ZAWWW-2st1.2-w06.tresc-1.0-Slajd9
Język WSDL
Pomimo dostępności bibliotek programistycznych wspomagających implementację komunikacji w oparciu o protokół SOAP, konstrukcja i pielęgnacja aplikacji-klienta wymaga od programisty istotnego wysiłku. W celu uproszczenia tych zadań postanowiono wykorzystać koncepcję automatycznego generowania kodu komunikacyjnego w oparciu o zestaw parametrów sieciowych opisujących komponent usługowy. Przyjęto, że twórca komponentu Web Service opisuje jego interfejs w języku WSDL (Web Service Description Language), a twórca klienta Web Service dokonuje zautomatyzowanej transformacji tego opisu do kodu źródłowego obsługującego komunikację sieciową z komponentem (tzw. Web Service Proxy) w wybranym języku programowania. Transformacja ta może mieć charakter: (1) statyczny, gdy realizowana jest na etapie budowy/kompilacji aplikacji klienta, (2) dynamiczny, gdy realizowana jest na etapie wykonania aplikacji klienta.
WSDL to język znaczników XML służący do opisu technicznych parametrów połączenia sieciowego aplikacji-klienta z komponentem Web Service. Strukturę znaczników dokumentu WSDL przedstawiono na slajdzie. Role wymienionych znaczników są następujące. Znacznik <definitions> otacza całą zawartość dokumentu. Znaczniki <service> wraz ze znacznikami <port> definiują adresy punktów dostępowych dla usługi. Znaczniki <portType> służą do deklaracji funkcji biznesowych oferowanych przez usługę. Znaczniki <binding> określają metody kodowania parametrów wywołania i parametrów zwrotnych usługi.
