Zpo-4-wyk-Slajd45

Instability

Rozróżnienie pomiędzy zależnościami przychodzącymi (afferent) i wychodzącymi (efferent) pozwoliło Martinowi na dalsze rozważania dotyczące zależności i zobowiązań klas. Wprowadził on pojęcie niestabilności klasy, czyli względnej podatności na zmiany. Metryka ta jest zdefiniowana jako stosunek zależności wychodzących do wszystkich zależności klasy, i przyjmuje wartości od 0 do 1.

Martin na podstawie tej metryki wskazał dwa rodzaje komponentów:

• posiadające wiele wychodzących i niewiele wchodzących zależności (a więc wartość I w ich przypadku jest bliska 1), które są niestabilne z uwagi na możliwość zmian w tych pakietach;
• posiadające więcej zależności przychodzących od wychodzących (a więc I jest bliska 0), które są trudniejsze do zmodyfikowania, ponieważ ponoszą dużą odpowiedzialność wobec klas od nich zależnych.

W zależności od rodzaju komponentu, optymalne wartości metryki I powinny wynosić od 0 do 0.3 albo od 0.7 do 1.0. Oznacza to, że dobry projekt obejmuje komponenty bardzo stabilne albo bardzo niestabilne, natomiast należy unikać komponentów o pośredniej stabilności.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>