SO-1st-2.3-w7.tresc-1.0-Slajd39
Realizacja buforowania
Buforowanie można zrealizować na kilka sposobów, w zależności od zastosowania i intensywności korzystania z buforów. Całkowita rezygnacja z buforowania oznacza konieczność utrzymania urządzeń wyjściowych w gotowości do natychmiastowego działania lub blokowania pracy urządzeń wejściowych. Można zastosować bufor pojedynczy, który ma jednak pewne ograniczenie — albo jest w danej chwili czytany, albo zapisywany. W celu umożliwienia jednoczesnej pracy obu komunikującym się urządzeniom konieczne jest użycie co najmniej bufor podwójnego. Jedna z dwóch pozycji bufora jest w danej chwili zapisywana, a druga odczytywana, po czym następuje zmiana. W przypadku dużych tymczasowych rozbieżności w szybkości pracy urządzeń konieczny może być bufor cykliczny, w którym jest kilka pozycji. Producent zapełnia kolejne pozycje, a gdy dojdzie do końca, rozpoczyna ponownie od początku. Podobnie konsument pobiera dane z poszczególnych pozycji. Warunkiem poprawności takiego buforowania jest blokada producenta przed nadpisaniem pozycji, której konsument jeszcze nie odczytał oraz blokowanie konsumenta przed odczytaniem pozycji, której producent jeszcze nie zapisał (wielokrotnym odczytaniem tej samej pozycji). Tego typu problem rozważany będzie w module dotyczącym synchronizacji procesów.
