Zpo-4-wyk-Slajd29
Zestaw metryk CK
Drugim, choć historycznie pierwszym zestawem metryk obiektowych, był zdefinowany przez Chidambera i Kemerera w 1991 zestaw sześciu metryk obiektowych badających nie – jak w przypadku zestawu MOOD – stopień użycia poszczególnych mechanizmów obiektowych, ale efekt ich zastosowania. Celem stawianym przy ich projektowaniu był pomiar złożoności projektu systemu i jej wpływ na zewnętrzne atrybuty jakościowe produktu – pielęgnowalność, powtórne użycie etc. Nie są jednak dobrymi predyktorami czasu ani pracochłonności, ponadto wymagają znajomości kodu źródłowego programu. Ich wartości mogą być zatem ustalone dopiero w fazie projektowania, a nie planowania, dlatego ich użyteczność z punktu widzenia kierownika projektu jest znacznie mniejsza niż w przypadku MOOD.
Inny jest także obiekt pomiaru: nie jest nim cały system, a pojedyncze klasy (większość metryk z zestawu CK dotyczy właśnie pojedynczych klas) i relacje pomiędzy nimi, co oznacza, że dostarczana przez metryki informacja jest skierowana w większym stopni do projektantów i programistów, a w mniejszym do kierowników projektów.
Wartości każdej z tych metryk obrazują bezwzględną wielkość badanego elementu kodu, co także stanowi różnicę w porównaniu do zestawu MOOD.
