SOP wyk nr 3-Slajd19
Przykłady uszeregowania bez wywłaszczeń
Na diagramie zaprezentowano uszeregowanie 3 procesów P1 , P2 i P3 , które zgłaszają się do systemu w odstępie 1 jednostki czasu (przyjmijmy sekundę, jako jednostkę). Proces P1 potrzebuje 5 jednostek czasu procesora na obsługę, P2 potrzebuje 4 jednostek, a P3 — 2 jednostek. Dla uproszczenia założono, że procesy nie generują żądań zasobowych i tym samym nie wchodzą w stan oczekiwania.
W pierwszym uszeregowaniu zgodnym z algorytmem FCFS procesy wykonują się w kolejności P1 , P2 , P3 . Czasy oczekiwania tych procesów wynoszą odpowiednio 0, 4, 7. Średni czas oczekiwania wynosi wynosi 11/3≈3,67. Czasy cyklu przetwarzania wynoszą odpowiednio 5, 8, 9, co daje średni czas cyklu przetwarzania 22/3≈7,33.
Drugie uszeregowanie jest dla algorytmu SJF, chociaż zupełnie przypadkowo takie samo uszeregowanie byłoby dla algorytmu LCFS. Dokonując podobnej analizy uzyskujemy średni czas oczekiwania (0+6+3)/3 = 3, a średni czas cyklu przetwarzania (5+10+5)/3≈6,67.
Z indywidualnej perspektywy każdego procesu należałoby określić relacje pomiędzy czasem oczekiwania i czasem obsługi. Przyjmując stosunek czasu obsługi do sumy czasu oczekiwania i czasu obsługi jako miarę efektywności z punktu widzenia procesu otrzymujemy:
- uszeregowanie FCFS: P1 — 100%, P2 — 50%, P3 — 22%,
- uszeregowanie SJF: P1 — 100%, P2 — 40%, P3 — 40%.