Sr-4-wyk-1.0-Slajd7
Architektura serwerów
Wielowątkowość jest jednym z ważniejszych aspektów architektury serwerów. Nie trudno wyobrazić sobie serwer, który jednocześnie wykonuje kilka czynności naraz np.: komunikuje się z kilkoma innymi serwerami w poszukiwaniu aktualnych danych, obsługuje dużą liczbę klientów, a na dodatek wykonuje w tle pewne obliczenia lub inne operacje. Za przykład mogą tu posłużyć serwery obliczeniowe lub serwery służące do przechowywania i przetwarzania danych.
Przyjrzyjmy się teraz bliżej budowie serwerów. Ze względu na sposób organizacji serwerów możemy wyróżnić następujące ich typy: serwery iteracyjne (ang. iterative server ) i serwery współbieżne (ang. concurrent server ).
Serwer iteracyjny samodzielnie obsługuje zlecenia klientów zwracając im ewentualnie wyniki. Innymi słowy serwer zmuszony jest do obsługi zleceń jedno po drugim, przy czym zanim rozpocznie kolejne zadanie musi zakończyć wykonywanie poprzedniego.
Serwer współbieżny pozbawiony jest niedogodności powodującej, że każde kolejne żądanie musi oczekiwać w kolejce do momentu gdy zostaną obsłużone poprzednie. W tym przypadku serwer po odebraniu zlecenia od klienta przekazuje wykonanie zlecenia innemu wątkowi lub procesowi. Po tym jak przekaże zlecenie może natychmiast przystąpić do obsługi innych zleceń. Z architekturą serwerów współbieżnych wiąże się m.in. kwestia miejsca kontaktowego z serwerem. Miejscem takim jest zazwyczaj pewien dobrze znany wszystkim klientom port (tzw. punkt końcowy – ang. endpoint ). Po skontaktowaniu się klienta przez taki port z serwerem klient otrzymuje np. nowy port do komunikacji z procesem obsługującym jego zlecenie, tym samym zwalnia punkt końcowy na rzecz nowych klientów serwera.
Kolejnym kryterium według którego możemy dzielić serwery jest kwestia obsługi stanu. Wyróżniamy mianowicie: serwery bezstanowe (ang. stateless server ) oraz serwery pełnostanowe (ang. stateful server ).
Serwer bezstanowy charakteryzuje się głównie tym, że nie przechowuje danych o swoich klientach. Również zmiana stanu samego serwera niekoniecznie wpływa na zmianę stanu jego klientów. Przykładem może być tu prosty serwer plików lub serwer sieci.
Przeciwieństwem serwera bezstanowego jest serwer pełnostanowy, który przechowuje informacje o swoich klientach np. w celu odesłania im w przyszłości jakichś danych. Również tutaj za przykład może posłużyć rozproszony systemem plików, tym razem jednak taki, który przechowuje informacje o klientach w celu zapewnienia im w przyszłości szybszego dostępu do danych.
Zasadniczą niedogodnością w przypadku serwerów pełnostanowych są awarie, które powodują utratę stanu i wymuszają konieczność jego odtwarzania.
