Pok-1-wyk-Slajd24
Środowisko czasu wykonania – zmienne nielokalne
Istotnym problemem, jaki musi zostać rozwiązany w środowisku czasu wykonania jest problem dostępu do nazw nielokalnych, który występuje w językach dopuszczających zagnieżdżanie podprogramów w podprogramach (np. Ada i Pascal ale nie C) i deklarowanie zmiennych lokalnych
Reguły widzialności języka wyznaczają sposób interpretacji odniesień do nazw nielokalnych.
Najczęściej wykorzystywane są reguły widzialności statycznej, które określają wiązanie nazwy z deklaracją na podstawie analizy tekstu programu (tak jest w Adzie, C, Pascalu i innych popularnych językach imperatywnych). Niektóre języki korzystają jednak z tzw. reguły widzialności dynamicznej (np. APN, Snobol i Lisp). W tym przypadku wiązanie nazwy z deklaracją odbywa się dynamicznie, w trakcie wykonywania programu.
W przedstawionym przykładzie programu w języku Pascal wyświetlony zostanie oczywiście ciąg 0.2 0.2 (język Pascal wykorzystuje statyczne reguły widzialności), gdyby wykorzystywał dynamiczne – wyświetlony zostałby ciąg 0.2 0.1.
Niezależnie od tego, która reguła widzialności jest stosowana w danym języku środowisko czasu wykonania musi zapewnić odpowiednie wiązanie nazwy z deklaracją.
