Analiza matematyczna 1/Wykład 5: Obliczanie granic: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 35: Linia 35:
</math></center>
</math></center>


}}========</span>
}}</span>


W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat
W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat
Linia 43: Linia 43:


Dla każdego <math>n\ge 3,</math> mamy <math>\displaystyle n!>2^{n-1}.</math>
Dla każdego <math>n\ge 3,</math> mamy <math>\displaystyle n!>2^{n-1}.</math>
}}========</span>
}}</span>


{{dowod|5.2.||
{{dowod|5.2.||
Linia 50: Linia 50:
W tym celu dla dowolnego <math>n\in\mathbb{N}</math> obliczymy iloraz:
W tym celu dla dowolnego <math>n\in\mathbb{N}</math> obliczymy iloraz:


<center><math>\frac{e_{n+1}}========{e_n}
<center><math>\frac{e_{n+1}}{e_n}
\ =\
\ =\
\frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}========{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n}
\frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n}
\ =\
\ =\
\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)
\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)
\frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}========{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{n+1}}========
\frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{n+1}}
</math></center><br>
</math></center><br>


Linia 74: Linia 74:


<center>
<center>
<math>\frac{e_{n+1}}========{e_n}
<math>\frac{e_{n+1}}{e_n}
\ >\
\ >\
\frac{n+1}{n}
\frac{n+1}{n}
Linia 91: Linia 91:


<center>
<center>
<math>\frac{e_{n+1}}========{e_n}
<math>\frac{e_{n+1}}{e_n}
\ >\
\ >\
1
1
Linia 117: Linia 117:
+\binom{n}{3}\frac{1}{n^3}
+\binom{n}{3}\frac{1}{n^3}
+\ldots
+\ldots
+\binom{n}{n-1}\frac{1}{n^{n-1}}========
+\binom{n}{n-1}\frac{1}{n^{n-1}}
+\binom{n}{n}  \frac{1}{n^n}\\
+\binom{n}{n}  \frac{1}{n^n}\\
& = &
& = &
Linia 125: Linia 125:
+\frac{1}{3!}\frac{n(n-1)(n-2)}{n^3}
+\frac{1}{3!}\frac{n(n-1)(n-2)}{n^3}
+\ldots
+\ldots
+\frac{1}{(n-1)!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 2}{n^{n-1}}========\\
+\frac{1}{(n-1)!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 2}{n^{n-1}}\\
& &
& &
+\ \frac{1}{n!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 1}{n^n}\\
+\ \frac{1}{n!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 1}{n^n}\\
Linia 145: Linia 145:
<center><math>e_n
<center><math>e_n
\ <\
\ <\
1+1+\frac{1}{2^1}+\frac{1}{2^2}+\ldots+\frac{1}{2^{n-1}}========.
1+1+\frac{1}{2^1}+\frac{1}{2^2}+\ldots+\frac{1}{2^{n-1}}.
</math></center>
</math></center>


Linia 154: Linia 154:
<center><math>e_n
<center><math>e_n
\ <\
\ <\
1+\frac{1-\frac{1}{2^n}}========{1-\frac{1}{2}}========
1+\frac{1-\frac{1}{2^n}}{1-\frac{1}{2}}
\ <\
\ <\
1+\frac{1}{1-\frac{1}{2}}========
1+\frac{1}{1-\frac{1}{2}}
\ =\
\ =\
3.
3.
Linia 209: Linia 209:


Wybierzmy z kolei podciąg
Wybierzmy z kolei podciąg
<math>\displaystyle\big\{a_{n_{k_l}}========\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_{n_k}\},</math>
<math>\displaystyle\big\{a_{n_{k_l}}\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_{n_k}\},</math>
który jest monotonicznie
który jest monotonicznie
rosnący do <math>+\infty</math> oraz taki, że
rosnący do <math>+\infty</math> oraz taki, że
Linia 216: Linia 216:
l
l
\ <\
\ <\
a_{n_{k_l}}========
a_{n_{k_l}}
\quad\</math> oraz <math>\quad
\quad\</math> oraz <math>\quad
a_{n_{k_l}}========+1
a_{n_{k_l}}+1
\ \le\
\ \le\
a_{n_{k_{l+1}}========}
a_{n_{k_{l+1}}}
</math></center>
</math></center>


Dla każdego  <math>l\in\mathbb{N}</math> wyraz <math>a_{n_{k_l}}========</math> jest zawarty
Dla każdego  <math>l\in\mathbb{N}</math> wyraz <math>a_{n_{k_l}}</math> jest zawarty
w pewnym przedziale <math>\displaystyle [N_l,N_l+1)</math> o końcach naturalnych
w pewnym przedziale <math>\displaystyle [N_l,N_l+1)</math> o końcach naturalnych
(przy czym ciąg <math>\displaystyle\{N_l\}_l</math> jest silnie rosnący).
(przy czym ciąg <math>\displaystyle\{N_l\}_l</math> jest silnie rosnący).
Linia 232: Linia 232:
\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l+1}\bigg)^{N_l}
\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l+1}\bigg)^{N_l}
& \le
& \le
&\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{N_l}
&\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{N_l}
& \le
& \le
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{a_{n_{k_l}}========}
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{a_{n_{k_l}}}
& \le
& \le
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{N_l+1}
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{N_l+1}
& \le
& \le
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l}\bigg)^{N_l+1}    \\
& \displaystyle\bigg(1+\frac{1}{N_l}\bigg)^{N_l+1}    \\
Linia 254: Linia 254:
twierdzenia o trzech ciągach ([[Analiza matematyczna 1/Wykład 4: Ciągi liczbowe#twierdzenie_4_11|twierdzenia 4.11.]])
twierdzenia o trzech ciągach ([[Analiza matematyczna 1/Wykład 4: Ciągi liczbowe#twierdzenie_4_11|twierdzenia 4.11.]])
wnioskujemy, że
wnioskujemy, że
<math>\displaystyle\lim_{l\rightarrow+\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}========}\bigg)^{a_{n_{k_l}}========}=e.</math>
<math>\displaystyle\lim_{l\rightarrow+\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_{n_{k_l}}}\bigg)^{a_{n_{k_l}}}=e.</math>


Ponieważ wystartowaliśmy od dowolnego podciągu
Ponieważ wystartowaliśmy od dowolnego podciągu
Linia 261: Linia 261:
dostajemy, że
dostajemy, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_n}\bigg)^{a_n}=e.</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_n}\bigg)^{a_n}=e.</math>
}}========
}}


Kolejne twierdzenie będzie przydatne przy wyznaczaniu pewnych
Kolejne twierdzenie będzie przydatne przy wyznaczaniu pewnych
Linia 275: Linia 275:
<math>\displaystyle\forall n\in\mathbb{N}:\ a_n>0</math>),
<math>\displaystyle\forall n\in\mathbb{N}:\ a_n>0</math>),
to<br>
to<br>
'''(1)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}========{a_n}=a<1,</math>
'''(1)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n}=a<1,</math>
to
to
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0</math>;<br>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=0</math>;<br>
'''(2)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}========{a_n}=a>1,</math>
'''(2)''' jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{a_{n+1}}{a_n}=a>1,</math>
to
to
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty.</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=+\infty.</math>
}}========</span>
}}</span>


==Arytmetyka granic niewłaściwych==
==Arytmetyka granic niewłaściwych==
Linia 419: Linia 419:
to
to
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n^{b_n}=+\infty.</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n^{b_n}=+\infty.</math>
}}========</span>
}}</span>


{{dowod|5.4.||
{{dowod|5.4.||
Linia 468: Linia 468:
zatem  udowodniliśmy, że
zatem  udowodniliśmy, że
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n+b_n)=+\infty.</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} (a_n+b_n)=+\infty.</math>
}}========
}}


{{uwaga|5.5. [Symbole nieoznaczone]||
{{uwaga|5.5. [Symbole nieoznaczone]||
Linia 494: Linia 494:
</math></center>
</math></center>


}}========
}}


{{przyklad|5.6.||
{{przyklad|5.6.||
Linia 500: Linia 500:
Dla każdego z powyższych symboli nieoznaczonych podamy przykłady
Dla każdego z powyższych symboli nieoznaczonych podamy przykłady
ciągów mających granicę, dających w wyniku wykonania wskazanych działań
ciągów mających granicę, dających w wyniku wykonania wskazanych działań
ciągi o różnych granicach <math>g\in\overline{\mathbb{R}}========</math> lub bez granicy.
ciągi o różnych granicach <math>g\in\overline{\mathbb{R}}</math> lub bez granicy.


<center>
<center>
Linia 567: Linia 567:
\end{array}</math></center><br><br>
\end{array}</math></center><br><br>


}}========
}}


==Granice specjalne==
==Granice specjalne==
Linia 582: Linia 582:
\forall 0<|x|<\frac{\pi}{2}:\
\forall 0<|x|<\frac{\pi}{2}:\
\bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg|<x^2.</math>
\bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg|<x^2.</math>
}}========</span>
}}</span>


<div class="thumb tright"><div style="width:375px;">
<div class="thumb tright"><div style="width:375px;">
Linia 703: Linia 703:
x^2
x^2
\quad\textrm{dla}\ 0<|x|<\frac{\pi}{2}.
\quad\textrm{dla}\ 0<|x|<\frac{\pi}{2}.
</math></center>}}========
</math></center>}}


Podamy teraz granice pewnych funkcji specjalnych.
Podamy teraz granice pewnych funkcji specjalnych.
Linia 717: Linia 717:
0      &\quad p<0;
0      &\quad p<0;
\end{array}  
\end{array}  
\right.</math>}}========</span>
\right.</math>}}</span>
'''(2)'''
'''(2)'''
jeśli <math>a>1</math> oraz <math>\displaystyle\alpha\ge 0,</math> to
jeśli <math>a>1</math> oraz <math>\displaystyle\alpha\ge 0,</math> to
<math>\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{n^{\alpha}}========{a^n}=0</math>;
<math>\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{n^{\alpha}}{a^n}=0</math>;


<center>
<center>
Linia 787: Linia 787:
'''(7)'''
'''(7)'''
<math>\displaystyle
<math>\displaystyle
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{\sin\frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}=========1</math>.
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{\sin\frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}=1</math>.


'''(8)'''
'''(8)'''
Linia 824: Linia 824:
wynika, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n^p=0.</math><br>
wynika, że <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n^p=0.</math><br>
'''(Ad (2))'''
'''(Ad (2))'''
Niech <math>\displaystyle c_n=\frac{n^{\alpha}}========{a^n}</math> dla <math>n\in\mathbb{N}.</math>
Niech <math>\displaystyle c_n=\frac{n^{\alpha}}{a^n}</math> dla <math>n\in\mathbb{N}.</math>
Liczymy
Liczymy


<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{c_{n+1}}========{c_n}
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{c_{n+1}}{c_n}
\ =\
\ =\
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{(n+1)^{\alpha}a^n}{a^{n+1}n^{\alpha}}========
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{(n+1)^{\alpha}a^n}{a^{n+1}n^{\alpha}}
\ =\
\ =\
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{\alpha}\cdot\frac{1}{a}
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{\alpha}\cdot\frac{1}{a}
Linia 844: Linia 844:
Policzmy
Policzmy


<center><math>\frac{c_{n+1}}========{c_n}
<center><math>\frac{c_{n+1}}{c_n}
\ =\
\ =\
\frac{|a|}{n+1}
\frac{|a|}{n+1}
Linia 852: Linia 852:


Z (1) wiemy, że ostatni ciąg dąży do <math>0,</math> zatem
Z (1) wiemy, że ostatni ciąg dąży do <math>0,</math> zatem
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{c_{n+1}}========{c_n}=0.</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{c_{n+1}}{c_n}=0.</math>
Korzystając z Twierdzenia [[#twierdzenie_5_3|twierdzenia 5.3.]]
Korzystając z Twierdzenia [[#twierdzenie_5_3|twierdzenia 5.3.]]
wnioskujemy, że
wnioskujemy, że
Linia 871: Linia 871:
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a}
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a}
\ =\
\ =\
\sup_{n\in\mathbb{N}}========\sqrt[n]{a}
\sup_{n\in\mathbb{N}}\sqrt[n]{a}
\ \le\
\ \le\
1
1
Linia 904: Linia 904:
więc z udowodnionej już części dostajemy, że
więc z udowodnionej już części dostajemy, że


<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{\sqrt[n]{a}}========
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{\sqrt[n]{a}}
\ =\
\ =\
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{a}}========
\lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{a}}
\ =\
\ =\
1,
1,
Linia 946: Linia 946:
\sqrt[n]{n}
\sqrt[n]{n}
\ =\
\ =\
\sqrt[n]{N_1}\sqrt[n]{\frac{N_1+1}{N_1}\cdot\frac{N_1+2}{N_1+1}\cdot\ldots\cdot\frac{n}{n-1}}========
\sqrt[n]{N_1}\sqrt[n]{\frac{N_1+1}{N_1}\cdot\frac{N_1+2}{N_1+1}\cdot\ldots\cdot\frac{n}{n-1}}
\ <\
\ <\
\eta\cdot\sqrt[n]{\eta^{n-N_1}}========
\eta\cdot\sqrt[n]{\eta^{n-N_1}}
\ <\
\ <\
\eta^2
\eta^2
Linia 1012: Linia 1012:


<center><math>\forall n\in\mathbb{N}:\
<center><math>\forall n\in\mathbb{N}:\
\bigg|\frac{\sin \frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}========-1\bigg|
\bigg|\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}-1\bigg|
\ <\
\ <\
\frac{1}{n^2}.
\frac{1}{n^2}.
Linia 1022: Linia 1022:
mamy
mamy


<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(\frac{\sin \frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}========-1\bigg)
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}-1\bigg)
\ =\
\ =\
0,
0,
Linia 1029: Linia 1029:
a zatem
a zatem


<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\sin \frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}========
<center><math>\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}
\ =\
\ =\
1,
1,
Linia 1072: Linia 1072:


co należało dowieść.
co należało dowieść.
}}========
}}


==Granica górna i granica dolna==
==Granica górna i granica dolna==
Linia 1094: Linia 1094:
posiadający granicę
posiadający granicę
(właściwą lub niewłaściwą).
(właściwą lub niewłaściwą).
Takie <math>a\in\overline{\mathbb{R}}========</math>, które są granicami jakichś podciągów danego
Takie <math>a\in\overline{\mathbb{R}}</math>, które są granicami jakichś podciągów danego
ciągu
ciągu
będziemy nazywać punktami skupienia wyjściowego ciągu.
będziemy nazywać punktami skupienia wyjściowego ciągu.
Linia 1103: Linia 1103:
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem.<br>
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem.<br>
'''(1)'''
'''(1)'''
Mówimy, że <math>a\in\overline{\mathbb{R}}========</math> jest
Mówimy, że <math>a\in\overline{\mathbb{R}}</math> jest
'''''punktem skupienia''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\},</math>
'''''punktem skupienia''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\},</math>
jeśli istnieje podciąg
jeśli istnieje podciąg
Linia 1115: Linia 1115:
\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ =\
\ =\
\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ \stackrel{df}{=}\  
\ \stackrel{df}{=}\  
\inf S,
\inf S,
Linia 1121: Linia 1121:
</center>
</center>


gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}========</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>
gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>
'''(3)'''
'''(3)'''
'''''Granicą górną''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> nazywamy
'''''Granicą górną''''' ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> nazywamy
Linia 1129: Linia 1129:
\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ =\
\ =\
\mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ \stackrel{df}{=}\  
\ \stackrel{df}{=}\  
\sup S,
\sup S,
Linia 1135: Linia 1135:
</center>
</center>


gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}========</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>}}========
gdzie <math>S\subseteq\overline{\mathbb{R}}</math> jest zbiorem punktów skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>}}


{{przyklad|5.10.||
{{przyklad|5.10.||
Linia 1142: Linia 1142:
<math>\displaystyle\{a_n\},</math> gdzie
<math>\displaystyle\{a_n\},</math> gdzie
<math>\displaystyle a_n=(2+(-1)^n)n\sin\frac{1}{n}.</math>
<math>\displaystyle a_n=(2+(-1)^n)n\sin\frac{1}{n}.</math>
}}========
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Linia 1150: Linia 1150:
</div>
</div>
Ponieważ
Ponieważ
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n\sin\frac{1}{n}=\frac{\sin\frac{1}{n}}========{\frac{1}{n}}=========1</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} n\sin\frac{1}{n}=\frac{\sin\frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}=1</math>
(patrz [[#twierdzenie_5_8|twierdzenie 5.8.]] (7)),
(patrz [[#twierdzenie_5_8|twierdzenie 5.8.]] (7)),
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n}=3</math> oraz <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n+1}=1,</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n}=3</math> oraz <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_{2n+1}=1,</math>
Linia 1158: Linia 1158:


<center>
<center>
<math>\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
<math>\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ =\
\ =\
1,
1,
\qquad
\qquad
\mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ =\
\ =\
3.
3.
Linia 1183: Linia 1183:
jest ciągiem liczbowym,
jest ciągiem liczbowym,
to
to
<math>\displaystyle\{a_n\}</math> ma granicę <math>g\in\overline{\mathbb{R}}========</math>
<math>\displaystyle\{a_n\}</math> ma granicę <math>g\in\overline{\mathbb{R}}</math>
wtedy i tylko wtedy, gdy
wtedy i tylko wtedy, gdy
<math>\displaystyle\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g.</math>
<math>\displaystyle\liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g.</math>
}}========
}}


{{dowod|5.11.||
{{dowod|5.11.||
Linia 1192: Linia 1192:
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem liczbowym.<br>
Niech <math>\displaystyle\{a_n\}\subseteq\mathbb{R}</math> będzie ciągiem liczbowym.<br>
"<math>\displaystyle\Longrightarrow</math>":<br>
"<math>\displaystyle\Longrightarrow</math>":<br>
Jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}}========,</math> to dla dowolnego podciągu
Jeśli <math>\displaystyle\lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}},</math> to dla dowolnego podciągu
<math>\displaystyle\big\{a_{n_k}\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> także
<math>\displaystyle\big\{a_{n_k}\big\}</math> ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}</math> także
<math>\displaystyle\lim\limits_{k\rightarrow +\infty} a_{n_k}=g</math>
<math>\displaystyle\lim\limits_{k\rightarrow +\infty} a_{n_k}=g</math>
Linia 1199: Linia 1199:
oraz
oraz


<center><math>\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
<center><math>\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ =\
\ =\
\mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n
\ =\
\ =\
g,
g,
Linia 1209: Linia 1209:
"<math>\displaystyle\Longleftarrow</math>":<br>
"<math>\displaystyle\Longleftarrow</math>":<br>
Załóżmy teraz, że
Załóżmy teraz, że
<math>\displaystyle\mathop{\underline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\mathop{\overline{\lim}}========\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}}========.</math>
<math>\displaystyle\mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=\mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n=g\in\overline{\mathbb{R}}.</math>
Oznacza to w szczególności, że <math>g</math> jest jedynym punktem
Oznacza to w szczególności, że <math>g</math> jest jedynym punktem
skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>
skupienia ciągu <math>\displaystyle\{a_n\}.</math><br>
Linia 1247: Linia 1247:
Dowód w tych dwóch przypadkach jest podobny do dowodu
Dowód w tych dwóch przypadkach jest podobny do dowodu
przypadku <math>1^o</math> i pozostawiamy go jako ćwiczenie.
przypadku <math>1^o</math> i pozostawiamy go jako ćwiczenie.
}}========
}}

Wersja z 13:13, 29 sie 2006

Obliczanie granice

Wykład ten jest kontynuacją poprzedniego wykładu dotyczącego ciągów o wyrazach rzeczywistych. Wykład rozpoczynamy od definicji liczby e jako granicy pewnego ciągu. Podajemy twierdzenia o arytmetyce granic niewłaściwych i liczymy pewne granice specjalne. Wprowadzamy pojęcia granicy dolnej i granicy górnej ciągu.

Liczba e

Zajmiemy się teraz pewnym przykładem ciągu zbieżnego, którego granica odgrywa ważną rolę w matematyce.

Twierdzenie 5.1. [Liczba e, symbol 1]

(1) Ciąg {en} o wyrazach en=(1+1n)n jest zbieżny.
Jego granicę oznaczamy przez e, przy czym

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e \ \approx\ 2,718281828458563411277850606202642376785584483618617451918618203\ldots. }

(2) Jeśli {an} jest ciągiem o wyrazach dodatnich takim, że limn+an=+, to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{a_n}\bigg)^{a_n} \ =\ e. }

W dowodzie powyższego twierdzenia wykorzystamy następujący lemat którego dowód indukcyjny zostawiamy jako proste ćwiczenie.

Lemat 5.2.

Dla każdego n3, mamy n!>2n1.

Dowód 5.2.

(Ad (1))
Krok 1. Pokażemy, że ciąg {en} jest rosnący. W tym celu dla dowolnego n obliczymy iloraz:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{e_{n+1}}{e_n} \ =\ \frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n} \ =\ \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg) \frac{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}}{\displaystyle\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{n+1}} }

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \ =\ \frac{n+1}{n}\bigg[\frac{n(n+2)}{(n+1)^2}\bigg]^{n+1} \ =\ \frac{n+1}{n}\bigg[1-\frac{1}{(n+1)^2}\bigg]^{n+1}. }

Jakob Bernoulli (1654-1705)
Zobacz biografię
Stosując nierówność Bernoullego

(patrz uwaga 2.16.) z r=n+12 oraz x=1(n+1)2>1, dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{e_{n+1}}{e_n} \ >\ \frac{n+1}{n} \bigg(1-\frac{n+1}{(n+1)^2}\bigg) \ =\ \frac{n+1}{n} \bigg(1-\frac{1}{n+1}\bigg) \ =\ \frac{n+1}{n}\cdot\frac{n}{n+1} \ =\ 1. }

Pokazaliśmy zatem, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{e_{n+1}}{e_n} \ >\ 1 \qquad\forall\ n\ge 1, }

czyli ciąg {en} jest rosnący.

Krok 2. Pokażemy, że ciąg {en} jest ograniczony. Ponieważ jest to ciąg liczb dodatnich, więc wystarczy pokazać, że jest on ograniczony z góry. Korzystając ze wzoru dwumianowego Newtona (patrz twierdzenie 1.40.), mamy

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\begin{array}”): {\displaystyle \begin{array} {lll} \displaystyle e_n & = & \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n \ =\ \binom{n}{0} +\binom{n}{1}\frac{1}{n} +\binom{n}{2}\frac{1}{n^2} +\binom{n}{3}\frac{1}{n^3} +\ldots +\binom{n}{n-1}\frac{1}{n^{n-1}} +\binom{n}{n} \frac{1}{n^n}\\ & = & 1 +1 +\frac{1}{2!}\frac{n(n-1)}{n^2} +\frac{1}{3!}\frac{n(n-1)(n-2)}{n^3} +\ldots +\frac{1}{(n-1)!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 2}{n^{n-1}}\\ & & +\ \frac{1}{n!}\frac{n(n-1)(n-2)\cdot\ldots\cdot 1}{n^n}\\ & = & 1 +1 +\frac{1}{2!}\bigg(1-\frac{1}{n}\bigg) +\frac{1}{3!}\bigg(1-\frac{1}{n}\bigg)\bigg(1-\frac{2}{n}\bigg) +\ldots +\frac{1}{(n-1)!}\bigg(1-\frac{1}{n}\bigg)\cdot\ldots\cdot\bigg(1-\frac{n-2}{n}\bigg)\\ && +\ \frac{1}{n!}\bigg(1-\frac{1}{n}\bigg)\cdot\ldots\cdot\bigg(1-\frac{n-1}{n}\bigg)\\ & < & 1+1+\frac{1}{2!}+\frac{1}{3!}+\ldots+\frac{1}{(n-1)!}+\frac{1}{n!}. \end{array}}

Korzystając z Lematu lematu 5.2., mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e_n \ <\ 1+1+\frac{1}{2^1}+\frac{1}{2^2}+\ldots+\frac{1}{2^{n-1}}. }

Korzystając ze wzoru na sumę skończonego ciągu geometrycznego (patrz przyklad 1.12.), dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle e_n \ <\ 1+\frac{1-\frac{1}{2^n}}{1-\frac{1}{2}} \ <\ 1+\frac{1}{1-\frac{1}{2}} \ =\ 3. }

Pokazaliśmy zatem, że

n: |en|<3,

czyli, że ciąg {en} jest ograniczony.
Krok 3. Ponieważ ciąg {en} jest rosnący i ograniczony, więc korzystając z twiedzenia 4.15. wnioskujemy, że jest on zbieżny.

(Ad (2)) (Dowód nadobowiązkowy)

Niech xn=(1+1n)n+1 oraz yn=(1+1n+1)n. Zauważmy, że

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\begin{array}”): {\displaystyle \begin{array}{lll} \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} x_n & = & \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{n+1} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^n\cdot\bigg(1+\frac{1}{n}\bigg) \ =\ e\cdot 1 \ =\ e,\\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} y_n & = & \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^n \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{n+1}\cdot\bigg(1+\frac{1}{n+1}\bigg)^{-1} \ =\ e\cdot 1 \ =\ e. \end{array}}

Niech {an} będzie dowolnym ciągiem o wyrazach dodatnich takim, że limn+an=+. W celu udowodnienia naszego twierdzenia skorzystamy z twierdzenia 3.25.(5). W tym celu weźmy dowolny podciąg {ank} ciągu {an}.

Wybierzmy z kolei podciąg {ankl} ciągu {ank}, który jest monotonicznie rosnący do + oraz taki, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall l\in\mathbb{N}:\ l \ <\ a_{n_{k_l}} \quad\} oraz Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \quad a_{n_{k_l}}+1 \ \le\ a_{n_{k_{l+1}}} }

Dla każdego l wyraz ankl jest zawarty w pewnym przedziale [Nl,Nl+1) o końcach naturalnych (przy czym ciąg {Nl}l jest silnie rosnący). Korzystając z monotoniczności funkcji potęgowej oraz funkcji wykładniczej (o podstawie większej od 1), mamy

(1+1Nl+1)Nl(1+1ankl)Nl(1+1ankl)ankl(1+1ankl)Nl+1(1+1Nl)Nl+1ee

gdzie zbieżności ciągów {(1+1Nl+1)Nl} i {(1+1Nl)Nl+1} do liczby e wynikają z faktów, iż są to podciągi ciągów {xn}
i {yn} mających granicę e. Zatem korzystając z twierdzenia o trzech ciągach (twierdzenia 4.11.) wnioskujemy, że liml+(1+1ankl)ankl=e.

Ponieważ wystartowaliśmy od dowolnego podciągu {ank} ciągu {an}, zatem korzystając z twierdzenia 3.25.(5). dostajemy, że limn+(1+1an)an=e.

Kolejne twierdzenie będzie przydatne przy wyznaczaniu pewnych granic ciągów. Jego dowód jak i zastosowania pozostawione są na ćwiczenia (patrz zadanie 5.6.).

Twierdzenie 5.3.

Jeśli {an} jest ciągiem liczbowym o wyrazach dodatnich (to znaczy n: an>0), to
(1) jeśli limn+an+1an=a<1, to limn+an=0;
(2) jeśli limn+an+1an=a>1, to limn+an=+.

Arytmetyka granic niewłaściwych

Analogicznie do twierdzeń o "arytmetyce" granic (twierdzenie 4.9.), można sformułować cały szereg twierdzeń dotyczący "arytmetyki" granic niewłaściwych. Poniższe twierdzenie zbiera informacje dotyczące granicy sumy, różnicy, iloczynu i ilorazu ciągów, gdy przynajmniej jeden z ciągów ma granicę niewłaściwą. Podamy dowód jednego z poniższych punktów. Pozostałe dowody można zrobić analogicznie.

Twierdzenie 5.4. [O "arytmetyce" granic niewłaściwych]

(1) a+=+, dla <a+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=+, gdzie <a+, to limn+(an+bn)=+.

(2) a= dla a<+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=+, gdzie a<+, to limn+(anbn)=.

(3) a(±)=± dla 0<a+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=±, gdzie 0<a+, to limn+(anbn)=±.

(4) a(±)= dla a<0, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=±, gdzie a<0, to limn+(anbn)=.

(5) a±=0 dla a, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=± oraz bn0 dla n, to limn+anbn=0.

(6a) a0+=+ dla 0<a+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=0, gdzie 0<a+ oraz bn>0 dla n, to limn+anbn=+.

(6b) a0= dla 0<a+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=0, gdzie 0<a+ oraz bn<0 dla n, to limn+anbn=.

(7a) a0+= dla a<0, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=0, gdzie a<0 oraz bn>0 dla n, to limn+anbn=.

(7a) a0=+ dla a<0, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=0, gdzie a<0 oraz bn<0 dla n, to limn+anbn=+.

(8a) a+=0 dla 0+a<1, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=+, gdzie 0a<1 oraz an>0 dla n, to limn+anbn=0.

(8b) a=+ dla 0+a<1, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=, gdzie 0a<1 oraz an>0 dla n, to limn+anbn=+.

(9a) a=0 dla 1<a+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=, gdzie 1<a+, to limn+anbn=0.

(9b) a+=+ dla 1<a+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=a i limn+bn=+, gdzie 1<a+, to limn+anbn=+.

(10) b=0 dla b<0, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=+ i limn+bn=b, gdzie b<0, to limn+anbn=0.

(11) b=+ dla 0<b+, to znaczy
jeśli {an} i {bn} są ciągami liczbowymi takimi, że limn+an=+ i limn+bn=b, gdzie 0<b+, to limn+anbn=+.

Dowód 5.4.

(Ad (1)) Załóżmy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} a_n \ =\ a,\quad \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} b_n \ =\ b,\quad -\infty<a\le +\infty. }

Ustalmy dowolne M. Ponieważ limn+an=a (gdzie <a+), więc ciąg {an} jest ograniczony od dołu, to znaczy

M n: anM.

Ponieważ limn+bn=+, więc

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:\ b_n\ge M-\overline{M}. }

Zatem dla dowolnego nN, mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle a_n+b_n \ \ge\ \overline{M}+(M-\overline{M}) \ =\ M. }

Ponieważ M było wybrane dowolnie, więc pokazaliśmy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall M\in\mathbb{R}\ \exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:\ a_n+b_n\ge M, }

zatem udowodniliśmy, że limn+(an+bn)=+.

Uwaga 5.5. [Symbole nieoznaczone]

Dla pewnych działań na ciągach nie można z góry przewidzieć jaka jest granica "wynikowa" mimo, że znane są granice poszczególnych ciągów. Dla przykładu rozważmy dwa ciągi {an} i {bn} rozbieżne do + i zbadajmy ich różnicę {anbn}. Okazuje się, że w zależności od konkretnych ciągów {an} i {bn}, ich różnica może mieć granicę właściwą lub niewłaściwą lub nie mieć granicy. Mówimy wówczas, że jest symbolem nieoznaczonym. Oznacza to w szczególności, że dla takiego symbolu nie możemy sformułować twierdzenia analogicznego do twierdzenia 5.4..
Mamy siedem takich symboli nieoznaczonych:

,0,00,,1,0,00.

Przykład 5.6.

Dla każdego z powyższych symboli nieoznaczonych podamy przykłady ciągów mających granicę, dających w wyniku wykonania wskazanych działań ciągi o różnych granicach g lub bez granicy.

limn+an=limn+bn=an=n2bn=n2limn+(anbn)=0an=n2bn=nlimn+(anbn)=+an=nbn=n2limn+(anbn)=an=nbn=(na)limn+(anbn)=a(gdziea)an=n+(1)nbn=n{anbn}niemagranicy



limn+an=0limn+bn= 0an=1nbn=n2limn+(anbn)=an=1nbn=n2limn+(anbn)=+an=anbn=nlimn+(anbn)=a(gdziea)an=(1)nnbn=n{anbn}niemagranicy


limn+an=0limn+bn=000an=1nbn=1n2limn+anbn=an=1nbn=1n2limn+anbn=+an=anbn=1nlimn+anbn=a(gdziea)an=(1)nnbn=1n{anbn}niemagranicy


limn+an=limn+bn=an=n2bn=nlimn+anbn=+an=anbn=nlimn+anbn=a(gdziea)an=n+(1)nn2bn=n{anbn}niemagranicy


limn+an=1limn+bn=1an=1+1nbn=n2limn+anbn=+an=1bn=nlimn+anbn=1an=1+1nbn=nlimn+anbn=ean=1+1nbn=nlnalimn+anbn=a(gdziea>0)


limn+an=limn+bn=00an=2n2bn=1nlimn+anbn=+an=anbn=1nlimn+anbn=a(gdziea>1)


limn+an=0limn+bn=000an=1nbn=1nlimn+anbn=1an=0bn=1nlimn+anbn=0an=anbn=1nlimn+anbn=a(gdziea(0,1))


Granice specjalne

W następnym lemacie podamy pewne nierówności liczbowe przydatne w następnym twierdzeniu.

Lemat 5.7.

Zachodzą następujące nierówności liczbowe:
(1) x0: sinxx
(2) Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall 0<|x|<\frac{\pi}{2}:\ \bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg|<x^2.}

<flash>file=AM1.M05.W.R02.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R02

Dowód 5.7.

(Dowód nadobowiązkowy) (Ad (1)) Wobec rysunku znajdującego się obok mamy następujące nierówności między polami:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle P_{\triangle OAB} \ <\ P_{\vartriangleleft OAB} \ <\ P_{\triangle OAC}, }

gdzie:
POAB oznacza pole trójkąta OAB,
POAB oznacza pole wycinka koła OAB,
POAC oznacza pole trójkąta OAC.

Podstawiając wzory na poszczególne pola dostajemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{1\cdot \sin x}{2} \ <\ \frac{x}{2\pi}\cdot\pi \ <\ \frac{1\cdot\mathrm{tg}\, x}{2}. }

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \sin x \ <\ x \ <\ \mathrm{tg}\, x \quad\textrm{dla}\ 0<x<\frac{\pi}{2}. }

Zatem dla x(0,π2) nierówność (1) jest udowodniona. Zauważmy, że dla x=0 zachodzi równość, natomiast dla x>1 nierówność jest oczywista, gdyż sinx1<x. Zatem pokazaliśmy nierówność (1) dla dowolnego x0.
(Ad (2)) Powróćmy raz jeszcze do wyprowadzonych w pierwszej części nierówności

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \sin x \ <\ x \ <\ \mathrm{tg}\, x \quad\textrm{dla}\ 0<x<\frac{\pi}{2}. }

Pierwsza z powyższych nierówności implikuje, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 0 \ \le\ 1-\frac{\sin x}{x}. }

Druga z powyższych nierówności implikuje, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle x\cos x \ \le\ \frac{\sin x}{\cos x}\cos x }


xcosxsinx


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 1-\frac{\sin x}{x} \ \le\ 1-\cos x. }

Zatem łącząc dwie otrzymane nierówności dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 0 \ \le\ 1-\frac{\sin x}{x} \ \le\ 1-\cos x, }

przy czym

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 1-\cos x \ =\ 2\sin^2\frac{x}{2} \ <\ 2\bigg(\frac{x}{2}\bigg)^2 \ <\ x^2 }

(gdzie wykorzystaliśmy udowodnioną już nierówność sinx<x). Zatem ostatecznie

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 0 \ \le\ 1-\frac{\sin x}{x} \ <\ x^2, }

skąd dostajemy dowodzoną nierówność

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \bigg|\frac{\sin x}{x}-1\bigg| \ <\ x^2 \quad\textrm{dla}\ 0<|x|<\frac{\pi}{2}. }

Podamy teraz granice pewnych funkcji specjalnych. Znajomość tych granic będzie przydatna do rozwiązywania zadań.

Twierdzenie 5.8. [Granice specjalne]

(1)

limn+np={+p>0,1p=0,0p<0;

(2) jeśli a>1 oraz α0, to limn+nαan=0;

<flash>file=AM1.M05.W.R02.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R02

<flash>file=AM1.M05.W.R03.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R03

(3) jeśli a>0, to limn+ann!=0;

(4) jeśli a>0, to limn+an=1;

<flash>file=AM1.M05.W.R04.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R04

<flash>file=AM1.M05.W.R05.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R05

(5) limn+nn=1;

(6) jeśli a>0, to limn+an={nie istniejea1,0|a|<1,1a=1,+a>1.

<flash>file=AM1.M05.W.R06.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R06

<flash>file=AM1.M05.W.R07.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R07

(7) limn+sin1n1n=1.

(8)

limn+sinxnxn=1, gdzie {xn}{0} jest dowolnym ciągiem takim, że limn+xn=0.

<flash>file=AM1.M05.W.R08.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R08

<flash>file=AM1.M05.W.R09.swf|width=375|height=375</flash>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R09


Dowód 5.8.

(Dowód nadobowiązkowy)

(Ad (1)) Gdy p>0, to mamy do czynienia z symbolem p (z p>0). Z twierdzenia 5.4. (11) wynika, że limn+np=+.

Gdy p=0, to ciąg jest stały limn+n0=limn+1=1.

Gdy p<0, to mamy do czynienia z symbolem p (z p<0). Z twierdzenia 5.4. (10) wynika, że limn+np=0.
(Ad (2)) Niech cn=nαan dla n. Liczymy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{c_{n+1}}{c_n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{(n+1)^{\alpha}a^n}{a^{n+1}n^{\alpha}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg)^{\alpha}\cdot\frac{1}{a} \ =\ \frac{1}{a}. }

Ponieważ a>1, więc 1a<1. Korzystając z twierdzenia 5.3. wnioskujemy, że limn+cn=0.
(Ad (3)) Na początku policzmy granicę ciągu {cn}, gdzie cn=|ann!| (gdzie a). Policzmy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{c_{n+1}}{c_n} \ =\ \frac{|a|}{n+1} \ =\ |a|\cdot\frac{1}{n+1}. }

Z (1) wiemy, że ostatni ciąg dąży do 0, zatem limn+cn+1cn=0. Korzystając z Twierdzenia twierdzenia 5.3. wnioskujemy, że limn+cn=0. Z kolei korzystając z twierdzenia 4.9. (7) wnioskujemy, że limn+ann!=0.
(Ad (4)) Przypadek 1o. Gdy 0<a1.

Wówczas {an} jest ciągiem niemalejącym i ograniczonym, zatem zbieżnym (z twierdzenia 4.15.) oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle g \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \sqrt[n]{a} \ =\ \sup_{n\in\mathbb{N}}\sqrt[n]{a} \ \le\ 1 }

(patrz twierdzenie 4.14.). Zatem ang, a więc

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\in\mathbb{N}:\ a\le g^n. }

Pokażemy, że g=1. Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że g<1. Wówczas przechodząc do granicy w powyższej nierówności dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle a \ \le\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} g^n \ =\ 0, }

sprzeczność z założeniem, że a>0. Zatem g=1 i limn+an=1.
Przypadek 1o. Gdy a>1.

Wówczas 0<1a<1, więc z udowodnionej już części dostajemy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{1}{\sqrt[n]{a}} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\sqrt[n]{\frac{1}{a}} \ =\ 1, }

skąd wynika, że limn+an=1.

(Ad (5)) Ustalmy dowolny ε>0. Oznaczmy η =df 1+ε>1. Ponieważ

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty}\frac{n+1}{n} \ =\ \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(1+\frac{1}{n}\bigg) \ =\ 1, }

zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \exists N_1\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N_1:\ \frac{n+1}{n}<\eta. }

Korzystając z (4), wiemy, że limn+N1n=1, zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \exists N_2\in\mathbb{N}\ \forall N\ge N_2:\ \sqrt[n]{N_1}<\eta. }

Niech N =df max{N1,N2}. Wówczas dla dowolnego nN, mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 1 \ \le\ \sqrt[n]{n} \ =\ \sqrt[n]{N_1}\sqrt[n]{\frac{N_1+1}{N_1}\cdot\frac{N_1+2}{N_1+1}\cdot\ldots\cdot\frac{n}{n-1}} \ <\ \eta\cdot\sqrt[n]{\eta^{n-N_1}} \ <\ \eta^2 \ =\ 1+\varepsilon, }

czyli

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\ge N:\ |\sqrt[n]{n}-1| \ <\ \varepsilon. }

Ponieważ ε>0 było dowolne, więc pokazaliśmy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall\varepsilon>0\ \exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:\ |\sqrt[n]{n}-1| \ <\ \varepsilon, }

zatem limn+nn=1.
(Ad (6)) Gdy |a|<1, to mamy znany nam ciąg geometryczny zbieżny do zera (patrz przykład 3.22.).

Gdy a=1, to ciąg {1n} jest ciągiem stałym, którego wszystkie wartości wynoszą 1, zatem limn+an=1.

Gdy a>1, to dla dowolnej liczby M>0, ustalając N>logaM, dla każdego nN, mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle a^n \ \ge\ a^N \ \ge\ a^{\log_aM} \ =\ M, }

zatem pokazaliśmy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall M>0\ \exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:\ a^n\ge M, }

co oznacza, że limn+an=+.

Gdy a1, to zauważmy, że a2k1 oraz a2k11 (dla dowolnego k). Zatem ciąg {an} nie ma granicy (ani właściwej ani niewłaściwej).
(Ad (7)) Wykorzystamy tu lemat 5.7. Podstawiając x=1n w nierówności z lematu, mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\in\mathbb{N}:\ \bigg|\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}-1\bigg| \ <\ \frac{1}{n^2}. }

Ponieważ limn+1n2=0, więc korzystając z twierdzenia o dwóch ciągach mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(\frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}}-1\bigg) \ =\ 0, }

a zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\sin \frac{1}{n}}{\frac{1}{n}} \ =\ 1, }

co należało dowieść.
(Ad (8)) Ponieważ limn+xn=0, więc od pewnego miejsca wyrazy ciągu {xn} są w przedziale Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \bigg(\-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg),} to znaczy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \exists N\in\mathbb{N}:\ x_n\in \bigg(\-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg)\setminus\{0\}. }

Z lematu 5.7, wnioskujemy zatem, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall n\ge N:\ \bigg|\frac{\sin x_n}{x_n}-1\bigg| \ <\ x_n^2. }

Ponieważ mamy limn+xn2=0, więc korzystając z twierdzenia o dwóch ciągach mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \bigg(\frac{\sin x_n}{x_n}-1\bigg) \ =\ 0, }

a zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \lim\limits_{n\rightarrow +\infty} \frac{\sin x_n}{x_n} \ =\ 1, }

co należało dowieść.

Granica górna i granica dolna

<flashwrap>file=AM1.M05.W.R10.swf|size=small</flashwrap>

<div.thumbcaption>AM1.M05.W.R10

Jak już wiemy nie wszystkie ciągi mają granicę. Na przykład ciągi an=(1)n i bn=(1)nn nie mają granic nawet niewłaściwych. Zauważmy jednak, że z tych ciągów można wybrać podciągi, które mają granice (właściwe lub niewłaściwe) (na przykład {a2n} i {b2n}).

Co więcej, z poprzedniego wykładu (patrz wniosek 4.18.) wiemy, że z każdego ciągu liczbowego można wybrać podciąg posiadający granicę (właściwą lub niewłaściwą). Takie a, które są granicami jakichś podciągów danego ciągu będziemy nazywać punktami skupienia wyjściowego ciągu.

Postawmy następującą definicję. Definicja 5.9.

Niech {an} będzie ciągiem.
(1) Mówimy, że a jest punktem skupienia ciągu {an}, jeśli istnieje podciąg {ank} taki, że limk+ank=a.
(2) Granicą dolną ciągu {an} nazywamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \liminf\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ \mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ \stackrel{df}{=}\ \inf S, }

gdzie S jest zbiorem punktów skupienia ciągu {an}.
(3) Granicą górną ciągu {an} nazywamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \limsup\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ \mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ \stackrel{df}{=}\ \sup S, }

gdzie S jest zbiorem punktów skupienia ciągu {an}.

Przykład 5.10.

Obliczyć granicę dolną i górną dla ciągu {an}, gdzie an=(2+(1)n)nsin1n.

Rozwiązanie

Ponieważ limn+nsin1n=sin1n1n=1 (patrz twierdzenie 5.8. (7)), limn+a2n=3 oraz limn+a2n+1=1, zatem jedynymi punktami skupienia ciągu {an} są liczby 1 i 3. Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ 1, \qquad \mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ 3. }

Dla ciągów zbieżnych zarówno granica górna jak i granica dolna są równe granicy. Okazuje się, że jest również na odwrót, to znaczy jeśli policzymy granicę dolną i granicę górną i okaże się, że są sobie równe, to ten ciąg jest zbieżny. Dokładniej zachodzi następujące twierdzenie.

Twierdzenie 5.11.

Jeśli {an} jest ciągiem liczbowym, to {an} ma granicę g wtedy i tylko wtedy, gdy lim infn+an=lim supn+an=g.

Dowód 5.11.

(Dowód nadobowiązkowy)
Niech {an} będzie ciągiem liczbowym.
"":
Jeśli limn+an=g, to dla dowolnego podciągu {ank} ciągu {an} także limk+ank=g (patrz twierdzenie 3.25.). Zatem jedynym punktem skupienia ciągu {an} jest g oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathop{\underline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ \mathop{\overline{\lim}}\limits_{n\rightarrow+\infty} a_n \ =\ g, }

co należało pokazać.
"":
Załóżmy teraz, że lim_n+an=limn+an=g. Oznacza to w szczególności, że g jest jedynym punktem skupienia ciągu {an}.
Przypadek 1o. Załóżmy, że g.
Należy pokazać, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \forall\varepsilon>0\ \exists N\in\mathbb{N}\ \forall n\ge N:\ a_n\in (g-\varepsilon,g+\varepsilon). }

Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że

ε>0 N nN: an∉(gε,g+ε).

Możemy wówczas skonstruować podciąg {ank} ciągu {an}, którego elementy nie leżą w przedziale (gε,g+ε), w następujący sposób:

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned \exists n_1\ge 1 & & a_{n_1}\not\in (g-\varepsilon,g+\varepsilon),\\ \exists n_2> n_1 & & a_{n_2}\not\in (g-\varepsilon,g+\varepsilon),\\ \exists n_3> n_2 & & a_{n_3}\not\in (g-\varepsilon,g+\varepsilon),\\ \ldots && \endaligned}

Z Wniosku wniosek 4.18. wiemy, że z tego ciągu można wybrać podciąg mający granicę g (właściwą lub niewłaściwą). Oczywiście g∉(gε,g+ε) (dlaczego?) czyli gg. Zatem otrzymaliśmy sprzeczność z faktem, że g jest jedynym punktem skupienia ciągu {an}.

Przypadek 2o i 3o. Załóżmy, że g=+ lub g=.
Dowód w tych dwóch przypadkach jest podobny do dowodu przypadku 1o i pozostawiamy go jako ćwiczenie.