SO-1st-2.3-w1.tresc-1.0-Slajd30
Pierścienie ochrony
Dla procesora program jest ciągiem instrukcji. Na tym poziomie nie ma rozróżnienia użytkownika, administratora, operatora itd. Narzucenie restrykcji odnośnie wykonywania niektórych instrukcji wymaga zatem wskazania trybu pracy (związanego z poziomem uprzywilejowania), który musi być czytelny dla procesora w celu weryfikowania dostępności instrukcji.
W najprostszym przypadku wystarczą dwa tryby, ale większa ich liczba może usprawnić tworzenie oprogramowania systemowego. Na rysunku wyszczególniono 3 tryby, zwane też pierścieniami ochrony. W architekturze Intel IA-32 wyróżniono 4 pierścienie. W trybie najbardziej uprzywilejowanym (trybie jądra, poziomie nr 0 w procesorach Intel) dostępne są wszystkie instrukcje i rejestry procesora. W każdym następnym (mniej uprzywilejowanym) trybie jest coraz mniej dostępnych instrukcji lub rejestrów.
Procesor pracuje zatem zawsze w jednym z trybów uprzywilejowania. Programu jądra wykonywany jest w trybie najbardziej uprzywilejowanym, z którego można się przełączyć w tryb mniej uprzywilejowany, co ma miejsce przy uruchamianiu programu aplikacyjnego. Powrót do trybu uprzywilejowanego możliwy jest poprzez odpowiednie przerwania (lub podobne mechanizmy), ale procedura obsługi przerwania dostarczona jest przez jądro. Program użytkownika nie może zatem zmienić trybu pracy na potrzeby wykonania dowolnego własnego kodu.
