacowania w dowodzie twierdzenia 15.7., dostajemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2}\cdot h \ \le\ s(t_0+h)-s(t_0) \ \le\ \sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}\cdot h, }

gdzie

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle M_h \ =\ \sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t), \qquad M_h^* \ =\ \sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t), }

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle m_h \ =\ \inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t), \qquad m_h^* \ =\ \displaystyle\inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t). }

Dzielimy wszystkie strony powyższego oszacowania przez h, dostając:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2} \ \le\ \frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h} \ \le\ \sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}. }

Ponieważ funkcje φ i ψ są ciągłe, więc dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned M_h & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\ m_h & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\ M_h^* & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0),\\ m_h^* & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0). \endaligned}

Z powyższych oszacowań oraz z twierdzenia o trzech ciągach dostajemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle s'(t_0) \ =\ \lim_{h\rightarrow 0}\frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h} \ =\ \sqrt{\varphi'(t_0)^2+\psi'(t_0)^2}. }

Twierdzenie 15.11. [O długości krzywej]

Niech φ,ψ:[a,b] będą klasy C1 oraz niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą zwyczajną. Wówczas długość krzywej wyraża się wzorem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau. }

W szczególności, jeśli krzywa zadana jest wykresem funkcji y=f(x), dla x[a,b], to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \int\limits_a^b\sqrt{1+f'(t)^2}\,dt. }

Dowód twierdzenia 15.11.

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ s(b) \ =\ s(b)-\underbrace{s(a)}\limits_{=0} \ =\ \int\limits_a^b s'(\tau)\,d\tau \ =\ \int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau. }

W drugim przypadku krzywą zadaną przez funkcję f możemy zapisać w postaci parametrycznej

{x(t)=ty(t)=f(t),t[a,b]

i od razu otrzymujemy drugi ze wzorów.

Przykład 15.12.

Wyprowadzić wzór na długość krzywej zadanej w postaci biegunowej:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle r \ =\ g(\vartheta) \qquad \vartheta\in[\alpha,\beta]. }

Przedstawmy tę krzywą w postaci parametrycznej:

{x = rcosϑ = g(ϑ)cosϑy = rsinϑ = g(ϑ)sinϑ.

Liczymy

x(ϑ)2+y(ϑ)2=[g(ϑ)cosϑg(ϑ)sin(ϑ)]2+[g(ϑ)sinϑ+g(ϑ)cos(ϑ)]2=g(ϑ)2cos2ϑ2g(ϑ)g(ϑ)sinϑcosϑ+g(ϑ)2sin2ϑ+g(ϑ)2sin2ϑ+2g(ϑ)g(ϑ)sinϑcosϑ+g(ϑ)2cos2ϑ=g(ϑ)2+g(ϑ)2,

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \sqrt{g(\vartheta)^2+g'(\vartheta)^2}\,d\vartheta. }

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R09.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R09

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R10.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R10


Definicja 15.13.

Cykloidą nazywamy krzywą kreśloną przez ustalony punkt 0 na okręgu toczącym się po

prostej l.

Przykład 15.14.

Wyprowadzić wzór parametryczny cykloidy.

Rozwiązanie

Oznaczenia:
a - promień okręgu;
O - początkowy punkt styczności okręgu i prostej l;
N - nowy punkt styczności;
M - nowe położenie punktu O;
t=NDM - parametr określający położenie punktu M.

Liczymy współrzędne punktu M(x,y):

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x \ = \ OF \ =\ ON-FN \ =\ \widehat{NM}-MG \ =\ at-a\sin t }


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle y \ = \ FM \ =\ NG \ =\ ND-GD \ =\ a-a\cos t. }

Zatem

{x=a(tsint)y=a(1cost)t[0,2π]( lub  t).

Przykład 15.15.

Obliczyć długość łuku cykloidy:

{x=a(tsint)y=a(1cost)t[0,2π].

Rozwiązanie

Przykład 15.16.

Obliczyć długość łuku asteroidy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x^{\frac{2}{3}}+y^{\frac{2}{3}} \ =\ a^{\frac{2}{3}} }

Rozwiązanie

Całka krzywoliniowa

Niech K będzie krzywą klasy C1:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K \ =\ \big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\}, }

Przypuśćmy, że określona jest funkcja ciągła f:KMf(M), to znaczy funkcja, która każdemu punktowi M krzywej K przyporządkowuje pewną wartość rzeczywistą f(M). Okazuje się, że dla takich funkcji możemy także zdefiniować całkę oznaczoną, to znaczy całkę z funkcji f po krzywej K.

Całkę tę wprowadza sie analogicznie jak całkę Riemanna na odcinku. Pominiemy to jednak w tym miejscu podając jedynie wzór końcowy na obliczanie takiej całki:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle\int\limits_K f(x,y)\,ds \ =\ \displaystyle\int\limits_a^b f\big(\varphi(t),\psi(t)\big)\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt }

Tę całkę stosuje się w fizyce na przykład do obliczania masy i środka ciężkości krzywej (pręta, którego wszystkie wymiary poza długością są pomijalne).

Jeśli mamy daną krzywą (pręt) K zadaną jak wyżej, o gęstości w każdym jej punkcie M(x,y) danej funkcją ciągłą ϱ(M), to masa tego pręta wyraża się wzorem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle m \ =\ \displaystyle\int\limits_K \varrho(x,y)\,ds. }

Współrzędne środka ciężkości pręta (x0,y0) możemy policzyć ze wzorów

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K x\cdot \varrho(x,y)\,ds\\ x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K y\cdot \varrho(x,y)\,ds. \endaligned}

Przykład 15.17.

Obliczyć masę pręta półkolistego K={(x,y)2: x2+y2=R2, y0} o gęstości ϱ(x,y)=y2.

Rozwiązanie

Przykład 15.18.

Obliczyć masę i współrzędne środka ciężkości odcinka K łączącego punkt (0,0) z punktem (1,1) o gęstości wprost proporcjonalnej do odległości punktu od środka układu i równej 2 w punkcie (1,1).

Rozwiązanie

Pole powierzchni i objętość bryły obrotowej

W dalszej części wykładu będziemy zakładać, że krzywe są klasy C1. Podamy liczne wzory na obliczanie pól powierzchni i objętości brył obrotowych, w większości pozostawiając je bez dowodów (podając natomiast pewne ich uzasadnienia).

<flash>file=AM1.M15.W.R15.swf|width=250|height=250</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R15

Z poprzedniego wykładu znamy już związek całki Riemanna z polem obszaru ograniczonego wykresami funkcji. Dla porządku przypomnijmy ten związek.

Uwaga 15.19.

Jeśli trapez krzywoliniowy jest ograniczony z góry i z dołu krzywymi:

y=f1(x) i y=f2(x)x[a,b],

to pole tego trapezu wynosi:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ \displaystyle\int\limits_a^b\big[f_1(x)-f_2(x)\big]\,dx }

Uzasadnienie: Wzór ten wynika bezpośrednio z geometrycznej interpretacji całki oznaczonej.

Twierdzenie 15.20.

Pole obszaru pod wykresem krzywej zadanej w postaci parametrycznej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \qquad } dla  t[α,β],

wynosi

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}\psi(t)\varphi'(t)\,dt. }

Uzasadnienie: Wzór ten jest konsekwencją wzoru z uwagi 15.19. i twierdzenia o całkowaniu przez podstawienie.

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R16.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W. R16

<flash>file=AM1.M15.W.R17.swf|width=250|height=250</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R17

Twierdzenie 15.21.

Jeśli obszar jest ograniczony odcinkami OA i OB (gdzie O=(0,0)) oraz krzywą AB daną w postaci biegunowej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle r \ =\ g(\vartheta), \quad \vartheta\in[\vartheta_1,\vartheta_2], }

to pole tego obszaru wynosi:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ \frac{1}{2}\displaystyle\int\limits_{\vartheta_1}^{\vartheta_2}\big[g(\vartheta)\big]^2\,d\vartheta. }

Uzasadnienie: Obszar dzielimy na trójkąty krzywoliniowe jak na rysunku

Oznaczając przez PABC pole trójkąta krzywoliniowego, mamy

PABC12g(ϑ)g(ϑ)sinΔϑ12g(ϑ)2Δϑ

(dla małych kątów Δϑ zachodzi ΔsinϑΔϑ). Sumując pola trójkątów (analogicznie jak sumy całkowe w całce Riemanna; patrz definicja 14.4.) i przechodząc do granicy dostajemy powyższy wzór.

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R18.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R18

Twierdzenie 15.22.

(1) Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej

K: y=f(x), dla  x[a,b]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_a^b \big[f(x)\big] \sqrt{1+f'(x)^2}\,dx. }

Wzór ten pozostawiamy bez uzasadnienia.

(2) Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \quad } dla  t[α,β]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \big[\psi(t)\big] \sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt. }

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R19.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R19

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R20.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R20

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R21.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R21

Twierdzenie 15.23.

(1) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

K: y=f(x), dla  x[a,b]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_x| \ =\ \pi \displaystyle\int\limits_a^b f(x)^2\,dx. }

Uzasadnienie: Weźmy podział odcinka [a,b]:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle P:\ a \ =\ x_0 \ <\ x_1 \ <\ \ldots \ <\ x_n \ =\ b }

oraz podzielmy bryłę na "plasterki", to znaczy na bryły powstałe przez obrót obszaru pod wykresem funkcji y=f(x) dla x[xi1,xi]. Objętość takiego "plasterka" jest w przybliżeniu równa objętości walca o promieniu podstawy f(xi) i wysokości Δxi=xixi1, czyli πf(xi)2Δxi. Sumując objętości "plasterków" otrzymujemy sumę całkową jak w całce Riemanna i przechodząc do granicy dostajemy powyższy wzór.

(2) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \quad } dla  t[α,β]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_x| \ =\ \pi \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \psi(t)^2\varphi'(t)\,dt. }

Uzasadnienie: Wzór powyższy jest konsekwencją poprzedniego wzoru oraz twierdzenia o całkowaniu przez podstawienie.

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R22.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R22

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R23.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R23

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R24.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R24

Twierdzenie 15.24.

(1) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

K: y=f(x) dla x[a,b]

wokół osi Oy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_y| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_a^b x\,f(x)\,dx. }

Uzasadnienie: Weźmy podział odcinka [a,b]:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle P:\ a \ =\ x_0 \ <\ x_1 \ <\ \ldots \ <\ x_n \ =\ b }

oraz podzielmy bryłę na "cylindry" powstałe przez obrót obszaru pod wykresem funkcji y=f(x) dla x[xi1,xi] wokół osi Oy. Objętość takiego "cylindra" jest w przybliżeniu równa 2πxif(xi)2πxi1f(xi)=2πΔxif(xi). Sumując objętości "cylindrów" otrzymujemy sumę całkową jak w całce Riemanna i przechodząc do granicy dostajemy wzór na |Vy|.

(2) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \quad } dla  t[α,β]

wokół osi Oy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_y| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \varphi(t)\psi(t)\varphi'(t)\,dt. }

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R25.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R25

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R26.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R26

<flashwrap>file=AM1.M15.W.R27.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M15.W.R27

Przykład 15.25.

Obliczyć objętość torusa powstałego przez obrót koła

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x^2+(y-a)^2 \ \le\ r^2 \qquad (0<r<a) }

wokół osi Ox.
Rozwiązanie