Formaty graficzne można podzielić na dwie grupy:
- Związane z grafiką rastrową (nieskalowalne),
- Związane z grafiką wektorową (skalowalne).
Do pierwszej grupy (rastrowej) miedzy innymi można zaliczyć:
BMP (i DIB) – zapis w postaci mapy bitowej bezstratnej o różnej dostępnej palecie barw: 1,4,8,24 bity na piksel.
GIF – zapis z indeksacją barwy – paleta ograniczona do 256 pozycji, bezstratna kompresja LZW, możliwość zapisu kilku obrazów w pliku – GIF animowany.
PCX – format stosowany w programach Paint/Paintbrush, istnieje kilka wersji zapisu, paleta 1,4,8,24 bity na piksel.
TIFF – zapis bezstratny, paleta 1,4,8,24 bity na piksel, stosowane różne metody kompresji najczęściej LZW. Format pierwotnie przeznaczony dla poligrafii.
TGA – (Targa) mapa bitiwa z opcjonalną kompresją RLE, paleta 8,16,24,32 bity na piksel, dodatkowo TGA ma możliwość zapisania informacji o przezroczystości (tzw. kanał Alfa).
JPG (JPEG) zapis z pełną paleta barw ale stratną kompresją DCT. Zaletą jest bardzo wydajna kompresja. Najnowsza wersja JPEG 2000 o znacznie podwyższonej jakości stratnej kompresji.
PNG – unowocześniona wersja formatu GIF, wydajniejsza kompresja bezstratna, pełna paleta barw, obsługa kanału Alfa. Dodatkowa zaleta jest brak ograniczeń licencyjnych.
Do drugiej grupy (wektorowej) można między innymi zaliczyć:
WMP – zapis stosowany w MS Windows.
EPS, PS – Postscript – język opisu strony opracowany przez firmę Adobe.
HPGL – język sterowania ploterami firmy HP.
DXF – przemysłowy standard stosowany przez firmę Autodesk w swoich aplikacjach (AutoCAD).
SVG – standard opracowany w oparciu o XML na potrzeby WWW.
|