SOP wyk nr 15-Slajd31
Przykład analizy grafu przydziału zasobów nieodzyskiwalnych
Analiza graf przydziału zasobów nieodzyskiwalnych jest trudniejsza, niż w przypadku zasobów odzyskiwalnych. Chociaż można wskazać pewne własności, które umożliwiałyby wykrycie np. stanu zakleszczenia, dotyczą one szczególnych przypadków. Trudno np. rozważać system z zasobami pojedynczymi. Jedyną sensowną metodą jest redukcja grafu przydziału, co zostanie przedstawione w następnym module. Ale i takie podejście nie zawsze gwarantuje precyzyjne określenia rzeczywistego stanu.
W przedstawionym przykładzie procesy P3 i P4 są zablokowane ze względu na niedostępność jednostek odpowiednio zasobu Z3 i Z4. Jednostki tych zasobów mogą zostać wyprodukowane odpowiednio przez procesy P1 i P2 pod warunkiem odblokowania tych procesów. Dalszy przebieg przetwarzania zależy od kolejności zdarzeń w systemie lub decyzji zarządcy zasobów. Przydzielając jednostkę zasobu Z1 procesowi P1 a jednostkę zasobu Z2 procesowi P2 (lub odwrotnie), system wchodzi w stan zakleszczenia, niezależnie od tego czy zasoby Z1 i Z2 są odzyskiwalne, czy nie. Przydzielenie jednostek obu zasobów jednemu z procesów doprowadzi do zakleszczenia drugiego. Na przykład, jeśli P1 uzyska jednostki obu zasobów wyprodukuje Z3, co odblokuje P3, a dalej umożliwi wyprodukowanie jednostki zasobu Z1. Dla P2 zabraknie jednak jednostki zasobu Z2. W przypadku zasobów odzyskiwalnych, odpowiednie jednostki zostałyby po prostu zwolnione po zakończeniu procesów — jednostka zasobu Z2 wróciłaby wówczas do systemu. Zgodnie z definicją zakleszczenia, każdy z procesów da się odblokować (nie ma więc zakleszczenia), ale odblokowanie P1 powoduje zakleszczenie P2 i P4, a odblokowanie P2 powoduje zakleszczenie P1 i P3.
