ZAWWW-2st1.2-w12.tresc-1.0-Slajd7
Cechy architektury Spring
Architektura Spring stanowi uzupełnienie funkcjonalności serwerów aplikacji, ale główny nacisk w konstrukcji szkieletu jest położony na aplikację i jej logikę, a nie na konstrukcję serwera. W skutek tego aplikacje pisane zgodnie z architekturą Spring zawierają śladowe ilości kodu integrującego aplikację ze środowiskiem (tzw. "plumbing code"), który nie wykonuje żadnej pożytecznej pracy, ale jest niezbędny w celu uruchomienia aplikacji w danym środowisku. Bardzo istotną cechą Spring jest pełna modułowość – aplikacja może wykorzystać dowolny moduł architektury Spring całkowicie niezależnie od pozostałych modułów. Oczywiście, najlepsze efekty daje konsekwentne wykorzystanie Spring w całej aplikacji, ale nie jest to absolutnie wymagane. Wreszcie, architektura Spring nie wyważa drzwi otwartych na oścież. Jeśli w jakimś aspekcie aplikacji istnieje popularne, sprawdzone i dobre rozwiązanie, jest ono natychmiast integrowane z architekturą. Przykładami mogą być standard zapisu do dzienników aplikacji Log4J oraz techniki odwzorowania obiektowo-relacyjnego. Podsumowując, najlepszą charakterystykę architektury Spring przedstawiają dwa cytaty: "Architektura szkieletowa która powoduje, że pisanie poprawnego kodu jest proste" oraz "Architektura, która stara się znaleźć najprostsze rozwiązanie, które ma szanse zadziałać".
