Zio-09-wyk-Slajd2
Plan wykładów
Poznając tajniki Systemów Zarządzania Jakością, metodyk zarządzania przedsięwzięciami zapoznali się Państwo z definiowaniem formalnych ram, w których tworzone są systemy informatyczne. Wskazując na najważniejsze elementy sukcesu przedsięwzięcia informatycznego zwykle wskazuje się na skuteczną i wydajną organizację organizacji programistycznej (system zarządzania jakością), odpowiednią organizację przedsięwzięcia (metodyka projektowa), czy też istotny wpływ współpracy w zespołach programistycznych (tzw. aspekty miękkie).
Zastanówmy się jednak przez chwilę co, w powszechnym rozumieniu oznacza „udanym oprogramowanie”. Czy myślą Państwo o jakichś szczególnych cechach oprogramowania? W pierwszej kolejności na myśl nasuwają się Państwu z pewnością konkretne funkcje, takie jak „edycja tekstu” w przypadku edytora, podkreślanie składni języka programowania w przypadku narzędzia służącego do rozwoju oprogramowania, czy „możliwość odczytania konkretnego formatu dźwięku lub obrazu” przez program multimedialny.
Jednak w tym toku myślenia uciekają często dwa aspekty istotne dla sukcesu oprogramowania. Po pierwsze ocena oprogramowania jest niemal z definicji stopniowana (nie mówimy o „edycji tekstu”, ale o „wygodnej edycji tekstu”, nie mówimy o prostej „możliwości odczytania konkretnego formatu dźwięku”, ale zależy nam, aby program obsługiwał ich jak najwięcej, np. AC3, MP3, QTA, czy WAV). Po drugie okazuje się, że opis oprogramowania wyłącznie za pomocą wymagań funkcjonalnych nie jest wystarczający do odzwierciedlenia potrzeb osób, które biorą udział w jego stworzeniu (producent) i z niego korzystają (klient).
Potrzebny jest zatem mechanizm, który pozwoli uzupełnić opis oczekiwań w stosunku do tworzonego systemu informatycznego dokumentowanych w postaci wymagań funkcjonalnych. Z pomocą przychodzą nam tu wymagania pozafuncjonalne.
