ZSBD-2st-1.2-w4.tresc-1.1-Slajd18
Tożsamość danych(1)
Cechą relacyjnego modelu danych jest identyfikacja danych poprzez wartość. W przeciwieństwie do danych przetwarzanych w proceduralnych językach programowania, pojedyncze krotki w bazie danych nie mają przypisanych żadnych symbolicznych nazw. Przez nazwę identyfikowalne są jedynie całe relacje. Również fizyczna lokalizacja krotek w pamięci dyskowej nie jest podstawą do ustalenia ich tożsamości. Fizyczna reorganizacja danych może się bowiem wiązać z realokacją krotek w pamięci dyskowej.
Jedyną cechą danych do której można się odwołać wyszukując ich w bazie danych są ich wartości. Zapytania w relacyjnych bazach danych wyrażane w języku SQL opierają się na wyrażeniach logicznych odwołujących się do wartości wybranych atrybutów krotek. Pokazuje to przykład na slajdzie, w którym w zbiorze Płatników są wyszukiwane osoby, dla których wartość atrybutu Nazwisko jest równa stałej tekstowej „Nowak”. W sytuacji gdy atrybuty, do których odwołuje się zapytanie nie mają cechy unikalności identyfikacja poprzez wartość nie jest jednoznaczna. W podanym przykładzie, aż trzy osoby noszą nazwisko Nowak. Dla jednoznacznej identyfikacji danych schematy relacji muszą posiadać atrybuty o własności klucza podstawowego. Dopiero odwołanie się w zapytaniu do wartości klucza podstawowego gwarantuje jednoznaczność identyfikacji i pozwala na dostęp do pojedynczych krotek.
