Sw3.6-m1-1.2-Slajd22
Systemy wbudowane(18)
Na rysunku przedstawiono logarytmiczną charakterystykę częstotliwościową wzmacniacza akustycznego. Logarytmiczna oś odciętych pozwala na ocenę zachowania wzmacniacza w zakresie niskich częstości słyszalnych (ok.. 16 – 20 Hz) oraz górnej granicy słyszalności (ok.. 16- 20 kHz). Idealny wzmacniacz winien przenosić sygnały o różnych częstotliwościach z identycznym współczynnikiem wzmocnienia, co oznaczało by na wykresie linię poziomą w całym zakresie częstotliwości. Zwykle jednak występują pewne nierównomierności wzmocnienia. Linia przerywaną zaznaczono nierównomierność wzmocnienia wzmacniacza przy dziesięciokrotnej zmianie częstości. Mówimy wówczas, że nierównomierność wzmocnienia wynosi ?k [dB] na dekadę. Często używa się określenia nierównomierności wzmocnienia na oktawę. Oznacza to zmianę wzmocnienia przy dwukrotnej zmianie częstości. (Pojęcie oktawy zapożyczone zostało z teorii muzyki. Interwał oktawy określa dźwięki, których jeden ma częstotliwość dwukrotnie wyższą od drugiego.)
Spadek wzmocnienia dla niskich i wysokich częstości we wzmacniaczu akustycznym kompensuje się dodatkowym wzmocnieniem tych sygnałów (tzw. „podbiciem” tonów niskich i wysokich).
Przykład powyższy ilustruje przydatność opisu wybranych układów za pomocą charakterystyk logarytmicznych.
