BD-1st-2.4-lab12.tresc-1.1-Slajd3
Kursor
Każde polecenie SQL, umieszczone w programie PL/SQL, w trakcie wykonania zostaje skojarzone z obszarem pamięci, w którym przechowywane są informacje o przetwarzanym poleceniu: m.in. status wykonania polecenia i zbiór odczytanych z bazy danych rekordów w przypadku zapytania. Dostęp w programie PL/SQL do tego obszaru pamięci, nazywanego również obszarem roboczym, jest możliwy za pomocą specjalnej struktury, tzw. kursora. Każdy kursor posiada swoją własną nazwę i może służyć np. do odczytania liczby rekordów, jakie zmodyfikowało polecenie UPDATE w programie PL/SQL, pobierania po kolei rekordów, jakie z bazy danych odczytało zapytanie, czy też sprawdzenia, czy polecenie DELETE usunęło rekordy.
Wyróżniamy dwa rodzaje kursorów: jawne i niejawne. Kursory jawne są deklarowane przez programistę i służą do odczytu zbioru rekordów z bazy danych (jak pamiętamy z poprzedniego ćwiczenia, zwykłe polecenie SELECT umieszczone w programie PL/SQL może odczytać z bazy danych tylko jeden rekord). Z kolei kursory niejawne są tworzone automatycznie dla każdego z poleceń UPDATE, INSERT, DELETE i SELECT INTO, jakie zostaje umieszczone w programie. Kursory niejawne najczęściej służą do sprawdzenia stanu polecenia, dla którego kursor niejawny został utworzony.
