SO-1st-2.3-w5.tresc-1.0-Slajd26
System bloków bliźniaczych — przykład
Przykład pokazuje realizację ciągu żądań przydziału pamięci w metodzie bloków bliźniaczych. Do dyspozycji jest obszar 1 MB (=1024 KB). W odpowiedzi na żądanie przydziału 100 KB następuje podział bloku 1 MB na 2 bloki po 512 KB, z których jeden jest dalej dzielony na 2 bloki po 256 KB, a jeden z tych bloków z kolei dzielony jest znowu na 2 bloki po 128 KB. Dalszy podział nie ma już sensu, gdyż 64 KB to za mało w stosunku do zapotrzebowania. Żądanie przydziału 240 KB będzie zaspokojone niemal natychmiast, ponieważ dokonany wcześniej podział wyodrębnił już jeden blok o rozmiarze 256 KB, a jego połowa byłaby zbyt małym obszarem. Kolejne żądanie — przydziału 64 KB — wymaga przepołowienie wydzielonego już bloku 128 KB. Następne żądanie — 250 KB, wymaga bloku 256 KB, który może powstać przez podział bloku 512 KB. Warto zwrócić uwagę, że gdyby ostanie żądanie dotyczyło bloku o rozmiarze trochę większym, np. 260 KB, przydzielony musiałby być cały blok 512 KB.
