SO-1st-2.3-w3.tresc-1.0-Slajd26
Inne algorytmy planowania (2)
Planowanie przed liniami krytycznymi związane jest najczęściej z systemami czasu rzeczywistego. Optymalizacja uszeregowania zależy od charakteru linii krytycznej i ewentualnych kosztów jej przekroczenia oraz wymaganych czasów obsługi. Ze znajomością czasów obsługi wiążą się podobne problemy, jak opisane przy algorytmach SJF i SRT. Szeregowanie w opisywanym tutaj zakresie sprowadza się do wyboru procesu gotowego, natomiast zasadniczym problemem w systemach czasu rzeczywistego jest odpowiednie zarządzanie zasobami, gwarantujące jak najszybsze osiąganie stanu gotowości przez procesy.
Problemem związanym z zarządzaniem zasobami, który można rozwiązać poprzez odpowiednie planowanie przydziału procesora, jest tzw. problem inwersji priorytetów. Problem powstaje wówczas, gdy proces o wysokim priorytecie jest w stanie oczekiwania na zasób, przetrzymywany przez inny proces. Proces przetrzymujący krytyczny zasób jest wprawdzie gotowy, ale ma niski priorytet, w związku z czym jest pomijany przez planistę. Wysoki priorytet procesu oczekującego na zasób nie ma znaczenia wobec niskiego priorytetu procesu przetrzymującego. Rozwiązaniem problemu jest nadanie równie wysokiego (lub wyższego) priorytetu procesowi gotowemu, żeby mógł on uzyskać procesor, wykonać kolejny fragment przetwarzania, w wyniku którego zwolni krytyczny zasób i tym samym umożliwi dalsze przetwarzanie procesu wysokopriorytetowego.
