Zio-6a-wyk-Slajd27
Proces bazowy
Jak już wspomniałem, w PSP zakłada się, że wymagania są już gotowe (np. spisane przez analityka) lub też na tyle proste, że programista sam może je sformułować na podstawie opisu problemu.
Na tej podstawie programista planuje swoją pracę, opracowuje projekt i pisze kod. Po zakończeniu kodowania przechodzi do kompilacji. W trakcie kompilacji mogą się ujawnić różne błędy składniowe, które programista musi usunąć. Kompilacja kończy się po pierwszej udanej kompilacji. Potem następuje testowanie. Obejmuje ono również usuwanie błędów wykrytych w trakcie testowania. Ostatnią fazą jest tzw. postmortem . W trakcie tej fazy następuje podsumowanie doświadczeń zebranych w trakcie pracy nad oprogramowaniem.
Dla każdej fazy Watts Humphrey opracował skrypt opisujący potrzebne dane wejściowe, procedurę zgodnie z którą należy tę fazę wykonać oraz dane wyjściowe, będące wynikiem tej fazy.
Dane charakteryzujące przebieg każdej fazy umieszcza się w tzw. rejestrach, których szablony również zostały opracowane przez Wattsa Humphrey’ego. Są to głównie rejestry czasu i rejestry defektów. Za chwilę nieco dokładniej o nich powiem.
W fazie postmortem dane zawarte w rejestrach zostają przeanalizowane i przedstawione w formie Raportu podsumowania . Raport ten jest odpowiednikiem Raportu doświadczenia w PRINCE2 (Lessons Learned Report ).
