Sr-2-wyk-1.0-Slajd21
Wywołania statyczne i dynamiczne
Wywołania statyczne dokonywane są przez klienta za pomocą statycznego pośrednika (pieńka). Wywołania dynamiczne zaś nie wykorzystują statycznego pośrednika. Polegają natomiast na użyciu po stronie klienta ogólnej funkcji, umożliwiającej dynamiczne utworzenie wywołania. Innymi słowy, korzystając z wywołań dynamicznych, klient w dużej mierze sam robi to, co zrobiłby za niego jego pośrednik.
Na slajdzie ukazano ogólną funkcję invoke, umożliwiającą dynamiczne utworzenie dowolnego wywołania zdalnej metody. W ramach jej parametrów należy określić szukany obiekt, wywoływaną w nim metodę, oraz wartości parametrów wejściowych i ewentualnie wyjściowych.
Przykładowo, dla wywołania statycznego postaci:
MójObiekt.MojaMetoda(i)
odpowiadające mu wywołanie dynamiczne wyglądałoby następująco:
Invoke(MójObiekt, ID(MojaMetoda), i, NULL).
W wielu sytuacjach wykorzystanie wywołań dynamicznych okazuje się koniecznością. Dzieje się tak na przykład w systemach, które przekierowują wywołania, powielają je do większej liczby odbiorców czy też w przeglądarkach obiektów.
