ZAWWW-2st1.2-w12.tresc-1.0-Slajd17
Przykład Spring AOP (3/3)
Kolejny komponent zarejestrowany w pliku konfiguracyjnym to obiekt, którego wywołania metody foo() będą śledzone (1). Raz jeszcze należy podkreślić, że aby włączyć śledzenie wywołań metod na rzecz obiektu beanTarget nie jest potrzebna żadna ingerencja w kod tego obiektu. Komponent theTracingBeforeAdvisor (2) to centralny obiekt zajmujący się śledzeniem. Jedną z jego cech jest nazwa rady, theTracingBeforeAdvice (3). Oprócz tego obiekt posiada cechę pattern, określającą wzorzec wywołań metod jakie mają podlegać śledzeniu (4). Innymi słowy, cecha pattern definiuje punkt złączenia dla rady. To wygodne rozwiązanie powoduje, że jeden obiekt śledzący może stosować tę samą radę do wielu miejsc aplikacji. Wzorzec może obejmować wybrane klasy, wybrane metody, może być ograniczony do wybranych pakietów, wreszcie we wzorcu można używać znaków i sekwencji specjalnych (np. można śledzić wszystkie wywołania metod, które posiadają dwa parametry formalne typu String). Ostatni komponent zdefiniowany w pliku konfiguracyjnym to obiekt klasy implementującej radę (5).
