Niech
,
,
będą wektorami bazy kanonicznej w
. W obu przypadkach, to jest gdy
, jak również, gdy
macierzą naszego endomorfizmu w bazie kanonicznej jest macierz
Wartości i wektory własne macierzy są także wartościami własnymi
odwzorowania . Wielomian charakterystyczny macierzy dany jest
wzorem:
Oznacza to, że liczba jest jedyną wartością własną odwzorowania
w przypadku, gdy . Jeżeli , to
wartościami własnymi odwzorowania są liczby zespolone
, oraz . Wektory własne endomorfimu
wyznaczymy z równań
,
gdzie , oraz
a niewiadoma należy do ,
gdy , lub do , gdy . Zauważmy, że powyższe
równania są równoważne jednorodnym równaniom:
które po podstawieniu odpowiednich wartości przyjmują
jedną z opisanych poniżej postaci.
- i) Rozważając otrzymujemy układ
czyli
który po podstawieniu odpowiednich wartości przyjmuje postać:
- ii) Rozważając otrzymujemy układ
czyli
który po podstawieniu odpowiednich wartości przyjmuje postać:
- iii) Rozważając otrzymujemy układ
czyli
który po podstawieniu odpowiednich wartości przyjmuje postać:
Rozwiązaniami pierwszego układu są wektory postaci , gdzie
jest dowolną stałą. Rozwiązaniami drugiego układu są
wektory postaci , gdzie
jest dowolną stałą. Można łatwo zauważyć, że rozwiązania
trzeciego układu są sprzężone z rozwiązaniami układu drugiego, czyli
rozwiązaniami trzeciego układu są wektory postaci , gdzie jest dowolną stałą.
Podsumowywując otrzymaliśmy, że:
- i) Jeżeli , to jedyną wartością własną odwzorowania jest liczba , a odpowiadającym jej wektorem własnym jest każdy wektor postaci , gdzie .
- ii) Jeżeli , to wartościami własnymi odwzorowania są liczby zespolone , oraz . Wektorami własnymi dla tych wartości własnych są odpowiednio wektory postaci , , , gdzie .