Zio-09-wyk-Slajd22

Standard ISO 9126(8)

Ostatnie dwie charakterystyki należą do grupy cech oceny wewnętrznej (producenta). Atrybuty łatwości konserwacji pomagają odpowiedzieć na pytanie, na ile łatwe jest wprowadzanie zmian do analizowanego oprogramowania. Atrybuty tej charakterystyki, które wyróżnia standard ISO/IEC 9126-1:2001 są następujące:

• Łatwość analizy, czyli nakład pracy konieczny do identyfikacji niedoskonałości (np. niewygodnego w użyciu interfejsu użytkownika), przyczyn defektów (np. niepoprawnego algorytmu obliczania składki podatku) lub wskazania tych części oprogramowania, które powinny zostać poddane modyfikacji (np. fragmentu aplikacji internetowej podatnego na potencjalny atak SQL Injection).
• Łatwość wprowadzania zmian, rozumiana, jako nakład pracy konieczny do implementacji zmiany (np. dodania nowego algorytmu kompresji plików muzycznych), usunięcia zidentyfikowanego błędu (np. zawieszania się programu odtwarzającego pliki video w przypadku korzystania z dwuwarstwowych płyt DVD) lub dostosowania aplikacji do nowego środowiska (np. przeglądarki Mozilla Firefox lub Opera)
• Stabilność, definiująca poziom ryzyka związanego z nieoczekiwanymi konsekwencjami wprowadzanych do aplikacji zmian. Stabilne oprogramowanie powinno zapewniać, że dodanie nowej funkcji lub zmodyfikowanie istniejących możliwości aplikacji nie zaburzy poprawności działania pozostałych elementów programu.
• Łatwość testowania, czyli nakład pracy potrzebny do weryfikacji poprawności działania aplikacji po wprowadzeniu do niej modyfikacji. Warto zwrócić uwagę, że twórcy standardu skupiając się de facto na testach regresyjnych (bo to z tym właśnie typem testów mamy do czynienia w przypadku wprowadzania zmian do istniejącego oprogramowania) dotknęli istotnych dla jakości systemu kwestii takich, jak architektura, czy jakość kodu oprogramowania, przekładających się w bezpośredni sposób na łatwość testowania programu.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>