SO-1st-2.3-w5.tresc-1.0-Slajd37
Stronicowanie
W dotychczas rozważanych aspektach istniało domniemanie, że obraz procesu zajmuje ciągły obszar pamięci fizycznej. Ewentualne odwzorowanie obrazu logicznego na fizyczny polegało na dodaniu do adresu logicznego przemieszczenia, wynikającego z przesunięcia początku obszaru pamięci procesu względem początku pamięci fizycznej.
Obraz procesu można jednak podzielić na odrębne części i dla każdej części zdefiniować odwzorowanie. Jednym z tego typu podejść jest stronicowanie (ang. paging), w którym obraz procesu oraz pamięć fizyczna dzielone są na równe obszary o ustalonej wielkości zwane stronami (ang. pages). W celu odróżnienia stron z obrazem procesu od stron pamięci fizycznej te ostatnie nazywa się ramkami (ang. frames).
Strony i tym samym ramki mają współcześnie rozmiar od kilku do kilkudziesięciu kilobajtów, są więc stosunkowo niewielkie w stosunku do rozmiary obrazu procesu, czy dostępnej pamięci fizycznej. Stronicowanie jest więc pewną formą podziału stałego, jednak obraz procesu może zająć kilka jednostek, wynikających z tego podziału. Procesowi można przydzielić ramki rozmieszczone w dowolnym miejscu dostępnego obszaru pamięci fizycznej (nie muszą to być kolejne, sąsiadujące ze sobą jednostki). W ten sposób kosztem pewniej fragmentacji wewnętrznej rozwiązuje się problem fragmentacji zewnętrznej.
