Sr-6-wyk-1.0-Slajd4
Algorytm Cristiana
Algorytm ten jest przeznaczenie głównie dla środowisk rozproszonych w których jeden z węzłów jest serwerm czasu (ang. time server ) (np. posiada odbiornik WWV). W algorytmie tym zakłada się, że każda maszyna co pewien określony czas (wartość tego czasu zależy m.in. od maksymalnego odchylenia zegarów jakie będziemy tolerować) wysyła do serwera czasu zapytanie o podanie aktualnego czasu. Po otrzymaniu tego zapytania, serwer odpowiada prędko jak tylko może i przesyła aktualny czas UTC . Nadawca z kolei, po otrzymaniu informacji o czasie od serwera, zanim ustawi wartość swojego zegara, musi uwzględnić parę kwestii. Mianowicie, zwykłe przepisanie czasu nadesłanego z serwera mogłoby spowodować, że czas płynie wstecz. Może się tak zdarzyć jeżeli zegar nadawcy wymierza czas zbyt szybko. Opcja prostego przepisania czasu więc odpada. Poza tym istnieje pewien koszt w postaci czasu komunikacji. Taki koszt powoduje oczywiście, że wartość czasu UTC wysłana przez serwer jest nieaktualna po nadejściu do nadawcy zapytania. Aby rozwiązać ten problem nadawca może np. zapamiętać przedział czasowy zawarty pomiędzy momentem T0 , w którym wysłano zapytanie do serwera i momentem T1 , kiedy przyszła odpowiedź z serwera. W najprostszym przypadku przyjmuje się, że połowa tego przedziału jest czasem komunikacji od serwera do klienta (( T1 – T0 ) / 2 ). Jeśli dodatkowo znamy czas (T2 ) przetwarzania zapytania przez serwer, możemy poprawić oszacowanie czasu przez nadawcę i jako czas przesyłania komunikatu bierzemy wtedy połowę wartości ( T1 - T0 - T2 ).
W przypadku, gdy wiemy, że czas przesyłania komunikatu może się różnić przy każdym przesłaniu wiadomości z i do serwera, zaproponowano wykonywanie kilku pomiarów i odpowiednie ich uśrednianie.
