Sr-9-wyk-1.0-Slajd4
Modele spójności replik
Generalnie modele spójności można podzielić na dwie podstawowe klasy: modele spójności nastawione na dane (ang. data-centric consistency models ) i modele spójności nastawione na klienta (client-centric consistency models ). Modele spójności nastawione na klienta będą prezentowane w ramach następnego wykładu.
Modele spójności nastawione na dane można podzielić dalej na dwie grupy: modele spójności przy dostępie ogólnym (ang. general access consistency models ) i modele spójności przy dostępie synchronizowanym (ang. synchroni z ation access consistency models ). Modele spójności przy dostępie ogólnym są bardziej „przyjazne” dla programisty, ponieważ program korzystający z tych modeli wygląda tak samo jak program pisany dla systemu scentralizowanego. Konsekwencją tego jest konieczność uspójniania danych podczas wykonywania każdej operacji modyfikującej. Rezygnację z pełnej przezroczystości dostępu do danych zastosowano w modelach przy dostępie synchronizowanym. W tej grupie modeli spójności występują specjalne operacje synchronizujące, dodawane do kodu programu, których wykonanie powoduje przeprowadzenie synchronizacji danych pomiędzy serwerami. Zwykłe dostępy do danych nie muszą powodować komunikacji z innymi serwerami. Podejście takie jest racjonalne w przypadku przeprowadzania przez aplikację serii aktualizacji, być może dotyczących tych samych zmiennych. Wyniki przeprowadzonych modyfikacji mogą w takim przypadku być przesłane łącznie.
Modele spójności nastawione na dane były rozwijane głównie w ramach badań nad rozproszoną pamięcią dzieloną (ang. Distributed Shared Memory ).
